ဆိုးသြမ္း

ကၽြန္ေတာ္ အေမနဲ႔ဆို ကၽြန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းက ေမာင္နွမ (၂)၀မ္းကဲြ ေတာ္စပ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ နဲ႔ သူနဲ႔က်ေတာ့ ဦးေလး (၂) ၀မ္းကဲြေပ့ါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္က ကၽြန္ေတာ့္ထက္ေတာ့ ေမြးတာ ရက္ ( ၂၀ ) ေနာက္က်တယ္။ လကေတာ့ ဇူလိုင္မွာ အတူတူေမြးတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာေတြတင္ အမ်ိဳးရႈပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး...တျခားတိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကို ေမာင္နွစ္မေတြလည္း ေဆြးမ်ိဳးစပ္ရတာ ရႈပ္ၾကတယ္။ ထားပါေတာ့။ ဆက္ေျပာရေအာင္ဗ်ာ။ ဒီေကာင္နဲ႔က ကေလးဘ၀ထဲက အတူတူ ၊ နိ႕စို႕ဖက္ဆိုလည္း ဟုတ္ ၊ ေဘာလံုးကန္ဘက္ ၊ ရန္ျဖစ္ဘက္ ၊ ေက်ာင္းေျပးဘက္ စံုေနတာပါပဲ။ မလုပ္ဘူးတဲ့ အလုပ္ရယ္လို႕ မရွိခဲ့ဘူး။ ငယ္ငယ္ေလး ကတည္းက က်ဴရွင္တက္လည္း အတူတူပဲ။ ေက်ာင္းေျပး ေဘာလံုးကန္လည္း အတူတူပဲ။ ဘာမွမတူတာမရွိဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီေကာင္က နည္းနည္း ရွက္တက္တယ္။ ရုပ္ကေတာ့ ဟက္ကက္နဲ႔ တူသလိုလိုေတာ့ ရွိသား။

ကေလးဘ၀ထဲက အတူတူ ေပါင္းလာလိုက္တာ။ ေက်ာင္းတက္ေတာ့လည္း အတူတူ ။ က်ဴရွင္ယူေတာ့လည္း အတူတူ။ ၁၀ အတန္းအထိေပ့ါ။ ၁၀ တန္း ေအာင္ေတာ့မွာပဲ ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းေတြ ကဲြသြားတာ။ ငယ္ငယ္တုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႕ သူငယ္ခ်င္း ( ၃ ) ေယာက္လံုး ရည္ရြယ္ထားတဲ့ ဘ၀လမ္းေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္နိင္ခဲ့တဲ့ အတြက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိပါတယ္။ ျပန္တိုင္လည္း ဒီအေၾကာင္းကုိ အျမဲ တမ္းေျပာျဖစ္ၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း အေၾကာင္းဆက္ေျပာရရင္ ဒီေကာင္က စာလည္းေတာ္တယ္ ၊ ဒါေပမယ့္ စိတ္ေတာ့ နည္းနည္းပုပ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္စာေမးရင္ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာဘူး။ သိပ္လ်ၽိဳတဲ့ေကာင္ေလ။

ဒါေပမယ့္ ေဘာလံုးကန္ေတာ့ ေကာင္းသား။ ဒီေကာင့္မွာ အမႊာညီအစ္ကို နွစ္ေယာက္အၾကီးနဲ႔ အမၾကီး (၂ ) ၊ အစ္ကိုအၾကီးဆံုး ရွိပါတယ္။ ေဘာလံုးနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက သူ႕အစ္ကိုေတြလည္း ေတာ္တာ။ ကၽြန္ေတာ္ဆုိ ဒီေကာင္ေတြ ညီအစ္ကိုေတြကို အျမဲတမ္း အားက်ခဲ့ရတယ္။ အေမ့ကိုေတာင္ မိန္းခေလးေတြပဲ ေမြးရမလားလို႕ေတာင္ အျပစ္တင္ခဲ့ေသး တယ္။ သားလိမ္မာဆိုေတာ့ အဲဒီလို။ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အရြယ္ ၁၃ နစ္ေလာက္ထဲမွာတင္ မကဘူး ....ကိုယ့္ထက္ၾကီးတဲ့ ၁၇ ၊ ၁၈ ေတြထက္ေတာင္ ဒီေကာင္က ေဘာလံုးအစြမ္းျပတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရန္ကုန္မွာဆို ညေနဘက္ေတြ ဆို လမ္းထဲမွာ W လို႕ေခၚတဲ့ ေဘာလံုးကို ေကာ္နဲ႔ နွစ္ထပ္စြပ္ျပီး ကန္က်တယ္။

သူကန္လိုက္လို႕ ကဲြသြားတဲ့ အိမ္ေရွ႕၀ရန္တာက မီးသီးေတြ ၊ စည္ပင္က တပ္ထားတဲ့ လမ္းမီးေခ်ာင္းေတြ ျဖက္သြားျဖက္လာ လုပ္တဲ့ လူေတြရဲ႕ ကိုယ္ေတြ ၊ အေၾကာ္သည္ရဲ႕ အေၾကာ္ဗန္းေတြ အကုန္ထိ။ ေလွ်ာ္လိုက္ရ တာလည္း မေျပာနဲ႔။ (၄) တန္းတုန္းက မုန္႕စားဆင္းခ်ိန္ ေဘာလံုးကန္ေတာ့...ဗိုက္ၾကီးသည္ ဆရာမက ေက်ာင္းအေပါက္၀မွာ ထိုင္ေနတာေလ။ ကံက ဆိုးခ်င္ေတာ့ ဒီေကာင္ ကစ္ထည့္လိုက္တာ ဂိုးမ၀င္ဘဲ ဆရာမ ဗိုက္သြားမွန္တာေလ။ စိတ္ေတြဆိုး ၊ ေဒါသေတြထြက္ျပီး ေဘာလံုးသိမ္းသြားတာ ေတာ္ေသးတယ္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးက ျပန္ေတာင္းေပးလို႕။ အဲဒီလို ဆိုးတာ။ ဒီေကာင္ ျဖစ္သမွ် ကၽြန္ေတာ္ အဆစ္ပါပါသြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း နင္လားငါလားေပ့ါ။ ေက်ာင္းကျပန္လာတာနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ နွစ္ေယာက္ လြယ္အိတ္ကုိ အိမ္ေရွ႕ ကေန ဘုန္းခနဲ ေလွ်ာတိုက္ျပီး ပစ္လိုက္တာ။ ပုဆိုးဆဲြခၽြတ္ျပီး ပစ္တင္လိုက္တယ္။ ျပီးတာနဲ႔ အိမ္ေအာက္က ေဘာလံုးကို ထုတ္ျပီး ကြင္းကိုေျပးတာ ။ ေက်ာင္းစိမ္းအက်ီၤေတာင္ မလဲဘူး။ ကန္မယ္ဆိုတာ ၾကီးပဲ။ တခါ ( ၈) တန္းတုန္းက ဆရာမက သခ်ၤာ သင္ေနတုန္း..သူက ဘာသာေရး အေၾကာင္းေတြ ရွင္းျပေနတာ။ ကၽြန္ေတာ္က ေဘာလံုး အေၾကာင္း စဥ္စားေနရင္း စိတ္က လြတ္သြားတာ ဘာေျပာလိုက္လည္းဆိုေတာ့...

“ ေဘာကို ခ်စ္တယ္...ေဘာကို ျမတ္နိးတယ္...ေဘာလံုးကို တြယ္တာတယ္နဲ႔ ”

ဒါေတာင္ ဆရာမ ေအာ္လိုက္လို႕ ရပ္သြားတာ။ ဘယ္က ဘယ္လို ထြက္သြားမွန္း မသိလိုက္ဘူး။ အဲဒီေလာက္ထိလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ စဲြလန္းခဲ့ၾကတာ။ ေက်ာင္းမွာဆိုလည္း ၁၀ တန္းေရာက္ေတာ့ ဆရာမ မလာတဲ့ အခ်ိန္ဆို စာသင္ခန္း အလြတ္ေတြမွာ သြားကန္တာ။ တခါအကန္ေကာင္းလို႕ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီး လာတာနဲ႔ တန္းတိုးတာ ထြက္ေျပးတာ ျမန္ေပမယ့္ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဆရာမက ယမထာ ေရႊၾကိမ္လံုးနဲ႔ ဆီးျပီးၾကိဳတယ္။ ၂ လံုးျပဴးနဲ႕ဆိုေတာ့ ၾကိမ္ကလည္း လိမ္ထား တာဆိုေတာ့ အားပါးပါး...ေတာ္ေတာ္ ခံလိုက္ရတာ။ ကၽြန္ေတာ္က ေခၽြးအရမ္းထြက္ သန္ေတာ့.....ဆရာမက

“ မင္းက ေဘာလံုးကန္လာတာလား ေရခ်ိဳးလာတာလား ” ...လို႕ေတာင္

အေျပာခံလိုက္ရေသးတယ္။ ရပ္ကြက္ထဲမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၂ ေယာက္က ရြယ္တူ ေတြ ၾကားထဲမွာ ေအာေၾကာလန္ပါ။ မေတာ္လိုက္ရတဲ့ ေယာကၡမက သူ႕သမီးကို ဘာေျပာလည္း ဆိုေတာ့ အဲဒီေကာင္ေလးကိုၾကည့္ထားတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ကိုေျပာတာပါ။ ၾကီးလာရင္ ဘယ္ေတာ့မွ မၾကိဳက္မိေစနဲ႔တဲ့။ လူဆိုးျဖစ္မဲ့ေကာင္တဲ့။ သူ႕သမီးကိုယ္တိုင္ ျပန္ေျပာတာေလ။ အခုေတာ့လည္း အိမ္ေထာင္က်သြားပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ မေပးစားလိုက္ ရလို႕ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ ေပ်ာ္ေနမယ္ထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အခ်င္းခ်င္းလည္း တခါတေလ မတည့္ပါဘူး။ တခါ သူ အရုပ္ေၾကး ဒိုးဆက္ ေဆာ့ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က ၀င္ပါတယ္ေလ။ ဒီေကာင္က ဒိုးဆက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေလာက္ မကၽြမ္းဘူး။ သူက ကၽြန္ေတာ္ပါရင္ ရႈံးေတာ့မွာသိေတာ့ အပါမခံဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း မပါရတာ့ ဒိုးဆက္ ေတြယူျပီး လႊင့္ပစ္လိုက္တာ။ ဒီေတာ့ ဒီေကာင္က အေမ့ကိုသြားတိုင္ပါေလေရာ ။ အေမလည္း လာရိုက္ေရာ ဘာေျပာေကာင္းမလည္း ၀ါလံုးယူျပီး ဒီေကာင့္ကို လိုက္ရိုက္တာ။ အေျပးျမန္ျပီး အဆဲြေကာင္းလို႕ ။ မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီတခါေလာက္ပဲ ရန္ျဖစ္ဘူးတယ္။

၁၀ တန္းနွစ္မွာ သူမ်ားေတြက ေဆးလိပ္ေသာက္ ၊ အရက္ေသာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာကၽြန္ေတာ္တို႕ကေတာ့ လိုင္းေျပာင္းသြာတယ္။ က်ဴရွင္ ပံုမွန္မတက္ဘူး ၊ က်ဴရွင္လခလည္း မွန္ေအာင္မေပဘူး။ အဲဒီပိုက္ဆံေတြနဲ႔ ေဘာလံုးခ်ိန္းကန္တယ္ ၊ အက်ီေတြ အားကစား ပစၥည္းေတြ၀ယ္တယ္။ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ေဘာလံုးသမား သိပ္ျဖစ္ ခ်င္ေတာ့လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ ၾကိဳစားခဲ့ၾကတယ္ ။ လြတ္လပ္ေရးေန႕ေတြမွာ ေဘာလံုး
အသင္းဖဲြ႕ျပီး ကန္တယ္။ ဒီေကာင္က ပါရမီရွိတယ္ေလ။ သူကတိုက္စစ္မႈးပဲ။ ဂိုးသြင္းေကာင္းတယ္ ။ အလိမ္အေခါက္ကေတာ့ မေျပာနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ့္ဆရာက သူပဲ။ ဒီေကာင္ လုပ္တာ ကၽြန္ေတာ္ အကုန္လိုက္လုပ္ျပီးက်င့္တယ္။ ၁၀ တန္းစာေမးပဲြေျဖျပီးေတာ့ ဒီေကာင္က လိုင္းနည္းနည္း ေျပာင္းသြားတယ္။ ေဘာလံုးသိပ္မကန္ေတာ့ဘူး ။

ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ (၁) ေယာက္တည္း ေဘာလံုးကြင္းထဲ ဦးလွည့္ေနရတယ္။ ဒီေကာင္က ရုပ္ေခ်ာေတာ့ ေကာင္မေလးေတြ ေၾကာင္ေနျပီေလ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကြင္းထဲမွာ မ်ိဳးလိုင္၀င္းကို အားက်တုန္း။ ကၽြန္ေတာ္ၾကိဳးစား အားထုတ္မႈေၾကာင့္ လားေတာ့မသိဘူး အသက္ ၁၉ နွစ္ေအာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္က စမ္းေခ်ာင္းျမိဳ႕နယ္ လက္ေရြးစင္အျဖစ္ ေရြးခံရတယ္။ ဒီေတာ့မွ ဆရာက ေဘာလံုးဘက္ျပန္လွည့္လာတာ။ ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဘ၀လမ္းေတြ ေရြးက်ရင္း လမ္းေတြခဲြခဲ့ရတာပါပဲ။ အခုထိေတာ့ အဆက္အသြယ္ရပါတယ္။ ဘာလိုလိုနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ ခဲြလာတာ အခုဆိုရင္ (၈) နွစ္ေတာင္ ရွိခဲ့ျပီ။ ဘာပဲေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္ျပန္လာတိုင္း ရွမ္းလမ္း ညေစ်းမွာ လက္ဖက္သုပ္နဲ႔ထမင္း ကို တ၀ၾကီး သြားသြား စားၾကတာကို သတိရတယ္။ ဆုရရ မရရ ၀င္ကန္ခဲ့တဲ့ ေဘာလံုး ျပိဳင္ပဲြတိုင္းမွာ အတူတူကန္ခဲ့ၾကတာကို မွတ္မိတယ္။ ညဘက္ေတြ ေဘာလံုးပဲြေတြ အတူ သြားၾကည့္ခဲ့တာကို ျပန္လိုခ်င္မိတယ္။

ကဲ....ညီမေလး အိုကီဆုေရ။ အစ္ကိုေရးျပီးျပီေနာ္။