ဆိုးသြမ္း

ဆိုျပီး ပို႕လိုက္တဲ့ အသုဘ။ ဘုရားစူးပါရဲ႕။ လိမ္မေျပာ၀ံပါဘူး။ မွန္တာေျပာရင္ သိန္း ( ၁၀၀၀ ) ထီၾကီး ေပါက္ပါေစ ။ ရပ္ကြက္ထဲက ကုိယ့္ အိမ္ကို ဖိတ္စာလာပို႕တဲ့ ဘယ္သူမဆို ၊ ဘယ္မိသားစု မဆို လိုက္ပို႕လုိက္တဲ့ အသုဘဆုိတာ ။ ေတာ္ေတာ့ကို မ်ားပါတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ ၾကံေတာသၤခ်ိဳင္းေပ့ါ။ အခုေတာ့ ထိန္ပင္။ ေရအလကား ေသာက္ရတယ္။ ကားအလကား စီးရတယ္။ ဟိုေရာက္ရင္ လူေသျပင္ထားတဲ့ အေလာင္းနားထိ သြားၾကည့္တယ္။ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ျပင္ထားလိုက္ၾကတာ။ ငိုတဲ့သူေတြကလည္း ငို။ အထူးသျဖင့္ သၤျဂိဳလ္ခါနီး ေရအိုးေတြ ခဲြတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ ရွိသမွ် အားနဲ႔ ေအာ္ငိုေတာ့တာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း စပ္စုတက္တယ္။ မီးရိႈ႕တဲ့ အခန္း၀ထိကို ကေလးပီပီ လုိက္ၾကည့္ေလ့ရွိတယ္။ ရဲရဲေတာက္ေနတဲ့ စက္ထဲကုိ အေခါင္းၾကီး ထိုးသြင္းျပီး ၊ ဂ်ိန္း ဆိုပိတ္လုိက္ပါေတာ့တယ္။ သြားျပီ။ ျပန္သြားၾကျပီ။ အဲဒီက အလုပ္သမားေတြကေတာ့ ရိုးေနပါျပီ။ ဒီျမင္ကြင္းေတြ ျမင္ရၾကားရ ေနေတာ့။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေန႕ သူတို႕လည္း ဒီစက္ထဲ ေရာက္မယ္ဆိုတာ ေတြးေရာ ေတြးၾကည့္မိၾကလား ဆုိတာ ေမးၾကည့္ခ်င္မိပါတယ္။

ေစာနက ငိုေနတဲ့လူေတြကို သက္ဆိုင္ရာ မိသားစုေတြကို ျပန္ေခၚသြားသလို ၊ လုိက္ပို႕တဲ့ လူေတြကလည္း ကိုယ္စီးလာတဲ့ ကားေပၚ ကိုယ္ျပန္တက္လို႕ ။ ရပ္ကြက္ထဲေရာက္ေတာ့ ကားေပၚက ဆင္း ၊ ေပးလိုက္တဲ့ ယပ္ေတာင္ေလးေတြ ယူ ၊ တက္နိင္သူေတြကေတာ့ တရားစာအုပ္ေတြ ၊ ေရသန္႕ဗူးေတြလည္း ကမ္းတာေပ့ါ။ ေနာက္ေန႕ ၊ ေနာက္လ ၊ ေနာက္နွစ္ နဲ႔ ေမြးတဲ့လူက ေမြးသလို ေသတဲ့လူကလည္း ေသေနၾကနဲ႔။ တရားရမယ္ဆိုရင္ ရထိုက္ပါတယ္။

ဒီလုိေတြ စဥ္းစားမိေပမယ့္ ကမၻာၾကီးမွာလည္း သံေယာဇဥ္က မ်ားသား။ ကိုယ့္မ်က္နွာေလးကို လွဖို႕အေရး ၊ အ၀တ္အစားေကာင္းေကာင္း ၀တ္နိင္ဖို႕ ၊ မိသားစုအတြက္နဲ႔ ေသရင္ ကိုယ့္ေနာက္ပါေတာ့မယ့္ အတိုင္း လုပ္ေနၾကတယ္။ ဟဟ...ဆိုးသြမ္း။ တယ္လည္း တရားရေနပါလား။ လာမေျပာနဲ႔ စကားပံုၾကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား။ “ ႗င္းတ ေလာက္ေတာ့ ငွက္တိုင္းလွတယ္တဲ့ ” ။ ဟုတ္ပါတယ္။

အရြယ္ေရာက္ျပီး အေတြးအေခၚ ရွိသူတိုင္း ဒါကို စဥ္းစားတက္ျပီးသားပါ။ ငါလည္း တစ္ေန႕က် ေသမွာပဲဆိုတာ။ ၃ စကၠန္႕ေတာင္ မၾကာဘူး။ အေၾကာင္းအရာ တမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ထိုအေတြးက ေပ်ာက္သြားျပန္ျပီ။ အထူးသျဖင့္ သမီးရည္းစား ကိစၥေတြမ်ား မေပၚလာလိုက္နဲ႔။ တရားေရာ ဘာေရာ ၊ ဘာမွ နားမလည္ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ပါခ်င္ပါမွာေပ့ါ။ သူငယ္ခ်င္းေတြေတာ့ ရွိတယ္။ “ သူတို႕ ေကာင္မေလး အြန္လုိင္း မလာရင္ေတာ့ ၊ နာလုိက္တဲ့ တရားေတာ္ ၊ အျပင္မွာ တကယ္ေဟာရတဲ့ ဘုန္းၾကီးဆို အသံေတာင္ ထြက္မွာ မဟုတ္တာ ေသခ်ာတယ္။ အဲ ေကာင္မေလး လာရင္ေတာ့ တရားလည္း မသိဘူး ၊ ဘုရားလည္း မသိဘူး။ အနိစၥလည္း မရွိဘူး။ ျမန္မာအင္တာနက္က ေကာင္းတာေၾကာင့္ သူ႕ေကာင္မေလး အြန္လိုင္းရွိေနဖို႕ပဲ လုိတယ္။

ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေပးတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြပါပဲ။ ေခတ္ၾကီးက တိုးတက္လာတာနဲ႔ အမွ် စဲြလန္းစရာေတြက ပိုမ်ားလာတယ္။ ထက္ထက္မိုးဦးေျပာသလို ပိုက္ဆံမ်ား ရွိလုိ႕ကေတာ့ “ တစ္ကိုယ္လံုး စိန္စီပစ္လိုက္မယ္ ဆိုပဲ ” တရားေခြေတြမ်ား ၀ယ္လွဴမလား ၊ မရွိဆင္းရဲသားေတြမ်ား ေပးကမ္းမလား ထားပါေတာ့ သူက စိန္ေၾကာ္ျငာတာပဲ။ စီနိင္ေလာက္တဲ့ ပိုက္ဆံ ရွိလည္း စီမယ့္ပံု မေပၚပါဘူး။

အခုေခတ္ဆို ပိုဆုိးလာတယ္။ စီးပြားေရး အဆင္မေျပတာနဲ႔ လူေတြက ဘာမွ မၾကည့္ေတာ့ဘဲ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ေနၾကတယ္။ ေဂ်မီ ဆိုသလို “ ေနာင္ျဖစ္မွ ေနာင္ရွင္း ” သူက ဘာဆိုလုိမွန္း မသိပါဘူး။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ေတြးၾကည့္တယ္ “ ေနာင္...ဘ၀ေရာက္မွ ရွင္းမယ္ ”။ ဒါဆို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကိုယ္ဘ၀အသက္ရွင္ဖို႕ ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ဖို႕ အတြက္ ဒီဘ၀မွာ လုပ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ေနၾကတယ္။ ေနာင္ဘ၀ရွိရင္လည္း ေနာင္ဘ၀မွာ ရွင္းတာေပ့ါ။ ေနာင္ဘ၀ဆိုတာ တကယ္ေရာ ရွိရဲ႕လား ၊ စာေတြ ေပေတြ ၊ ဘုရားအေဟာေတြ ၊ တရားအေဟာေတြထဲမွာေတာ့ ေသရြာျပန္ေတြ အေၾကာင္း ၊ ဘံုဗိမာန္ေတြ အေၾကာင္းေတာ့ ဖတ္ဖူးတယ္။

ေတာ္ေတာ္ ရႈပ္တဲ့ ေလာကီေရးရာပဲ။ ဘာလိုေတြမွန္း မသိဘူး။ တခ်ိဳ႕လူေတြ ေသာင္းက်န္းေနၾကတယ္ ေနာင္တမလြန္ဆုိတာကုိ မယံုၾကည္တဲ့ အတိုင္း ၊ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ လူနည္းစုေတြက အားထုတ္ေနၾကတယ္ နိဗာန္ဆုိတာကို ရည္မွန္းထားတဲ့ အတိုင္း ။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ေတာ့ အားထုတ္ေနၾကတာေတာ့ လူအသက္ၾကီး ပိုင္းေတြပဲ ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေလာကၾကီးက လူေတြကို တရားမသိေအာင္ ဒုကၡမ်ိဳးစံုေပးျပီး အသက္ရွင္ ခိုင္းထားတာပါ။ ေက်ာင္းသားလည္း ေက်ာင္းသားအေလ်ာက္ ၊ အလုပ္သမား ၊ သူေဌး ၊ အိမ္ေထာင္သည္ ၊ လူငယ္ အစရွိသူတို႕ဟာ သူတို႕ရဲ႕ ဒုကၡေတြကို မရိုးေအာင္ တစ္ေန႕ျပီး တစ္ေန႕ေျဖရွင္းရင္း တရားဆိုတာကိုေတာင္ သတိမထားမိနိင္ၾကေတာ့ဘူး။ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြလည္း ပါတယ္။ တစ္ေန႕အတြက္ တစ္ေန႕ပို႕စ္တင္နိင္ဖို႕ အေရး ၾကိဳစားေနၾကတယ္။ ဒါလည္း ဂူဂယ္ကေပးတဲ့ ဒုကၡပဲ။ ဦးမ်ိဳးေက်ာ့ေျပာသလုိ “ လူျဖစ္ရတဲ့ ဒုကၡ ” သီခ်င္းလိုေပ့ါ။


အင္း...ေလာကၾကီး ၊ ေလာကၾကီး “ အသိေခါက္ခက္ အ၀င္နက္ ” ေနလိုက္ၾကတာ။ အံၾသဖို႕ေကာင္းပါရဲ႕။ သူမ်ားေတြ ေျပာေနတာ ငါကေရာ ဘာလည္း ၊ ဘယ္သူလည္း ၊ ငါလည္း ေသရင္ ၄ ေပ ၆ ေပ တြင္းထဲပဲ ေရာက္မွာပဲ ။ ရွိသမွ် ပစၥည္း ၊ ခ်စ္သမွ် လူေတြကို ထားခဲ့ျပီးေတာ့ကို ေရာက္မွာ...ေအာ္....ဒါဆို ငါဟာလည္း