ဆိုးသြမ္း

အလြမ္းဘဏ္

(က)

ကၽြန္ေတာ့္ သံေယာဇဥ္ ဧရိယာထဲ
အတင္းတြန္းဖြင့္
၀င္၀င္လာတဲ့ နာရီေလးေရ....
အထီးက်န္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို
စာနာစိတ္နဲ႔
ထားခဲ့တဲ့ အေဖာ္က
အလြမ္း.....။

(ခ)

အလြမ္းေရ...
ခင္ဗ်ားကပဲ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖိထားမလား
ကၽြန္ေတာ္ကပဲ
အရသာခံရင္း လံုးပါး ပါးမလား
ခင္ဗ်ားကို သယ္ေဆာင္ရင္း
ေရြ႕လ်ားေနရတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ အင္ဂ်င္
ဆီကုန္လို႕ ဒုတ္ဆို ထိုးရပ္သြားရတာမ်ိဳး
အျဖစ္မခံနိင္လို႕
ဘဏ္တစ္ခုကို သြားေပါင္ရပါတယ္ ။

ဘာခံစားမႈမွ
အေပါင္မခံဖူးတဲ့ ဘဏ္မန္ေနဂ်ာက
ဘာအေပါင္ ေပးမလဲတဲ့
ကၽြန္ေတာ္ ပိုင္တယ္လုိ႕
အေသအခ်ာ အာမခံနိင္တာက
အလြမ္းေတြပါ ဗ်ာလို႕
ေျပာမိေတာ့

ပထမ
ဘဏ္တစ္ခုလံုးမွာ ရွိတဲ့ သက္ရွိေတြက
ေငြစကၠဴေတြ အျပင္လြင့္ထြက္သြားေအာင္
ရယ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္
ထိတ္လန္႕အားငယ္ သြားလုိက္တာမ်ား
ပုရြတ္ဆိတ္ တစ္ေကာင္ရဲ႕
ေျခရာေလးေလာက္ပဲ ရွိမယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ အိပ္ကပ္
( ရင္ဘတ္မွာ ရွိတဲ့ အိပ္ကပ္ေပ့ါ )
လွ်ံထြက္လာတဲ့ အလြမ္းေတြ
အပိခံေနရတဲ့ ဘဏ္စာေရးမေလးက
ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ျပီး
သန္႕စင္စြာ အသံတိတ္ ငိုတဲ့အခါ
ဘဏ္တစ္ခုလံုး ေအာ္ငိုလုိက္ၾကတာ
ဘဏ္ၾကီး တစ္ခုလံုး အရည္ေတြ ေပ်ာ္လို႕။

ဘာပဲ ေျပာေျပာ
ဘဏ္က တခ်ိဳ႕တ၀က္
အလြမ္းေတြ လက္ခံလုိက္ျပီ ဆိုေတာ့
လြမ္းေနရေပမယ့္လည္း
ေပ့ါေပ့ါပါးပါးေတာ့
ျဖစ္သြားတာေပ့ါေလ။

( ဂ )

ေသေနတဲ့ ဓါတ္တိုင္ေအာက္မွာ
နွလံုးသား အရွင္တစ္ခုနဲ႔ လူတစ္ေယာက္
ဟိုတယ္ေတြရဲ႕ ထိပ္ဖ်ား
ငါးရိုးေတြၾကားက ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့
လေကြးေကြးေလးေရ....
သာ လာတဲ့အခါ
ဖေယာင္းတိုင္ေလး ျငိမ္းေပးပါ့မယ္
အခုေတာ့
လမ္းေဘးက ညကေဖးမွာ
ကဗ်ာရြတ္ဖို႕
ရင္ထဲက မီးေတာက္ေလးနဲ႔
ဖေယာင္းတိုင္ကို
မီးကူးခြင့္ျပဳပါ ။

အၾကမ္းအိုးတစ္ အၾကမ္းပန္းကန္နွစ္
ေဖ်ာ္ခ်င္သလို ေဖ်ာ္ခဲ့ဗ်ာဆိုတဲ့
လက္ဘက္ရည္တစ္
ဘာမွ မဆိုင္တဲ့
အပူအားေပး က်ားက တစ္ေကာင္
လြတ္ေနတဲ့ ထိုင္ခံုေလးက တစ္လံုး
လြမ္းဖို႕ အသင့္ျပင္ထားေရာ့လား
လြမ္းလုိက္တာ
ကဗ်ာရြတ္ဖို႕ ျပင္လုိက္တာန႔ဲ
အလြမ္းေတြပဲ က်က်လာ
ညကေလး တစ္ဆိုင္လံုးလည္း
အလြမ္းေတြ ျပည့္လို႕ ။

( ဃ )

ကၽြန္ေတာ္က ေျဖခ်ခ်င္လို႕
စၾက၀ဠာတစ္ခုလံုးကုိ
ဆက္သြယ္ခဲ့ေပမယ့္
မွားခဲ့ပါတယ္လို႕ ၀န္ခံခြင့္ မရနိင္ခဲ့
မင္းကသာ
ဂဏန္းကိုးလံုးနွိပ္လုိက္ရင္
ခြင့္လႊတ္ခ်င္လာေအာင္
အမွားကို
၀န္ခံဖဲြဲ႕ႏဲြဲ႕ဖို႕ အသင့္ပါ။

( င )

အခုေတာ့
ဘဏ္က လက္မခံခ်င္ေပမယ့္
ကၽြန္ေတာ့္မွာ
ေပါင္နွံစရာ အလြမ္းေတြက
အသက္ရႈလိုက္တုိင္း တိုးတိုးလာ
အသက္ရႈတာ ရပ္မလား
ဘဏ္မွာပဲ ေတာင္းပန္ျပီး
အလြမ္းေတြ ထပ္အပ္ရမလား
နွစ္ခုစလံုး မျဖစ္ေသးပါဘူး
ဘဏ္တိုးက အလြမ္းေတြပဲ ရျပီး
အသက္ရႈတာ ရပ္လိုက္ရင္လည္း
မင္းကို မေတာင္းပန္လိုက္ရဘဲ
ေသသြားမယ္။

ဒီေတာ့....
မင္းနဲ႔ သြားခဲ့ ၊ စားခဲ့ ၊ နားခဲ့
ေနရာမွန္သမွ်
လက္ညိွဳးထိုးျပီ
ဘဏ္အပ္လုိ႕ရရင္
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီး တစ္ျမိဳ႕လံုး
လက္ညိွဳးထိုးမလဲြ
ဘဏ္မွာ အပ္ရမွာပဲ။
ဒါေပမဲ့
မင္း စံပယ္နံ႕ ၊ မင္း နွင္းဆီနံ႕
သင္းသင္းေလးက်
လက္ညိွဳးထိုးျပလို႕ မရေတာ့
က်န္ခဲ့ရဦးေတာ့မွာ
လြမ္းစရာေပ့ါ ။

( စ )

နာရီေလးေရ...
ကၽြန္ေတာ့္ အပါးက အလြမ္းေတြကို
သံေယာဇဥ္နဲ႔ ၾကဲပက္ခဲ့တာလား
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးက က်ဥ္းက်ဥး္ေလး
ကမၻာၾကီးကလည္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးပါ
ဒီေန႕ မင္းကို မေတြ႕ရင္
မနက္ျဖန္ တစ္ရက္ရက္မွာ ေတြ႕မွာပဲ
အဲဒီအခါ
အေသအခ်ာ မွားခဲ့တာ
ညႊတ္နူးစြာ
ေတာင္းပန္ပါ့မယ္
မင္းကို “ သိပ္ခ်စ္တယ္ ” လို႕ ေျပာခဲ့မိတာ ။ ။


( ေစာေ၀ )