ဆိုးသြမ္း

15 comments:

Anonymous said...

အို ... ကိုဆိုးသြမ္း

အခု ပိုစ့္ကေလးကို ဖတ္မိအၿပီးမွာ ကၽြန္ေတာ္ ၾကက္သီးေမြးညင္းျဖန္းျဖန္းထ ေအာင္ကို ခံစားမိပါရဲ႕ ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အေ၀းေရာက္သားတစ္ေယာက္မို႕ ကိုဆိုးသြမ္းရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲက ခံစားမႈကို မွ်ေ၀ခံစားမိပါတယ္၊ နားလည္မိပါတယ္ဗ်ာ ...။ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေဖေဖကိုလည္း သိပ္ကို သတိရသြားမိပါတယ္။

ဟုတ္တယ္ ကိုဆိုးသြမ္း ...
အေဖေတြဟာ အဲဒီ့အတိုင္းပဲ ... သူတို႕ ကိုယ္တိုင္ကသာ ကႏၱရလို ခမ္းေျခာက္ခ်င္ ခမ္းေျခာက္ေနမယ္ သားသမီးကိုေတာ့ အိုေအစစ္တစ္ခုလို စိုေျပစိမ္းလန္းေစခ်င္တယ္ ... သူတို႕ရဲ႕ သစ္ကိုင္းေတြကသာ ေျခာက္ေသြ႕ေကာင္းေျခာက္ေသြ႕မယ္၊ သူတို႕ သားသမီးကို ေတာ့ ႐ြက္ႏုလို စိမ္းလန္းေစခ်င္တယ္။ သူတို႕ ဆႏၵကို ဘယ္ေတာ့မွ ထုတ္မေျပာ၊ ေဖာ္မျပပဲ သားသမီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုပဲ အရိပ္အကဲၾကည့္ၿပီး လိုအပ္တာမွန္သမွ်ကို ျဖည့္ဆည္းေပးတယ္ ... ဒါေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ မသိတတ္ခင္တုန္းက လ်စ္လ်ဴ႐ႈမိတာကို အသာ ထားႏုိင္ေပမယ့္ တတ္သိ၊ နားလည္ႏိုင္တဲ့အခါမွာ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားမိတာကေတာ့ မျဖစ္သင့္တဲ့ အရာတစ္ခုလို႕ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္သြားမိတယ္ ... ။

အခုလို နာရီေလးတစ္လံုးကေန ေပးလိုက္တဲ့ အသိတရားေလးတစ္ခုဟာ သိပ္ကို တာသြားေစမယ့္ အသိဥာဏ္ေတြ အေတြးအေခၚေတြ၊ နားလည္မႈေတြကို ကိုဆိုးသြမ္း ရင္ဘတ္ထဲ၊ ေခါင္းထဲ၊ ႏွလံုးသားထဲကို ထည့္သြင္းေပးလိုက္တာပါပဲ၊ ကိုဆိုးသြမ္းေဖေဖရဲ႕ ေမတၱာအဟုန္ကို တန္ဖိုးထား ေလးစားၾကည္ညိဳေနမိပါတယ္၊ အခုလို အေဖမ်ိဳးကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ ကိုဆိုးသြမ္းအတြက္လည္း ထပ္တူထပ္မွ် ဂုဏ္ယူေနမိပါတယ္၊ ကိုဆိုးသြမ္း ၀ယ္ေပးမယ့္ နာရီေလးကို ရတဲ့အခါ ကိုဆိုးသြမ္းေဖေဖ ၿပံဳးေနမယ္ အၿပံဳးကို ကၽြန္ေတာ္ ျမင္ခ်င္လိုက္တာဗ်ာ ... ။

မိဘေမတၱာနဲ႕ ေက်းဇူးကို အထူးသိတတ္တဲ့ သားသမီးဟာ ဘယ္အခါမွ ဆင္းရဲဒုကၡမေရာက္ပါဘူး၊ ကိုဆိုးသြမ္းရဲ႕ ဖခင္အေပၚထားအပ္တဲ့ တံုလွယ္ေမတၱာကို ေလးစားအားက်ဂုဏ္ယူလွ်က္ .... ။

ခင္မင္မႈမ်ားစြာျဖင့္ ...

January 22, 2009 at 5:59 AM  

Anonymous said...

ညီလည္းမေန႕ကမွ အေဖ့ကို သတိရလို႔ ပို႔စ္ေလးတစ္ပုဒ္ေရးလိုက္ေသးတယ္ အစ္ကိုေရးထားလာေတာက္မမွီေပမယ့္ အေဖ့အတြက္ ၇င္ဖြင့္ခြင့္ေလးရလို႔ ၾကည္နူးမိတယ္ ေရးထားတာ အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ိဳ႕ က်ေနာ္တုိ႔ အျဖည့္ခံေတြကို ေမ့ထားၾကတာပဲ ေမ့ဟန္ေဆာင္တာ သိသိၾကီးနဲ႔ေပါ့ ။

January 22, 2009 at 6:13 AM  

မမသီရိ said...

ေမာင္ေလးစိုးသြန္း...
ဒီေန႕ ေတာ့..ညကအိပ္မက္ေကာင္းရဲ႕သား နဲ႕..
Blog ေတြ လိုက္ဖတ္ ရတာ..ငိုခ်င္ မိ စရာေတြ ခ်ည္း..
ခုပဲ..ေမာင္ေလးမ်ိဳး ရဲ႕ အဘ အေၾကာင္း ဖတ္ျပီး..
ၾကည္ႏူး မ်က္ရည္၀ဲ လာခဲ့ တာ...
ခု ..မင့္ဆီေရာက္ေတာ့လဲ...
အစ္မ ရဲ႕ ေဖေဖ ကို မ်က္စိထဲ ျပန္ျမင္ေယာင္လာျပီး.
လြမ္း လိုက္တာကြာ...ေဖေဖ က ဒီေလာက ထဲ က အျပီး အပိုင္ ထြက္ခြာ ခဲ့ ျပီ......
ေမာင္ေလး ရဲ႕ အေဖ လိုပဲ...သံပတ္နဲ႕ဆီကိုနာရီေလးက
အေဖ့ရဲ႕ အသဲ စြဲ ေပါ့..
တစ္သက္လုံး... ဆီကို နာရီေလး ပဲ ပတ္သြား ခဲ့ တာ...
အေဖ့ ေနာက္ဆုံး ကာလေတြမွာ ေတာ့...အစ္မ က အ
ေ၀းၾကီး မွာ ေရာက္ေနခဲ့ ျပီ.....

January 22, 2009 at 6:18 AM  

ဟန္လင္းထြန္း said...

ႏွစ္ေခါက္ေလာက္ ဖတ္သြားတယ္။ ထပ္တူထပ္မွ် ပါပဲဗ်ာ

January 22, 2009 at 6:40 AM  

Apprenticeship said...

Heart ထိတယ္ကြာ....

January 22, 2009 at 7:56 AM  

Lay Nhyot Shin said...

ညီေလးေရ.. အေဖ့အေၾကာင္းကိုဖတ္ၿပီး.... အေဖ့ကို သတိရသြားတယ္....

January 22, 2009 at 8:20 AM  

khin oo may said...

ေၿပာမိရင္ ငိုမိမွာစိုးလို႕ မေၿပာပါရေစနဲ႕ေတာ႕ ပိုက္ဆံ ၿမန္ၿမန္စုမိပါေစ. အရမ္းေစ်းၿကီးစရာ မလုိပါဘူး။ ဆီကိုေလာက္ ရရင္ ေတာ္ပါၿပီ.။ အသက္ၿကီးလာရင္ ပိုေတာင ္နွေမ်ာလာတတ္ေသးတယ္။ ဘာေၿဖစ္လုိ႕လဲ ဆုိောတ႕ ပိုက္ဆံက မဝင္တဲ႕အခ်ိန္ေရာက္လာၿပီမဟုတ္လား. အဲဒီေတာ႕ အုိမီဂါ မလုိ တစ္ေဆာ႕မလို.။ ဆီကုိဆိုရပါၿပီ. အၿမန္ဝယ္နုိင္ပါေစ။
(သတိရတယ္ အေဖနဲ႕ အေမ။။ ) :(

January 22, 2009 at 8:40 AM  

poemflower said...

ကိုဆိုးသြမ္း အတြက္ မိဘကို(အေဖ) ကို ေက်းဇူးဆပ္ဖို႕ အခ်ိန္ရပါေသးတယ္ အခ်ိန္မွီသတိရတဲ့ အတြက္ ကိုဆိုးသြမ္းအတြက္လည္း ကုသိုလ္ရသလို ကုိဆိုးသြမ္းအေဖလည္း မေမွ်ာ္မွန္းတတ္ေအာင္ ၾကည္နဴးေနမွာပါ...

January 22, 2009 at 9:08 AM  

ေဒါင္းမင္း said...

အေဖကိုေက်းဇူးဆပ္လိုရပါေသးတယ္ကိုဆိုးဆိုးသြမ္း
ဒီစာေလးကအသိတရားေတြေမ႕ေလွ်ာ႕ေနတာေတြကို..ဖ်က္ခနဲ႕အလင္းေရာင္ေပးလိုက္သလိုပါပဲ..အရမ္းကို
ေကာင္းတဲ႕ပို႕ေလးတခုပဲ..ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကအေမ႕
အတြက္ပဲေရးက်တာမ်ားတယ္ေလ။..အေဖ႕အတြက္ေရးက်တာနည္းတယ္ေလ...ကိုဆိုးသြမ္း
ေအာင္ျမင္ပါေစဗ်ာ

January 22, 2009 at 10:22 AM  

Moe Hlaing Nya said...

Wednesday, May 23, 2007
အေဖ

သားသမီးေတြဟာ
ေက်ာက္တုံးေတြဆုိရင္
သူေတာင္ေပၚကုိ တြန္းတင္ခဲ့တာ ခုႏွစ္လုံး
သူ႔အေပၚၿပန္ပိခဲ့တာ ခုႏွစ္ခါ
ငွက္ေၾကာင့္
ေညာင္ပင္ဟာ အသီးနဲ႔ေ၀းရသလုိ
ေငြေၾကာင့္
မိဘဟာ သားသမီးနဲ႔ ေ၀းရတယ္
ဖုန္တက္ေနတဲ့ အိမ္ကေလးမွာေနေပမယ့္
ႏွလုံးသားဟာ ေတာက္ပအလင္းၿဖာၿမဲ
တစ္ခါတစ္ခါ
ေၿခာက္ကပ္ကပ္အလြမ္းနဲ႔
အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာေရာ္ရမ္းရမ္း
တစ္ခါတစ္ခါ
အထီးက်န္ၿခင္းက
သြားေရာဂါလုိ တဆစ္ဆစ္ကုိက္ခဲရင္း
မိသားစုရထားရဲ႕ စက္ေခါင္းတစ္ခုဟာ
ေမတၱၱာေ၀စုကုိ တလူလူလႊင့္ခဲ့သလုိ
စကားနည္းနည္းနဲ႔ တရားၿမဲရင္း အုိခဲ့ၿပီ
အပြင့္တုံးသစ္ပင္လုိ နာက်င္စိတ္နဲ႔
ငါ့ပ်က္ကြက္မႈေတြပါ တဲ့
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆင္းရဲရတာကုိ
အားနာစကားဆုိရွာတယ္…အေဖ။

ကုိသွ်ပ္(ကန္႔ဘလူ)

ကုိဆုိးသြမ္းေရ ကၽြန္ေတာ္ၾကဳိက္တဲ့အေဖကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ကုိ ကုိဆုိးသြမ္းအတြက္သယ္လာေပးတာ
အေဖက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကုိေပးထားတာအမ်ားၾကီးပဲ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က်ေတာ့ အေဖအတြက္နည္းနည္းေလးေတာင္ ၿပန္မေပးဆပ္ႏုိင္ၿဖစ္ေနမိတတ္ပါတယ္ အဲဒီနာရီေလးအတြက္ပုိက္ဆံအၿမန္ၿပည့္ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ ကုိဆုိးသြမ္း ခင္မင္ေလးစားၿခင္းမ်ားစြာၿဖင့္

January 22, 2009 at 4:59 PM  

GreenGirl said...

ေမာင္ေလးေရ... မိဘဆိုတာ သားသမီးဆီက မေမွ်ာ္လင့္တတ္ေပမယ့္ သားသမီးက သိတတ္ျပီး ကန္ေတာ့ရင္ေတာ့ တစ္သက္လံုး တစ္ယုတယ ေရႊလိုဥထားတတ္တာ။ ပါးစပ္ဖ်ားကလည္း မခ်ေတာ့ဖူး။ အသက္ရွိတုန္းမွာ၊ ကန္ေတာ့ခြင့္ရွိတုန္းမွာ ေနာက္မက်ပါေစနဲ႔။ ဆန္ဒေတြ အျမန္ဆံုးျပည့္ပါေစေနာ္ း)

January 22, 2009 at 6:03 PM  

Dr. Yi Yi Win said...

အေဖ့မွာလည္းအသဲနဲ ့ပါေလ။

January 22, 2009 at 6:27 PM  

ဆိုးသြမ္း said...

တကယ္ပဲ ပို႕စ္အတြက္ အားတက္သေရာ
ကြန္မန္႕ေကာင္းေတြ ေရးေပးထားခဲ့ၾကတဲ့
အတြက္ လိႈက္လိႈက္လွဲလွဲကို ၾကည္နူးမိပါတယ္။

ျပန္ရင္ ဒီစာပိုဒ္ေလးနဲ႔ ကြန္မန္႕ကို အေဖ့ကိုျပဦးမယ္။

January 22, 2009 at 10:26 PM  

မီးငယ္ said...

အစ္ကိုေရ...
အစ္ကို ဆႏၵေတြအျမန္ျပည္႔၀ပါေစေနာ္...

January 23, 2009 at 11:05 PM  

Unknown said...

Bro,
Buy it quickly. I can imagine how much your father will be pleased.
I also miss my father so much. He also likes the branded watch but thats were only for me and my brother. I would buy a nice one for my father too but I have to save money first :) .Thanks for good idea.

January 26, 2009 at 9:32 AM  

Post a Comment