5 years ago
Friday, March 7, 2008
မျမင္တာၾကာလို႕ .....အၾကင္နာကြာသြားရင္
ေမ့သြားမွာလားေလ
အိမ္အျပန္ မၾကိဳလင့္နိင္ေပမယ့္
အခ်ိန္မွန္ ေမွ်ာ္လင့္မိေပေတာ့
ဒီဂိမၼာန္ ေႏြဦးမွာ
ေလရူးနဲ႔ ရူးရေတာ့မယ္
ဟိုအရင္ တစ္ခါနမ္းေတာ့
ရွက္ျပံဳးနဲ႔ တခစ္ခစ္ရယ္
ခပ္တိုးတိုး တခြန္းဆိုတယ္
“ ေမာင္က လူဆိုးတဲ့ ”
အျပစ္ဆိုတာ မဟုတ္
အခ်စ္ပိုတယ္ ဆိုတာ သူသိေတာ့
နွလံုးသားကို လွစ္ဟာျပ
ဒီရင္ခြင္ထဲ ခဏလာနားကြယ္
လာသာလာ ရင္မနာေစရပါဘူး
ထာ၀စဥ္ လမင္းလို
မင္းညကမၻာေတြ လင္းလက္ေစရမယ္ ။ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
4 comments:
ဆိုးသြမ္းေရ ကဗ်ာေတြထဲမွာ ဒီကဗ်ာကို အႀကိဳက္ဆံုးပဲ... ကာရံယူထားတာေရာ... အဓိပၸာယ္ေရာ ေကာင္းတယ္ရွင္...
ည၏ အလင္းအိမ္...
တကယ္ဂြတ္တယ္ေ၀းးး...
ဟဲဟဲ တကယ္လား လင္းလက္ေစမွာက ...:D
ဟငါ့လူေသခ်ာ တယ္ေနာ္ ညမွာ လင္းေနလိမ့္ မယ္ဆိုတာ၊ အိပ္ေရးပ်က္အံုးမယ္ ေကာင္ ရ၊ လင္း ေနရင္ မအိပ္တတ္လို႕
ခ်ီတက္ေနတာ မဟုတ္ေပမယ့္... လမ္းေလၽွာက္ထြက္လာတဲ့... စကားလံုးေတြက...စနစ္က်ပါေပတယ္... ငါ့ညီ...
Post a Comment