ဆိုးသြမ္း

ဘေလာ့ဂ္မေရးတာ ၃ ၊ ၄ ရက္ေလာက္ ၾကာတာနဲ႕ ဘာေရးလို႕ ေရးရမွန္း ၊ ဘာေတြးလို႕ ေတြးရမွန္း မသိေတာ့ဘူး။ ဆိုးသြမ္းဆိုျပီး ေရးေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္က ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္ေတာ့သလိုပဲ။ သူ႕ဟာနဲ႔ သူေတာ့ဟုတ္လုိ႕။ သူငယ္ခ်င္း အေဆာင္သြားတယ္ ၊ စားတယ္ ၊ လည္တယ္ ၊ ရုပ္ရွင္ၾကည့္တယ္ ၊ ဂိမ္းကစားတယ္ ၊ မုန္႕ေတြခ်က္စားတယ္ ။ အဟားးးးးးးးး

ေတာ္ေတာ္ အက်ိဳးရွိမယ့္ အလုပ္ေတြ လုပ္ပစ္လုိက္တာ။ ဒုတိယကမၻာစစ္ပဲြဂိမ္းကို ၀င္တိုက္လိုက္တာ အိပ္ရာနိးလည္း တိုက္ ၊ အိပ္၇ာက ျပန္ထေတာ့လည္း ျပန္တိုက္နဲ႔။ ဂိမ္းတခုလံုး ေအာင္လုနီးနီးပါးပါး ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ လူလည္း ညမအိပ္ ၊ ေန႕မအိပ္ ေဆာ့လိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ထိုင္က်သြားတယ္။ ေခါင္းထဲမွာ ရီေ၀ရီေ၀နဲ႔ ၊ ဘာနဲ႔မွ ေျဖလို႕ မရဘူး။

ေက်ာင္းကလည္း ျပန္တက္ရေတာ့မယ္ ။ Supervisor နဲ႔ ျပန္ေတြ႕ရင္ေတာ့ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ဘာမွမလုပ္ျဖစ္လို႕ လည္ပင္းကို အနင္းခံရဖို႕ ေသခ်ာေနျပန္ျပီ။ း( ။ ကိုယ္မေရးနိင္ေတာ့ သူမ်ားဘေလာ့ဂ္ေတြ လိုက္ၾကည့္ေတာ့လည္း ေရးတဲ့လူေတြကေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္း ဆက္လက္ ခ်ီတက္ျပီး ဗဟုသုတ ေတြေ၀မွ်ေနၾကသလို ၊ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း အေျခအေန အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ အေမရိကန္စီးပြားေရး ဂယက္ လာထိသလို ဘေလာ့ဂ္ကို မေရးနိင္ၾကျပန္ဘူး။


သတင္းေတြ ဖတ္တယ္ ၊ အတင္းေတြလည္း ဖတ္တယ္ ၊ ကဗ်ာေတြလည္း ဖတ္တယ္ ၊ စာေတြလည္း ဖတ္တယ္ ၊ ဖတ္...ဖတ္.....ဖတ္ ။ ဖတ္ျပီးေရးခ်င္ စိတ္ေတြလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ ၀ူးးးးးးးးး......စိတ္ေတြေတာ့ ညစ္ေနတယ္ဗ်ာ။ ကိုယ္တိုင္လည္း ဘာကို ညစ္ေနမွန္း မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ေတာ့ တကယ္ညစ္ေနတယ္။ :)