ဆိုးသြမ္း

သူေမ့ျပီလား.....
လူေတြ႕ရန္ မဆိုထားနဲ႔
နွစ္ကိုယ္ၾကားရံု ဖုန္းဆက္တဲ့ ဓေလ့ေတာင္မွ.......
ေၾသာ္......မုန္းရက္ျပီလို႕ထင္ ။

ၾကားေယာင္ကာ
နားေထာင္ရေတာ့မလားရယ္နဲ႔
သူ႕စကား မုသားေတာင္ ယံုခ်င္တက္သူမို႕
( သူေျပာလွ်င္ )......
ပံုျပင္ပင္ တကယ္မွတ္ျပန္ေတာ့
မလည္ပတ္သူလို သူျငိဳျငင္

မလြမ္းတက္လုိ႕လား
လြမ္းတတ္သူ မပူရွိနိင္ပ့ါ
သူသိေအာင္ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ
ဘယ္လိုေမာကာ ဘယ္ေလာက္ရင္ဆို႕ရေပမယ့္
ခင္မို႕လို႕ သူစိမ္းျပင္ျပင္
စိမ္းခ်င္ခ်င္နဲ႔ စိမ္းနိင္ရက္

ခင္ခင္စိမ္းေပမယ့္
ရင္ျငိမ္းေအာင္ အပူမသတ္နိင္လို႕
အပူဇာတ္ကို အခန္းဆက္ေနတဲ့
ပန္းသက္ေသ ေ၀ဒနာပြင့္ေတြက
လြမ္းရက္ရွည္ေၾကြကာ မရင့္ျပန္ေတာ့
ခင္ခင့္လို..... ဘယ္သူခဲြနိင္မလဲ
ပူရဲတယ္ သည္ရင္ကၽြမ္းေအာင္
လြမ္းေတာ့.... ဆယ္သက္


ေမာင္စိန္၀င္း ( ပုတီးကုန္း )