Sunday, July 13, 2008

ရိုးသားမႈ နွင့္ အရည္အေသြးရွိမႈ

Posted by ဆိုးသြမ္း at 5:18 AM

၂၁ ရာစုတြင္ နိင္ငံတာနွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ အျပန္အလွန္ ရိုးသားၾကမွ အစြမ္းကုန္ အရည္အေသြး တည္ေဆာက္မွ အလုပ္ျဖစ္နိင္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေတာ့ ျဖစ္ရပ္မ်ားစြာ အနက္ ဥပမာ နွစ္ခုကို ေဖာ္ျပရလွ်င္ တခါက လူငယ္တစ္စုသည္ နိင္ငံျခား ကုမၼဏီတစ္ခုသုိ႕ ငရုတ္သီးအမႈန္႕မ်ား တင္ပို႕ေပးရသည္။ ထို႕ေၾကာင္ နိင္ငံျခားေငြ မ်ိဳးမ်ိဳးျမက္ျမက္ရၾကသည္။ တစ္နွစ္ေလာက္ေနေတာ့ ထိုနိင္ငံျခား ကုမၼဏီက ငရုတ္သီးမႈန္႕မ်ား မ၀ယ္ေတာ့ဟု သိရ၏။ အေၾကာင္းရင္းကို ေမးၾကည့္ေတာ့ လူငယ္မ်ားက ပထမအပိုင္းတြင္ အရည္အေသြးရွိ ငရုတ္သီးမႈန္႕မ်ားကို ေပးသြင္းေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ငရုတ္သီး ဖလံျဖဴ ၊ ငရုတ္သီးအညွာနွင့္ အရိုးမ်ားကိုပါ ၾကိတ္ထည့္၍ အရည္အေသြး မမွီေသာေၾကာင့္ မ၀ယ္ေတာ့ဟု ဆို၏။

ေနာက္ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကား ျမန္မာျပည္မွ ပဲမ်ိဳးစံုကို ကိုရီးယားသို႕ တင္ပို႕သည့္လုပ္ငန္းျဖစ္သည္။ ထိုလုပ္ငန္းသည္ အစက အေျခအေန ေကာင္းေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေပးပို႕လိုက္ေသာ ပဲမ်ားတြင္ ခဲမ်ား ၊ အမိႈက္မ်ား မစင္၍ ပစၥည္းမ်ားကို ျမန္မာျပည္သုိ႕ ျပန္ပို႕သည္။ သန္႕စင္ေအာင္ လုပ္ျပီးမွ ကိုရီးယားသို႕ ျပန္ပို႕ရန္ ျဖစ္၏။ ျပန္ပို႕သည့္ စရိတ္ကိုမႈ တစ္ေယာက္တစ္၀က္ က်ခံရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုျဖစ္ရပ္ကေတာ့ လံုး၀ မိတ္မပ်က္သြား ေသာ္လည္း နွစ္ဦးနွစ္ဖက္ စရိတ္ကုန္ျခင္း ၊ အခ်ိန္ကုန္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ရသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ ရိုးသားရမည္ ၊ အရည္အေသြးေကာင္း ျဖစ္ရမည္။ သို႕မဟုတ္ပါက ေဖာ္ျပပါအတိုင္း ေဖာက္သည္ ဆံုးရႈံးမႈ ကိစၥ မလဲြမေသြ ၾကံဳေတြ႕ရမည္ ျဖစ္သည္။ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး စနစ္တြင္ ေဖာက္သည္ ဆံုးရႈံးျခင္းသည္ စီးပြားပ်က္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ ေဖာက္သည္ကို တည္ေဆာက္ရာတြင္ ရိုးသားမႈ ၊ အရည္အေသြးရွိမႈနွင့္ တည္ေဆာက္ရမည္ ျဖစ္သည္။

၂၁ ရာစုတြင္ လူသားမ်ားသာ အသိဥာဏ္ရွိၾက သည္မဟုတ္ ၊ လူသားတို႕ ေနထိုင္ေသာ အေဆာင္အအံုးမ်ား ပင္လွ်င္ အသိဥာဏ္ရွိ ၾကသည္။ ေခတ္သစ္ လူသားသည္ Intelligent Building ေခၚ အသိဥာဏ္ ရွိေသာ အေဆာက္အအံုးမ်ား တြင္သာ ေနၾကမည္ ျဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မိမ္တို႕ ေနထိုင္ေသာ အေဆာက္အအံု မ်ားတြင္ တယ္လီဖုန္း ၊ ဖက္(စ္) ၊ အင္တာနက္ ၊ တီဗီလိုင္းမ်ား တပ္ဆင္ထားၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္လည္း ကမၻာသည္ ရြာအဆင့္သို႕ ေရာက္ရွိသြားျခင္းဟု တင္စားေျပာဆိုၾကသည္။

၁၉၉၀ ျပည့္နွစ္က ကမၻာေပၚတြင္ အင္တာနက္ တပ္ဆင္မႈ႕သည္ တစ္သန္းခန္႕သာ ရွိေသာ္လည္း ၂၀၀၀ ျပည့္နွစ္တြင္ သန္း ၇၀ မွ် ရွိခဲ့ျပီး ၂၁ ရာစုတြင္ သန္း ၇၀၀ မွ် ရွိလာမည္ဟု ခန္႕မွန္းၾက၏။ ကြန္ျပဴတာ တယ္လီေဗးရွင္းျဖင့္ ေစ်း၀ယ္ျခင္း ၊ ေဆးကုျခင္း ၊ စည္းေ၀းျခင္း ၊ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ ပို႕ခ်ျခင္း ၊ ေဟာေျပာျခင္းတို႕ကို ျပဳလုပ္လာၾကသည္။ အစည္းအေ၀းမ်ားကို လူခ်င္းေတြ႕စရာ မလိုဘဲ ဗီဒီယုိ ဖန္သားျပင္ေပၚတြင္ ကြန္ဖရင့္ဇင္းမ်ား ျပဳလုပ္လာၾကသည္ ျဖစ္ရာ မိမိ ကုမၼဏီက အမွားတခ်က္ ျပဳလုပ္မိရံုျဖင့္ ထိုဆက္သြယ္မႈ ကြန္ယက္မ်ားေၾကာင့္ ကမၻာအရပ္ရပ္က ခ်က္ျခင္းသိကာ ထိုကုမၼဏီ ေကာ္ပိုေရးရွင္းကို မည္သူမွ် ဆက္သြယ္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။

ဆက္သြယ္မႈ စနစ္ေကာင္းေလ ရိုးသားမႈ ၊ ေျဖာင့္မက္မႈ ၊ အရည္အေသြးရွိမႈ တို႕သည္ ပို၍ လိုအပ္လာမည္ျဖစ္သည္။

ဆက္ရန္ -




Labels:

0 comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)