ဆိုးသြမ္း

ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရြာကေလးအေၾကာင္းလား ၊ သိပ္ကို ေအးခ်မ္းတာေပ့ါဗ်ာ။ လယ္ယာလုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္ရင္း ၊ ညေနဆို အေဖက ကြန္ပစ္ထြက္ ပါလာတဲ့ ငါး ၊ ပုဇြန္ေတြကို အေမက ေရာင္းတန္ ေရာင္း ၊ စားဖို႕ ခ်န္စရာရွိတာ ခ်န္နဲ႔ မခ်မ္းသာေပမယ့္ ၀မ္း၀ေအာင္ေတာ့ စားရတာေပ့ါ။ လယ္ကလည္း သိပ္အမ်ားၾကီး မဟုတ္ပါဘူး။ လယ္ ၅ ဧက ေလာက္နဲ႔ မိသားစု ၀မ္းစာဖူလႈံေအာင္ ၾကိဳးစားရင္း ဘ၀ေလးကို ခိုင္မာေအာင္ ရပ္တည္ေနတာေပ့ါ။ မိသားစုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ဆို ၆ ေယာက္ ။ အေဖနဲ႔အေမရယ္ ၊ ညီမေလး နုစိန္ရယ္ ၊ ညီေလး ေအးခ်မ္းရယ္ ၊ အငယ္ဆံုး ညီေလး ေအာင္ေထြး ရယ္နဲ႔ ညေနဖက္ေတြဆို ဘယ္သူ႕ကိုမွ အေဖၚေခၚစရာ မလိုေအာင္ ညီအစ္ကိုေမာင္နွမေတြက အသက္ေတြလည္း သိပ္မကြာက်ေတာ့ ကိုယ့္ေမာင္နွမ အခ်င္းခ်င္းပဲ ျပန္ေဆာ့ၾကတယ္ေလ။

ေႏြရာသီဆို ေက်ာင္းပိိတ္ရင္ ရြာက ကဇင္းတန္းေတြမွာ ခုန္ေပါက္ေဆာ့ကစားရင္း ေပပြေနတဲ့ အ၀တ္ေတြနဲ႔ အိမ္ကို ျပန္ေလ့ရွိတယ္ ။ ရြာမွာ ဘုရားပဲြ က်င္းပျပီ ဆိုရင္လည္း အေမ့ဆီက မုန္းဖို႕ကို လက္ျဖန္႕ေတာင္းရင္း မီးနဲ႔ရိႈ႕စားရတဲ့ မုန္႕ကို ၀ယ္စားေနၾက။ ဒီလိုေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ရြာေလးက ေပ်ာ္စရာေလးေပ့ါဗ်ာ။ တစ္ေန႕ေတာ့ အေဖတို႕ လူၾကီးေတြ ညဖက္ စကားေျပာေနတာ ကၽြန္ေတာ္သြားနားေထာင္ေတာ့ ေလမုန္တိုင္း တိုက္မယ္ဆိုလား မသိပါဘူး။ နားစြန္နာဖ်ားေတာ့ ၾကားလိုက္မိတယ္။ ဒါနဲ႔ ဘၾကီးေအးက “ အင္း..ငါ တသက္ေတာ့ ေရဒီယိုက ဒီလိုပဲ လႊင့္ေနၾကပါ ။ ျပီးေတာ့ တို႕ဆီမွာလည္း မုန္တိုင္းဆိုေပမယ့္ ခဏေလာက္ ေလျပင္းတိုက္ျပီး ျပီးသြားတာပဲ ။ အဓိက အခ်က္က ကိုယ့္အိမ္ထဲမွာ ေနရင္ ျပီးတာပဲ။ အႏၱရယ္ မရွိေလာက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သတိေတာ့ ထားက်ေပ့ါ။ ၾကိဳျမင္ရတာ မွ မဟုတ္တာပဲ ဆိုျပီး အေဖတို႕လည္း စကား၀ိုင္းကို သိမ္းခဲ့ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ညေရာက္ေတာ့ ကေလးပီပီ ဟန္ခ်ီခ်ီေပ့ါ ။ ေတာင္ေတြးေျမွာက္ေတြးနဲ႔ မုန္တိုင္းဆိုတာ ဘာလည္းေပ့ါ။ ေလေတြတိုက္တာကေတာ့ သိပါတယ္။ ဒီလိုပဲ လယ္ကြက္ထဲမွာ ေဆာ့ေနရင္း ေလတိုက္ေနၾက ။ အဲဒီအခါ ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္ေတြေတာင္ ေလနဲ႔ပါလာေသးတာ အိမ္ေဘးက ခ်စ္ေမာင္တို႕နဲ႔ လိုက္လုျပီး ေကာက္ရတာ ေပ်ာ္စရာၾကီး ။ အဲဒီလို ဆိုရင္ေတာ့ ခ်စ္ေမာင္ကို ၾကိဳေျပာထားရမယ္ ဒီတခါ မုန္႕ေကၽြးေၾကး လုေကာက္ၾကမယ္လို႕။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေဘးနားမွာ အတူအိပ္ေနတဲ့ ညီေလးနဲ႔ ညီမေလးကို ၾကည့္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာေပ့ါ။ ညနာရီျပန္ ၁ ခ်က္တီးေလာက္ၾကေတာ့

“ ဟဲ့ ကေလးေတြ ထၾက ၊ ထၾက ” လို႕ အေမ့နိးသံ ၾကားလိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမာင္နွမေတြလည္း အိမ္ေရွ႕အခန္းမွာ အိပ္ေနရင္း လန္႕သြားၾကတာေပ့ါ။ ဘာျဖစ္လို႕ပါလိမ့္ေပ့ါ။ အေမက ေျပာေျပာနဲ႔ အိမ္ေရွ႔ကို ထြက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရုတ္ခ်ည္းဆို ေကာင္းကင္ၾကီးက နီရဲလာလိုက္တာဗ်ာ ၊ ျပီးေတာ့ ေလေတြကလည္း အသားကုန္ တိုက္ေနတာ။ ခ်စ္ေမာင္နဲ႔ ေဆာ့ၾကမယ္လို႕ ေျပာထားတဲ့ ေလမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ဘူး။ သစ္ပင္ေတြက အသားကုန္ေအာ္ ။ ၀က္သံ ၊ ကၽြဲသံ ၊ ႏြားသံ ၊ ၾကက္သံ ၊ လူသံေတြနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ ကမၻာ ပ်က္သြားသလား ေအာက္ေမ့ရတယ္။ ခ်စ္ေမာင္တို႕ အေမကလည္း သူ႕သားသမီးေတြ ကို တေၾကာ္ေၾကာ္ ေခၚသံေတြနဲ႔ ဆူညံသြားတာပဲ။ ေအာက္က ညီအငယ္ဆံုးေလးကလည္း ကေလးဆိုေတာ့ ေအာ္ငိုနဲ႔ အေမက ကၽြန္ေတာ့္ကို မငုိေအာင္ လုပ္ထားဖို႕ ေျပာရင္း အိမ္ေရွ႕မွာ လွမ္းထားတဲ့ ပစၥည္းေတြ သိမ္းေနေလရဲ႕။ ညီမေလးက “ ကိုၾကီး ညီမေလး ေၾကာက္တယ္တဲ့ ” ။ ဒီၾကားထဲ အေဖကလည္း ျပန္မလာေသးဘူး။ ရြာေတာင္ပိုင္းကို မနွစ္က က်န္တဲ့ စပါးေၾကြးသြားေပးေနတာ ။ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ထဲမွာလည္း အေဖ ျမန္ျမန္ျပန္လာပါေစ လို႕ဆုေတာင္း ေနမိေတာ့တယ္။ အေမဆို မ်က္ရည္နဲ႔ မ်က္ခြက္။ သူ႕လင္သားကို စိုးရိမ္ေနတာနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ကလည္း အသံမ်ိဳးစံုေၾကာင့္ လန္႕ေနတာလည္း ပါမယ္ ထင္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ အိမ္အမိုးေတြ လန္ထြက္သြားတာနဲ႔ အတူ ၀ုန္းဆို အိမ္ေဘးက သရက္ပင္ၾကီး လဲသြားသံ ၾကားတယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲ အေဖျပန္ေရာက္လာတာကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ အားရွိလိုက္တာဗ်ာ။ ရင္ထဲမွာ ေျပာမျပတက္ေအာင္ပဲ။ ညီမေလးကို အေဖ့ကို ဖတ္ရင္း “ ေဖၾကီး သမီးေၾကာက္တယ္ ေၾကာက္တယ္နဲ႔ ” ။ အေဖက အေမ့မ်က္နွာကို လွမ္းၾကည့္ျပီး ခ်စ္ရင္ “ ကမ္းနားက ေရေတြ အရမ္းတက္လာတယ္ ။ ငါတို႕အိမ္ကိုလည္း မၾကာခင္ ေရာက္လာေတာ့မွာ ၊ ဒီေတာ့ ငါတို႕ ရြာေနာက္က ကုန္းျမင့္ေတာစပ္ကို သြားေနမွ ျဖစ္မယ္ ” လို႕ ေျပာေနတုန္းရွိေသးတယ္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အိမ္ၾကီး တခ်မ္းေစာင္းသြားပါ ေရာလား ။ ဒီေတာ့ အေဖလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို “ မေၾကာက္နဲ႔ မေၾကာက္နဲ႔ အေဖ ရွိတယ္ ဆိုျပီး ” သူ႕အနားမွာ ေလွခ်ည္တဲ့ ၾကိဳးကိုယူ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမာင္နွမ ( ၃ ) ေယာက္လက္ကို ဆဲြျပီး အေမ့ကို သူျပန္လာေခၚမယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း နဲ႔ အခုကေလးေတြကို ရြာအေနာက္ကုန္းျမင့္ ေတာစပ္က အရီးလွတို႕ ျခံမွာ သြားထားမယ္ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို ေခၚလာခဲ့ပါေရာ။ အေမကလည္း ကိုလွေငြ က်မ ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္ ။ ကေလးေတြကို လံုျခံဳတဲ့ ေနရာမွာ ထားျပီး ျပန္လာခဲ့။ က်မ သိမ္းစရာရွိတာ သိမ္းထားလိုက္မယ္ဆိုျပီး ညီမေလးကို ပိုက္ကာ ေနခဲ့ေလရဲ႕။

ကၽြန္ေတာ္တို႕လည္း အိမ္အျပင္ ထြက္လိုက္တာနဲ႔ ေလေတြက လူကို လြင့္ပါမတက္ တိုက္ေနတာဗ်ာ။ အေဖက တစ္ေယာက္လက္ကို တစ္ေယာက္ ျမဲျမဲကိုင္ထားဆိုျပီး ရြာအေနာက္ကို ေခၚသြားေလရဲ႕။ လမ္းမွာ ေရေတြက ေျခက်င္း၀တ္ေတာင္ ျမဳပ္ေနျပီေလ။ လူေတြလည္း ေအာ္ဟစ္တဲ့ လူကေအာ္ ၊ ေျပးတဲ့ လူက ေျပးနဲ႔ ။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ကူဖို႕ေတာင္ သတိမရၾကဘူး။ ဒါနဲ႔ ရြာအေနာက္ဖက္ ေရာက္ေတာ့ အရီးလွတို႕ အိမ္ေလးကလည္း ျပိဳေနပါျပီ။ ဓနိမိုးအိမ္ အပ်က္ေလးနားမွာ သစ္ပင္ကို ကိုင္ရင္း ငိုေနတဲ့ အရီးလွတို႕ သားအမိကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ အေဖလည္း မ်က္ရည္ေတြက်လို႕ ။ ဒါနဲ႔ အရီးလွတို႕ကို ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမာင္နွမေတြကို အပ္ထားျပီး အေမ့ေခၚမယ္လို႕ ေျပာလိုက္ေတာ့ “ ဟဲ့ လွေငြ ၊ ဒီအတိုင္းထားရင္ ေလတိုက္တာနဲ႔ အကုန္ပါကုန္လိမ့္မယ္ ၊ ငါလည္း အိုၾကီး အိုမနဲ႔ လိုက္မဖမ္းနိင္ဘူး။ ဒီေတာ့ စိတ္ခ်ရေအာင္ ကေလးေတြလက္ကို သစ္ပင္မွာ ၾကိဳးနဲ႔ ခ်ည္ခဲ့ ။ ဒါဆို သူတို႕လည္း မလြင့္ေတာ့ဘူး။ ငါလည္း သူတို႕နဲ႕ အတူရွိေနမွာပဲ ဆိုတာေၾကာင့္ အေဖလည္း ေလွခ်ည္ဖို႕ ၾကိဳးကုိ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေမာင္နွမေတြ လက္မွာ သစ္ပင္နဲ႔ ပူးခ်ည္ျပီးေတာ့ အေဖ “ အေမ့နဲ႔ ညီမေလးကို ေခၚျပီး ျပန္လာခဲ့မယ္ ၊ မငိုၾကနဲ႔ေနာ္ ” ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို နမ္းကာ ေလေတြတိုက္ ၊ မိုးေတြရြာ ၊ ေရေတြတက္လာေနတဲ့ ၾကားထဲကေန ထြက္သြားေလရဲ႕။

ဒီလိုနဲ႔ ညလည္း တျဖည္းျဖည္း နက္လာလိုက္တာ အေဖကလည္း ျပန္မလာေသးဘူး။ ေရကလည္း တက္လာလိုက္တာ အခုဆုိ ကၽြန္ေတာ့္ ခါးေတာင္ ေရာက္ေနျပီ။ ညီေလး ဆို ရင္ဘက္ထိေတာင္ ေရာက္ေနျပီ။ ဒီၾကားထဲ အရီးလွ ကလည္း ဘယ္ကိုထြက္သြားမွန္း မသိဘူး။ ဒါနဲ႔ ညီေလးက ေအာ္ငို ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း လက္က ၾကိဳးကို ေျဖျပီး ညီေလးကို ခ်ီထားမယ္ေပ့ါဆိုျပီး ၾကိဳးစားပမ္းစားျဖည္ေနေပမယ့္ ၾကိဳးက အလံုးတုတ္တဲ့ အျပင္ ကၽြန္ေတာ္ျဖည္ရင္ တျခားညီေလး နဲ႕ ညီမေလး လက္ေတြပါ နာတာေၾကာင့္ အရမ္းလည္း မျဖည္ရဲဘူး။ ဒါနဲ႔ မိုးေရေတြထဲ အငယ္ ၂ ေယာက္က ငိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း အစ္ကိုၾကီးဆိုေပမယ့္ မ်က္ရည္ေတြက်ျပီး ကိုယ့္ညီေတြ ညီမေလးေတြ အေရွ႕မွာ မနည္းဟန္ေဆာင္ျပီး ေခ်ာ့ေမာ့ေနရတယ္။ “ အေဖၾကီးက လာေခၚမွာပါ ၊ စိတ္မပူနဲ႔ အစ္ကိုၾကီး ရွိတယ္ဆိုျပီး နွစ္သိမ့္ေနရတယ္” ။ ကံၾကမၼာက ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို မ်က္နွာသာ မေပးခဲ့ပါဘူးဗ်ာ။ ဘယ္ဘ၀က ၀႗္ေၾကြးေတြလဲ မသိပါဘူး။ ဘုန္းခနဲ႔ သိမ့္သိမ့္ခါ သြားတဲ့ ေလသံနဲ႔ အတူ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကမၻာၾကီး ေဇာက္ထိုးျဖစ္သြားလားလို႕ေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး။ ရုန္းရင္းဆန္ခက္ ေရယက္သံေတြ ၊ ဗလံုးေထြး ေအာ္ဟစ္သံေတြနဲ႔ ၾကယ္ေတြက ေ၀းလာလိုက္ နီးလာလိုက္နဲ႔ သတိရလို႕ မ်က္လံုး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ညီ အငယ္ဆံုးေလးက ေရထဲမွာ ျမဳပ္ေနျပီေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လညး္ ေခါင္းက သစ္ပင္ရိုက္ထားတဲ့ ဒဏ္ေၾကာင့္ မူးေနာက္ေနျပီ ညီမေလးက ကၽြန္ေတာ့္ကို မ်က္လံုးျပဴးျပီး ၾကည့္ေနေလရဲ႕။

ဒါနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္လည္း လက္က ၾကိဳးကို အသားကုန္ျဖည္ ၊ ျဖည္လို႕မရေတာ့ ညီေလးကို ေျခေထာက္နဲ႔ လႈပ္နိး ၊ လက္တဖက္နဲ႔ ဆဲြတင္လိုက္ ၊ ျပဳတ္ၾကသြားလိုက္နဲ႔ “ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲက လုပ္ေနမိတာပါ ၊ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ နွာေခါင္းနားမွာ ေရက မေရာက္တေရာက္နဲ႔ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ လုပ္ခ်င္တာေတြက စိတ္ထဲ ေရာက္ေနတာ ။ ညီမေလးကလည္း မ်က္လံုးၾကီး ျပဴးျပီးနဲ႔ ၾကည့္ေနတုန္း ။ အေဖက လာေခၚမယ္တဲ့ ။ အေဖ ...ဘယ္မွာလဲ အေဖ။ ညီေလးနဲ႔ ညီမေလးက လည္း ေခၚလို႕မရေတာ့ဘူး အေဖ ဘယ္မွာလဲ။ အေမနဲ႔ ညီမေလးက ေရာ ဘယ္မွာလဲ ။ သားတို႕ကို လာေခၚပါဦးအေဖ ။ သားတို႕ကို လာေခၚပါေနာ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ....အာရံုေတြ ေ၀း၀ါးလာကာ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း အသိလက္လြတ္ ျဖစ္သြားခဲ့ျပီးေနာက္မွာေတာ့...