ဆိုးသြမ္း

ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ခပ္ေ၀းေ၀းမွာ လူတစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနၾကသည္။ စူးစမ္းလုိစိတ္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ စိုက္ၾကည့္မိေတာ့ ေအာ္ ျမန္မာေတြကိုး ။ ဟုတ္တယ္ ဒါျမန္မာေတြ ။ ျမန္မာစကားေျပာတယ္ ၊ ဆန္စားတယ္ ၊ ဘာသာတရား ကိုင္းရိႈင္းတယ္ ၊ ယဥ္ေက်းသိမ့္ေမြ႕တယ္ ၊ ကူညီတက္တယ္ ၊ အားနာတက္တယ္ ။ ေပးကမ္းစြန္႕က်ဲ တဲ့စိတ္ရွိတယ္ ၊ မဟုတ္မခံတက္တဲ့ ဟန္ပန္ရွိတယ္။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ သူတို႕ရပ္ေနရာ ေဒသနွင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေ၀းကြာေပမယ့္ ကိုယ့္လူမ်ိဳးျခင္း ခင္မင္ရင္းနွီးေသာ စိတ္အေျခခံျဖင့္ ရင္းနွီးခင္မင္စြာ နုတ္ဆက္ျဖစ္ခဲ့သည္။

အျပန္အလွန္ အားျဖင့္၄င္း ၊ မတက္သာေသာ အားျဖင့္၄င္း ျပန္လည္နုတ္ဆက္ၾကသလို တစ္ခ်ိဳ႕ဆုိလွ်င္ မတူမတန္ သလို အားျဖင့္၄င္း တံုျပန္ေျပာဆိုတက္ၾကသည္။ ထားေတာ့ လူတစ္ကို စိတ္တစ္မ်ိဳး ဆိုၾကသည့္အတိုင္း အထူးတလွယ္ မခံယူလိုက္။ တစ္ေယာက္နွင့္ တစ္ေယာက္ ခယေနဖို႕ မလို ၊ ေအာက္က်ိဳ႕ေနဖို႕ မလို ၊ သို႕ေသာ္ အျပန္အလွန္ ေလးစားမႈ ရွိေနသင့္ၾကသည္။

လူတစ္ေယာက္၏ စိတ္ဓတ္အမွန္ကို သိနိင္ဖို႕ မလြယ္ကူေပမယ့္ သူ၏ လုပ္ရပ္မ်ားက စိတ္ဓတ္ကို ေဖာ္ျပေနတက္ၾကသည္။ လူတိုင္း လူတိုင္းမွာ ကိုယ့္ခံယူခ်က္နွင့္ကိုယ္ ၊ ကိုယ့္ယံုၾကည္မႈနွင့္ ကိုယ္ ရွိသည္။ လြတ္လပ္စြာ ေနထိုင္နိင္သည္။ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ နိင္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ စကားေျပာတက္ဖို႕ လိုအပ္သည္။ “ အသံုးမက်ဘူး ” ဟုေျပာမည့္အစား “ လုပ္ပံုကိုင္ပံုမွားေနတယ္ဟု ” ေထာက္ျပေပးသင့္သည္။

လူဆိုးတစ္ေယာက္သည္ လူေကာင္းျဖစ္ရန္ အလားအလာရွိသည္။ သို႕ေသာ္ နဂိုေကာင္းေနသည့္လူ လူဆိုးျဖစ္သြားလွ်င္ လူေကာင္းျပန္ျဖစ္ရန္ လြယ္ကူမည္မဟုတ္ဟု ကၽြန္ေတာ္ ထင္ျမင္မိသည္။ အဓိက ျပႆာနာက ဘာလဲ ဆိုတာ မသိဘဲနွင့္ လူေတြအား မေကာင္းမေျပာသင့္ေၾကာင္း ေတြးထင္မိပါသည္။