5 years ago
Tuesday, December 4, 2007
ေ၀သမွ် မေၾကြတဲ့ ပန္းပါ
မင္း....မနမ္းခ်င္လည္း ပြင့္ခဲ့ျပီေလ ။
စိမ့္ထြက္သမွ် မခမ္းတဲ့ စမ္းပါ
မင္း..... မေသာက္ခ်င္လည္း စီးခဲ့ျပီေလ ။
ဆိုေနသမွ် မဆံုးတဲ့ေတးပါ
မင္.....မၾကားခ်င္လည္း သီခဲ့ျပီေလ ။
ျမဴတိမ္ကင္းျပီး သာတဲ့ “လ” ပါ
မင္း....အိပ္ေနလည္း လင္းခဲ့ျပီေလ ။
ေတာင္ထိပ္က သစ္ပင္ရိပ္ထက္
ေတာင္ေျခက ေခ်ာင္းငယ္တခုျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။
မ်က္နွာမသစ္ေတာင္မွ
(မင္း...ေမာတဲ့အခါ )
ေျခေဆးလို႕ ရေအာင္ေပ့ါ....။
မင္း....မနမ္းခ်င္လည္း ပြင့္ခဲ့ျပီေလ ။
စိမ့္ထြက္သမွ် မခမ္းတဲ့ စမ္းပါ
မင္း..... မေသာက္ခ်င္လည္း စီးခဲ့ျပီေလ ။
ဆိုေနသမွ် မဆံုးတဲ့ေတးပါ
မင္.....မၾကားခ်င္လည္း သီခဲ့ျပီေလ ။
ျမဴတိမ္ကင္းျပီး သာတဲ့ “လ” ပါ
မင္း....အိပ္ေနလည္း လင္းခဲ့ျပီေလ ။
ေတာင္ထိပ္က သစ္ပင္ရိပ္ထက္
ေတာင္ေျခက ေခ်ာင္းငယ္တခုျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။
မ်က္နွာမသစ္ေတာင္မွ
(မင္း...ေမာတဲ့အခါ )
ေျခေဆးလို႕ ရေအာင္ေပ့ါ....။
အမည္မသိ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
2 comments:
ဒီတစ္ပုဒ္ေၾကြတယ္
နာ႔ေကာင္ရ
မိုက္တယ္
ခ်ိဳးတန္းေရ ခ်သာခ်ေဟ႔
ဆိုလိုက္တဲ့စာ ဗ်ာ ။
တူးေလရာ ေရနံထြက္တဲ့ အီရတ္ကေျမေတြအတိုင္းပဲ ။
ထမင္းမစားပဲ ခံစားခ်က္ေတြပဲ စားေနသလား ဆိုးသြမ္းေရ။
ထိတယ္ဗ်ာ ။ ၾကာရင္ မ်က္ရည္ေတြ လည္း ေခ်ာင္းစီးကုန္ေတာ့မယ္ ။
Post a Comment