5 years ago
Saturday, November 24, 2007
ဘ၀တစ္ခုလံုး ရည္ရြယ္လို႕
ဒီဇာတ္ကို ကခဲ့မိပါတယ္
ဇာတ္ဆိုတဲ့ အတိုင္း
အခ်စ္ အၾကမ္း အလြမ္း အနမ္း ေတြစံုလို႕
ဘ၀ရဲ႕ ပဲြခင္းထဲ ခဏတျဖဳတ္
၀င္လာတဲ့လူ ၊ ျပန္ထြက္သြားတဲ့သူ
မိုးလင္းအထိ ထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ သူေတြနဲ႔
ဇာတ္က အသက္၀င္ေနလိုက္တာ...။
ပရိသတ္ အလိုက် ငိုခဲ့ရတာေတြလည္းရွိတယ္
ဇာတ္ဆရာအလိုက် ၾကမ္းခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိတယ္
သီတာရာမ ဇာတ္လို
သံုးနွစ္ သံုးမိုး မကခဲ့ရေပမယ့္
အခ်ိန္ကာလ အတန္ၾကာသည္အထိေတာ့
ဇာတ္ညႊန္းေတြ ေရးခဲ့ရတယ္။
ကိုယ့္ဇာတ္ကို ကိုယ္တိုင္ ၾကိဳးဆဲြကေနတယ္လို
ထင္ထားခဲ့ေပမယ့္
တကယ္တမ္း ပါ၀င္ကျပခဲ့တာက
သူတပါးေရးတဲ့ ဇာတ္က လူၾကမ္းသမားေနရာကေပ့ါ.....။
Labels: ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comments:
ျမင္ဘူးသမွ်ေတာ့ လူၾကမ္းဆိုတာ မင္းသမိးကို ထိကပါး ရိကပါးေျပာ
အနည္းဆံုးေတာ့ လက္ဆြဲ ( ဟဲ ဟဲ . . . ဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာ ) ။
ဒႆဂီရိလို အရူးအမူးေပမယ့္ ကြဲခ်က္(ကြာတဲ့အခ်က္) က ဒႆလို မ်က္ႏွာ မမ်ားခဲ့ဘူးဖူး ။ သူမွသူဆိုျပီးထိမ္းသိမ္းခဲ့တာက သူေတာ္စင္ေလာက္ နီးနီး ။
ဒါေပမယ့္ . . . . . ဒီအခ်စ္ခရီးမွာေတာ့ က်ေနာ္လည္း လူၾကမ္း ဇာတ္သိမ္းခန္းမွာ ငိုရသူ ။
Post a Comment