Wednesday, October 3, 2007


ေရာင္နီဦး ေက်ာင္းမွ....ဆင္းရဲခိ်ဳ႕တဲ့ေသာ ကေလးသူငယ္မ်ားအား အခမဲ့ပညာ သင္ေပးေနျခင္းျဖစ္သည္။ထိုဓါတ္ပံု ျမင္တိုင္း....စိတ္ထဲ မြန္းၾကပ္ေနခဲ့သည္။ သူတို႕ေလးေတြ ဘ၀ အတြက္...ဘယ္သူကမ်ား ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ဘူးလို႕ ေျပာရက္နိင္မလည္းဆိုတာ...မေမးဘဲနဲ႔သိသည္။ ျမန္မာနိင္ငံ မတိုးတက္တာ မေျပာခ်င္ေပမဲ့....ဘယ္လိုတိုးတက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္မလည္းဆိုတာကေတာ့ လူတိုင္း စိတ္ထဲမွာရွိေနမည္ဟု ယံုၾကည္မိသည္။ ရုပ္ေသဓါတ္ပံုဆိုေပမဲ့ သူတို႕ေလးေတြရဲ႕မ်က္လံုးေတြ ၊ အမႈအရာေတြက အားငယ္မႈ ၊ ယံုၾကည္စိတ္ ကင္းမဲ့မႈ ေတြကိုအထင္သား ေဖာ္ျပေနသည္။ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတာကေတာ့ေျပာစရာလိုမည္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေတြ သည္လည္းယခုလို ဘ၀မ်ိဳးမွ လာခဲ့ၾကသည့္သူေတြရွိသည္။ တခ်ိဳ႕ေအာင္ျမင္သြားၾကသည္ ၊ တခ်ိဳ႕လမ္းေဘးေရာက္သြားၾကသည္။အသက္အရြယ္ ၾကီးျပင္းလာတဲ့ အခ်ိန္ ၊ စဥ္းစားေတြးေခၚတက္သြားေသာအခ်ိန္တြင္ေတာ့ သနားၾကင္နာဖို႕ မလိုပါ။ သူ႕ဘ၀ အတြက္သူ ေရြးခ်ယ္သြားနိင္သည္။ တကယ္လိုအပ္တာကေတာ့...အခုလို အသိညဏ္ ဖြံျဖိဳးစ အရြယ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕လို
လူငယ္ေတြ အေနနဲ႔ ....သမိုင္းမေပးတဲ့ တာ၀န္ကို ကိုယ္တက္နိင္သေလာက္ထမ္းေဆာင္သင့္သည္။ မ်က္စိဖြင့္ နားပြင့္ လာေအာင္ တက္နိင္သမွ်စြမ္းေဆာင္သင့္သည္။ စာသင္ခ်ိန္ စာသင္ခန္းမွာ ရွိရမည့္ကေလးသူငယ္မ်ားကို ခရီးသြား ဟန္လဲြ လမ္းေပၚမွာေတြ႕ရတိုင္း ကၽြန္ေတာ္ရင္မွာနာက်င္ရသည္။ မိဘက ေရာင္းခိုင္းတာ မကုန္လွ်င္ ျပန္မလာနွင့္ဟုငိုမဲ့မဲ့နဲ႔ ေျပာျပီး ေစ်းေရာင္းေနေသာ ကေလးသူငယ္ေတြ ျမင္တိုင္း....ဘယ္သူ႕ကို နာက်ည္းရမလည္းဆိုတာ မေတြးတက္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္မိသည္။သူမ်ားနိင္ငံေတြ လက္ကိုင္ဖုန္း ၊ ကြန္ပ်ဴတာ ဘာလည္းဆိုတာ သိေနေသာ ဒီအရြယ္ေလးမွာကၽြန္ေတာ္တို႕ ကေလးေတြ စာေရးဖို႕ ခဲတံကို ေစ်းေရာင္းရင္း ရွာေနၾကရသည္။ထို႕ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕လို႕ လူငယ္လူရြယ္ မ်ား အေနျဖင့္....
ေရာက္ေလရာ အရပ္ရပ္မွာ.....ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ ကေလးသူငယ္မ်ာအားကိုယ္စြမ္း ၊ ေငြစြမ္း ၊ ပညာစြမ္း ရွိသေလာက္ တက္နိင္သမွ်ပါ၀င္ေစာင့္ေရွာက္ၾကရန္..... ကၽြန္ေတာ္ ေမာင္ဆိုးသြမ္းမွ ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္ ခင္ဗ်ာ။



2 comments:

This is about... said...

ဒီ post ကိုဖတ္ၿပီး ကိုဆိုးသြမ္း လိုပဲ ၀မ္းနည္းေၾကကြဲမိပါေၾကာင္း

ဆိုးသြမ္း said...

အခုလို သာတူညီမွ် စိတ္ထားေတြ ရွိတာ
၀မ္းသာပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။ ေရာက္ေလရာ
အရပ္မွာ အျမဲကူညီ နိင္ပါေစ။