Friday, October 12, 2007

ရာ၀ဏ.....သို႕

ငါေနတဲ့ ဒီလြင္ျပင္ ၊ ဒီေဒသ
အသံမေပး မဟစ္ေၾကြးဘဲနဲ႔ တိတ္တိတ္ေလး
မင္း၀င္လာတာ.....သမိုင္းကသိတယ္။ သီတာေရ
ရုပ္ပံုလႊာတစ္ခုနဲ႔တင္...ငါနွလံုးသား
မင္း ဖမ္းစားသြားနိင္တာ ဒ႑ာရီတြင္မဲ့
အေၾကာင္းရင္းေတြလားကြယ္။
ငါ ဆိုတဲ့ ရာ၀ဏ......
နွလံုးသားတစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ျပဳဖို႕ အတြက္
တိုင္းျပည္လည္း ဆံုးရႈံး ၊ ကိုယ့္သားခ်င္း ကိုယ္ျပန္သက္သလိုျဖစ္နဲ႕
အေသြးအသားေတြ ေပးဆပ္ခဲ့ရတာ။
ဒီဗိုလ္ေျခတစ္ေထာင္ျမွား.....ငါ့ အတြက္ ဘယ္ေလာက္မ်ား
ေပ့ါရြတ္လိုက္သလည္း ၊ ခပ္သာသာ ဆဲြတင္ရံုနဲ႔တင္ ပါနိင္တာ
ကံၾကမၼာက နိွမ္ခ်ခဲ့ေတာ့လည္း ရာမ လက္ထဲ ငါ့နွလံုးသား
ေပးအပ္ခဲ့ရတယ္ သီတာရယ္။
ျဒြာ၀ီရိယန္ဆိုတာ ေၾကးနီေယာင္ထခ်င္ထေနမယ္
အာရိယန္ေတြလို ၀ါ၀င္းခ်င္ ၀ါး၀င္းမေနေပမဲ့
ရာမ မင္း အေပၚထားတဲ့ အခ်စ္
ၾကိဳက္သလို ယွဥ္ရဲတယ္...သီတာ။
ငါ့ အခ်စ္ကို မသိက်ိဳးကၽြန္ျပဳျပီး
မင္း နဲ႔ ရာမ ကေတာ့ ေပ်ာ္ပါးေနလိုက္ၾကတာ
ရာဇ၀င္မွာ ငါသာ....လူၾကမ္းၾကီး တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

0 comments: