ဆိုးသြမ္း

ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း ခြင့္ျပန္လာျပီး ေနာက္တစ္ေန႕တြင္ တိုင္းမႈးမွ မေတြ႕နိင္ေသးေသာေၾကာင့္ ျမိဳ႕ထဲသို႕ လည္ပတ္ခြင့္ ရၾကပါသည္။ ရက္အားလံုးေပါင္း ( ၁၄ ) ရက္ခန္႕ ေနလိုက္ရျပီး အတန္ငယ္ ေလ့လာခြင့္လည္း ရခဲ့ေသာေၾကာင့္ ယခုလို အနည္းငယ္ ေလာက္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပေပး နိင္ျခင္းလည္း ျဖစ္ပါသည္။

အစကေတာ့ စမ္းတ၀ါး၀ါး ဟိုေမး ဒီေမးရင္း ဒီလမ္းက သြားလွ်င္ ျမိဳ႕ထဲေစ်းသို႕သြားေသာ ကားလမ္းသို႕ ေရာက္ေၾကာင္း ၊ ထိုေနာက္ လိုင္းကား အျဖဴေရာင္ ပါပလစ္ကာ ကားလာလွ်င္ ၅၀ ေပး၍ တက္စီး သြားနိင္ေၾကာင္း သိရသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ လူတစ္စုလည္း ခ်ီတက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ စကားပံုေတာင္ ရွိေသး၏ (ေအာ္....ပါးစပ္ ပါလွ်င္ ရြာေရာက္တယ္ မဟုတ္လား ) ။ ဒါနဲ႔ ျမိဳ႕ထဲ ေစ်းကို ေရာက္လာၾကေတာ့ အရင္ဆံုး ရွာၾကတာက ဖုန္းဆိုင္ပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ပိုက္ဆံက ျပက္ေနတာေၾကာင့္ ၊ တစ္ခ်ိဳ႕က အက်ိဳးအေၾကာင္း အိမ္ကို ေျပာျပခ်င္တာေၾကာင့္ ဖုန္းဆိုင္ကို အလုအယက္ ရွာၾကပါတယ္။ ဖုန္းေတြကလည္း ေပါပါတယ္။ စတိုးဆုိင္ ၊ ေဆးဆိုင္ ေတြအျပင္ P.C.O ဖုန္းဆိုင္ေတြလည္း လမ္းမွာ ရွိပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း ရွာၾကေပ့ါေနာ္။ လာတုန္းက အမ်ားၾကီးလာ ၾကေပမယ့္ ေစ်းထဲ ေရာက္ေတာ့ ကိုယ္ေပါင္းတဲ့သူနဲ႔ပဲ သြားၾကတာေပ့ါ။ အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ တဲြျဖစ္ခဲ့တာက ရခိုင္ကလာတဲ့ လႊမ္းမိုးေက်ာ္ ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းပါ။ ဒီေကာင္က ရခိုင္ဆိုေပမယ့္ လူကေတာ့ လူေခ်ာဗ်။ ျမန္မာဆိုေပမယ့္ မ်က္နွာမွာ ပါးသိုင္းေမႊး ၊ မုတ္ဆိတ္ေမႊးနဲ႔ အသားက ျဖဴျဖဴ ၊ မ်က္ခံုးက လည္း ေျဖာင့္ေနေတာ့ ေကာင္မေလးေတြက ေတာ္ေတာ္ၾကည္တယ္ဗ်။ အရပ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ၂ လက္မေလာက္ရွည္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ၅ ေပ ၅ ပဲ ရွိတာကိုး။ သူက အျပင္မွာ ေမာ္ဒန္ဘိြဳင္း ျဖစ္ဘူးတယ္တဲ့ ဆိုျပီး သူသရုပ္ေဆာင္တဲ့ ဗီစီဒီေတာင္ ျပပါေသးတယ္။ ဘယ္လိုက ဘယ္လို စစ္တပ္ထဲ ေရာက္လာလဲေတာ့ မသိပါဘူး။ ဒီေကာင္က ေတာ္ေတာ္ ေစတနာေကာင္းတယ္ဗ်။ သူ႕မွာ ရွိတာဆို ဘာမွ မနွေျမာဘူး။ အကုန္ေကၽြးတာ။ ေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ညီအစ္ကိုလို ခင္ခဲ့ပါတယ္ ။ သူတာ၀န္က်တာကေတာ့ တန္႕ယန္းမွာပါ။ ဒီေကာင္က ဖုန္းဆိုင္က ေကာင္မေလးနဲ႔ေတာင္ ရည္စားျဖစ္လိုက္ေသးတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ေဆးဆိုင္မွာ ေဆးေရာင္းတဲ့ ေကာင္မေလးက ျမန္မာအခု လက္ရွိ မင္းသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္တူပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ေယာက်ၤားေလးပဲ လူငယ္သဘာ၀ ငမ္းတာေပ့ါ။ ဖုန္းသြားဆက္ ၊ ေဆး၀ယ္နဲ႔ အဲဒီဆိုင္လည္း ေတာ္ေတာ္ေရာင္းေကာင္းလုိက္ေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အဲဒီျမိဳ႕မွာ တာ၀န္က်တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႔ပဲ ၾကိဳက္သြားတယ္ လို႕သိခဲ့ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လား...ဟဲဟဲ။ နည္းနည္းေတာ့ ငမ္းခဲ့တာေပ့ါဗ်ာ။ ( ၁ ) ခါ (၂) ခါေလာက္ပါ။

ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ( ၂ ) ေယာက္လည္း လမ္းေဘးက ပီစီအို ဖုန္းဆိုင္မွာ ၀င္ဆက္ရင္း အဲဒီက ဖုန္းေထာင္တဲ့ ညီအစ္ကိုနွစ္ေယာက္နဲ႔ ထပ္ျပီးခင္မင္ခဲ့ပါတယ္။ ( တစ္ရြာတက်ီေဆာက္ ဆိုတဲ့ ေပ့ါဗ်ာ)။ သူတို႕က အမွတ္ (၉၀၃) စစ္ေျမျပင္ အင္ဂ်င္နီယာ တပ္က တပ္ၾကပ္ၾကီး တစ္ဦး၏ သားေတြပါ။ ေနာက္ျပီး ဆက္စပ္ သိခဲ့တာက ေတာ့ သူတို႕သူငယ္ခ်င္း ကိုစိုးမိုးေဌး ဆုိတဲ့ သူပါ။ သူတို႕ အေဖက ရဲအုပ္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီး သမီး ( ၂ ) ၊ ေယာက္ ၊ သား ( ၁) ေယာက္ ရွိပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ စားအိမ္ေသာက္အိမ္သာ မက ၊ အိပ္အိမ္ပါ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုအိမ္မွ အိမ္ရွင္မ အန္တီၾကီးက ေတာ္ေတာ္ သေဘာေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို သူ႕သား သူငယ္ခ်င္း ဆိုေပမယ့္ အေမလို႕ ဂရုစိုက္ပါတယ္။ တကယ္လို႕ အျပင္သြားရင္း မိုးမိလာတယ္ဆိုရင္ ခ်က္ခ်င္း ၀တ္ဖို႕ အေႏြးထည္ ၊ ေရေႏြၾကမ္း ၊ ေဆးနီမႈန္႕ အဲဒီလိုမ်ိဳး ထုတ္ေပးျပီး သူ႕ေရွ႕တင္ ေဆးကို ေသာက္ခိုင္းတာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္တို႕ အသက္ကလည္း ( ၂၀ ) ေလာက္ရွိေသးတဲ့ အျပင္ သူ႕သားအငယ္ဆံုးေတာင္ ( ၂၆ ) ရိွတာေၾကာင့္ သားအငယ္ေတြလိုမ်ိဳး သေဘာထားပါတယ္။ အမ ( ၂ ) ေယာက္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ သေဘာေကာင္းတယ္ဗ်။ တစ္ေယာက္က ေစ့စပ္ထားျပီးသား ၊ ေနာက္ တစ္ေယာက္ ကေတာ့ လူလြတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဒီကိုလာခါနီး တုန္းက တပ္က အျပန္ ထိုအိမ္မွာတည္းေတာ့ ေနာက္ဆံုးျပန္ခါနီး အစ္မငယ္က သူ႕ရည္စားနဲ႔ ခ်ိန္းခ်င္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ မေရာက္ဘူးတဲ့ ေနရာေတြ လိုက္ပို႕မလို႕ေျပာျပီး အိမ္က ညာထြက္ခဲ့တာ ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဟိုေလွ်ာက္သြား ဒီေလွ်ာက္သြားေပ့ါ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာမက ျပန္မလာဘူးဗ်ာ။

အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္ဆိုးသြမ္းတို႕ ေခါင္းမီးေတာက္တာပါပဲ။ ကိုယ့္ကို လိုက္ပို႕မလိုေျပာျပီး ေခၚထြက္ခဲ့တာ ၊ သူတို႕ သမီးရည္းစား ( ၂ ) ေယာက္က ျပန္မလာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ခ်ိန္းထားတဲ့ ေနရာမွ ထိုင္ျပီး ဘုရားစာရြတ္ေနရတယ္ ။ အခ်ိန္ကလည္း မနက္ ( ၁၂ ) ကတည္းကထြက္လာတာ ၊ သူတို႕လည္း ျပန္လာေရာ အခ်ိန္က ည ( ၇ ) နာရီထိုးေနျပီ။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း အိမ္ကို ျပန္ေမာင္းေျပးတာေပ့ါ။ ဟုိေရာက္ေတာ့ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ သူ႕အေဖ ရဲအုပ္ၾကီးက မ်က္နွာက ျပိဳေတာ့မဲ့ မိုးလိုပဲ။ သူထင္ေနတာက ကၽြန္ေတာ္မ်ား ခိုးသြားျပီလားလို႕ေလ။ အမနဲ႔ အန္တီကလည္း တိုးတိုးနဲ႔ နင္တို႕ဘယ္ေတြ သြားေနတာလဲတဲ့ ။ ဒီမွာ လိုက္ရွာေနၾကတာတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘယ္ေကာင္းမလဲေပ့ါေနာ္။ သူတို႕အိမ္မွာေနတယ္ ၊ သူတို႕သမီးကို အျပင္ေခၚထုတ္သြားတယ္ ၊ ေနာက္က်မွ ျပန္လာတယ္ ဆိုေတာ့ ၊ အေျခအေနက သိပ္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေလ။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က မနက္ျဖန္ ျပန္မွာဆိုေတာ့ သို႕ေလာ ...သို႕ေလာ ေတြနဲ႔ ေခါင္းမီးေတာက္ခဲ့ရတာပါ။ ဦးေလးကိုလည္း ေတာ္ေတာ္ အားနာခဲ့ပါတယ္။ သူက သမီးရွင္မဟုတ္လား။ အေဖခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာတာေပ့ါ။ သူကေတာ့ အငယ္မ လာဦးဆိုျပီး တိုးတိုးနဲ႔ ဆူေနတာေပ့ါ။ ကၽြန္ေတာ့္က်ေတာ့ ဘာမွ မေျပာပါဘူး။ မင္းတို႕ကလည္း ေနာက္က်လိုက္တာကြာ ဆိုျပီးေတာ့ပဲ ျပီးသြားပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ျပန္သြားေတာ့ ကားဂိတ္ေတာင္ လိုက္မပို႕ခိုင္းခ့ဲဘူး။ အစက ပို႕ခိုင္းမလို႕ဟာ တခါတည္း ခိုးေျပးမွာ စုိးလို႕လား မသိပါဘူး။ ဟဲ..ဟဲ။ အဲဒီလို အဌားနာမည္ၾကီးခဲ့တာေပ့ါဗ်ာ။ ေနာက္ေတာ့ သူတို႕ ဦးေလးတို႕က ျပန္ေတာင္းပန္ပါတယ္။ သူတို႕ အထင္လဲြခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကိုေပ့ါ။ ျပန္မွပဲ သြားျပန္လည္ဦးမယ္။ ေတာ္ေတာ္ ေတာ့ သေဘာအရမ္းေကာင္းတဲ့ မိသားစုပါ။

ဒါနဲ႔ အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ျပီး အိမ္ကို လက္ရွိ အေျခအေနကို အက်ိဳးအေၾကာင္း ေျပာျပေပ့ါ ။ ေနထိုင္ေကာင္းေၾကာင္း ၊ အဆင္ေျပေၾကာင္း သတိရေၾကာင္း အစံုေပ့ါ။ အေမကလည္း အစစအရာရာ ဂရုစိုက္ဖို႕ အေၾကာင္းနဲ႔ ေငြလိုလွ်င္ မွာဖို႕အေၾကာင္း အစသျဖင့္ ေျပာပါတယ္။ ၾကည့္...အေမေတြက အဲဒီလို အလိုက္သိတက္တာ။ လားရိႈးမွာ ေစ်းနဲ႔တစ္ဆက္တည္းမွာ ရိုးမဘဏ္တည္ရွိပါတယ္။ အျခား ျမန္မာေမဖလား၀ါးဘဏ္ ၊ အာရွဓနဘဏ္ တို႕လည္း ရွိပါတယ္။ ဘဏ္ေတြထဲမွာေတာ့ အာရွဓန ဘဏ္က ၀န္ထမ္းေတြက ေတာ္ေတာ္ေခ်ာတယ္ဗ်။ ေၾကာ္ျငာ၀င္တာပါ။ တစ္ေခါက္ေရာက္ဖူးလို႕။ ဒါနဲ႔ အေမ့ကို မလိုေသးေၾကာင္းေပ့ါ။ ကၽြန္ေတာ္က ေက်ာင္းဆင္းကတည္းက ခ်က္စာအုပ္ကို တစ္ခါတည္း လက္မွတ္ထိုးျပီး အေမ့ကို ကန္ေတာ့ ထားခဲ့တာပါ။ အေဖကေတာ့ ခ်ဴဆီထည့္တာတဲ့။ သူစာအုပ္က တစ္လမွ ၁၀၀၀၀ ေလာက္ရမွာ။ ငါတို႕ဆီကို တစ္လကို ၁၅၀၀၀ ေလာက္ျပန္မွာ မွာေသခ်ာတယ္တဲ့။ အဲဒီလိုပါဆို။

ေနရစ္ခဲ့ေတာ့ လားရိႈးေရ

ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း တိုင္းမႈးေက်းဇူးေၾကာင့္ လားရိႈးမွာ ဘာမွ မလုပ္ရဘဲ အခ်ိန္ ( ၂ ) ပတ္ၾကာ စားလုိက္ ၊ လည္လိုက္နဲ႔ ေနခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့ တစ္ေန႕မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အားလံုးဟာ မိခင္တပ္ရင္း အသီးသီးကို တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရန္ အတြက္ တိုင္းမႈးထံမွ ခြင့္ျပဳခ်က္ရျပီးသည့္ ေနာက္မွာေတာ့ အစီအစဥ္လုိက္ အလွည့္ၾက လႊတ္မည့္ ရက္ကို ေစာင့္ေနခဲ့ပါတယ္။ အားလံုးေပါင္း ၂၂ တပ္ေက်ာ္ ရွိသည့္အထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕က တိုင္းတပ္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုး အသုတ္မွ တပ္ကုိသြားရပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ လမ္းခဲြေပ့ါ။ ကိုယ္ခင္မင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို နုတ္ဆက္ျပီး ကားဂိတ္ကို ေသတၱာေတြ ယူျပီး ဆင္းလာခဲ့ပါတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ မူဆယ္ကို တက္မဲ့ကားဂိတ္မွာ ဗန္ကားနဲ႔ သြားလွ်င္ မူဆယ္ထိ ( ၁၀၀၀၀) ၊ လိုင္းကားနွင့္သြားလွ်င္ ( ၄၀၀၀ ) ပါတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕က ကြတ္ခိုင္ အထိပါပဲလို႕ေျပာေတာ့ ( ၂၀၀၀ ) နဲ႔ ရပါတယ္။ ဒါေတာင္ ေသတၱာဖိုးက ( ၅၀၀ ) ေပးခဲရတယ္ဗ်။ အိတ္ထဲက လက္က်န္ ပိုက္ဆံေလးဟာလည္း တျဖည္းျဖည္း နည္းလို႕ နည္းလို႕ေပါ့ဗ်ာ။

မနက္ ( ၁၁ း ၃၀ ) ေလာက္ ကားစစီးလာခဲ့တာ ခရီးလမ္းကေတာ့ လားရိႈး-သိႏီၵ-ကြတ္ခိုင္-နမ့္ဖက္ကာ-မုန္းယု- မူဆယ္ ကားလမ္းခရီးပါ။ လားရိႈးကေန ခရီးလမ္း အကြာအေ၀း စုစုေပါင္းဟာ.......


ဆက္ရန္