5 years ago
Thursday, May 28, 2009
ဘ၀ခရီး တစ္ေလွ်ာက္လံုး
အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ ၾကာနိင္မလဲ
မင္းကို...ေက်ာပိုးအိတ္ေလးထဲ
ထည့္ေခၚသြားခ်င္တယ္
ေငြေရာင္ ၊ ေရႊေရာင္ ၊ ဂုဏ္ေရာင္
အေရာင္မ်ိဳးစံု ေက်ာပိုးအိတ္ေတြထဲက
ေမတၱာနဲ႔ သစၥာတရားအေရာင္စပ္တဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးထဲ
ခ်စ္ျခင္း နဲ႔ စာနာနားလည္ ျခင္းေတြကို
စားသံုးျပီး လုိက္ခဲ့
ေက်ာပိုးအိတ္ အဖံုးကိုေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွ ပိတ္ထားမွာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး
ကုန္းတက္ေတြ ၊ ကုန္းျမင့္ေတြ ၾကံဳလို႕
ေက်ာပိုးအိတ္သြားနႈန္းေလး ေနွးသြားရင္
မင္း ခုန္ခ် ခ်န္ေနရစ္ခဲ့နိင္ပါတယ္
ဒါမွမဟုတ္
ကုန္းဆင္းေတြ ၊ ေျမျပန္႕ေတြ ျဖစ္လို႕
ေက်ာပိုးအိတ္ေလး ျမန္ျမန္သြားနိင္ရင္လည္း
မင္းကုိ ျပန္၀င္ခြင့္ျပဳတယ္
၀င္ခ်င္၀င္ ၊ ထြက္ခ်င္ထြက္
မင္းအတြက္ .....ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို
ထာ၀ရ...ဖြင့္ထားတယ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
7 comments:
အရမ္းကိုေလးနက္တဲ့ကဗ်ာေလးကို ဖတ္သြားပါတယ္ အကိုဆိုးသြမ္းေရ
၀င္ခ်င္၀င္ ၊ ထြက္ခ်င္ထြက္
မင္းအတြက္ ထာ၀ရ ဖြင့္ထားတဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ေလးကို
လြယ္ျပီး...ဘ၀ကို ခရီးဆက္ေလွ်ာက္မယ္
း)
အရမ္းေကာငး္တဲ့ ကဗ်ာေလးပဲ အစ္ကိုေရ့ အခ်စ္စစ္ဆိုေတာ့လည္း ၀င္ခ်င္၀တ္ထြက္ခ်င္ထြက္ေတာင္ ခြင့္ျပဳတာေပါ့ေနာ့္ ။
ဒါနဲ႔ အေပၚကတစ္ေယာက္က ဘယ္ကေက်ာပိုးအိတ္လည္းဆိုတာ သိေနေတာ့ ရယ္သြားတယ္ ဟိဟိ း) ကဆိုးသြမ္းခ်စ္ခ်စ္ စိတ္ေကာက္ရင္ ဒီေက်ာပိုးအိတ္ တာ၀န္ယူပါရန္ ။
အလဲ့...
အခ်စ္စစ္ဆိုတာ
ေက်ာပိုးအိတ္ကေလးလိုလည္း သေဘာထားၾကီးတတ္ေၾကာင္း
မွတ္သားသြားပါတယ္..။
ေက်ာပိုးအိတ္ေလးေကာင္းတယ္...
အပါးပါး ခ်စ္တတ္လိုက္တာ နာ့ဘရားတားအင္ေလာလို႕ မေျပာရဘူး :P
သေဘာက်စရာ ကဗ်ာေလးပါလား ကိုဆုိးၾကီး ။ ခိုက္တယ္ဗ်ာ ။ :)
“ဘ၀ခရီး တစ္ေလွ်ာက္လံုး
အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ ၾကာနိင္မလဲ
မင္းကို...ေက်ာပိုးအိတ္ေလးထဲ
ထည့္ေခၚသြားခ်င္တယ္” ...သူမ ေပါင္ ၂၀၀ မျပည့္ခင္ထိေပါ့ :p ေနာက္တာပါ။ ဖတ္လို ့ေကာင္းတယ္။
Post a Comment