5 years ago
Monday, March 30, 2009
ကၽြန္ေတာ္ဟာ.....သက္တန္႕တခု
ရာစုနွစ္ တစ္စုၾကာ
သူမကုိ အုပ္မိုးထားခ်င္ေပမယ့္
နတ္ဆိုးတို႕ရဲ႕...က်ိန္စာေၾကာင့္
သူမဟာ.....ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ရင္ခြင္ေအာက္က
လြတ္ထြက္....သြားခဲ့ရတယ္
ကၽြန္ေတာ္ဟာ......ပိုးစုန္းၾကဴးတစ္ေကာင္ေပ့ါ
ေမွာင္မိုက္ေနတဲ့...သူမအတြက္
မီးကုန္ယမ္းကုန္....အလင္းျပခဲ့ေပမယ့္
ေနျခည္မိုးေသာက္ေတာ့
သူမဟာ....ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လမ္းျပမႈေတြေအာက္က
လြတ္ထြက္...သြားခဲ့ရျပန္တယ္
ကၽြန္ေတာ္ဟာ....ခံစားမႈေတြကို ကဗ်ာနဲ႔ ငိုးေၾကြးတဲ့ သူပါ
အိပ္မေပ်ာ္တဲ့ ညနက္ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရင္လည္း ကဗ်ာေရး ၊
၀မ္းနည္းရင္လည္း ကဗ်ာေရးတဲ့
သူမအတြက္ “ ကဗ်ာ ” ဆရာေပ့ါ
ေဟာ.....ကံၾကမၼာ လွည့္စားျပန္ေတာ့
သူမဟာ....ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ခံစားမႈ ကဗ်ာေတြ ေအာက္က
လြတ္ထြက္...သြားခဲ့ရျပန္ျပီ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ........
ကၽြန္ေတာ္ဟာ...........................
ကဲ.....ေနာက္ဘာေတြ ျဖစ္ခ်င္ေသးပါသလဲ
ဘာေတြပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန
ေသခ်ာတယ္...ကၽြန္ေတာ္ သူမကို လက္လႊတ္ေနရဦးမွာပါပဲ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
3 comments:
ကဗ်ာရဲ႕ ဇတ္ေကာင္အတြက္ ၀မ္းနည္း၀မ္းသာ ခံစားမိတယ္ဗ်ာ... ေပ်ာက္ဆံုးသြားတဲ့ ႏွလံုးသားရဲ႕အဟာရအတြက္ စိတ္မေကာင္းသလို... ေမတၱာနဲ႔ မတန္လို႔ ေမတၱာရဲ႕ စူးရွမႈေတြေၾကာင့္ သူမဟာ အေ၀းကိုထြက္ခြာသြားရတယ္လို႔ေတြးရင္ေတာ့ ဒုကၡတြင္းနက္ထဲက လြတ္ေျမာက္ျခင္းအတြက္ ၀မ္းသာစရာပါ
ကၽြန္ေတာ္ဟာ........
ကၽြန္ေတာ္ဟာ...........................
ကဲ.....ေနာက္ဘာေတြ ျဖစ္ခ်င္ေသးပါသလဲ
ဥယ်ာဥ္မႈးေလ
အဲဒါက်န္ေသးတယ္
ကၽြန္ေတာ္ဟာ... စာေရးဆရာေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ကဗ်ာေတာ့ရွယ္ပဲ။ ေႏြဦးမေပါက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေပါ့ ဒါဆို :(
Post a Comment