ဆိုးသြမ္း

က်ေနာ္တို႕ သင္တန္းမွာတုန္းက  တပ္ျပင္ေလ့က်င့္ခန္းဆိုတဲ့ ေအာက္ဒိုးေတြ ထြက္ရပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အစိတ္အပိုင္း အျဖစ္ ေလ့က်င့္ခဲ့ရတဲ့  ညတိုက္ပဲြ အေၾကာင္းေလးကို က်ေနာ္ ယခုေရးသားခ်င္တာပါ။ အေသးစိတ္ အေျခအေနကိုေတာ့ က်ေနာ္ မေျပာျပေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္တို႕ ခံစားရတဲ့ စိတ္ဓတ္အေျခအေနေလးေပ့ါ။

က်ေနာ္တို႕ သင္တန္းမွာ တန္းခဲြ ( ၁ ) နဲ႔ ( ၂ ) ဆိုျပီး ၂ ခုခြဲထားပါတယ္။ တပ္ျပင္ေလ့က်င္ခန္းေတြ သြားမယ္ဆိုလည္း ကိုယ့္တန္းခဲြနဲ႔ကိုယ္ေပ့ါ။ အဲဒီမွာ တန္းခဲြ တစ္ခုဆီကို တပ္ခဲြ ( ၂ ) ခဲြ၊  ခဲြေပးထားပါတယ္။  က်ေနာ္တို႕တန္းခဲြ ( ၂ ) က တပ္ခဲြ ( ၃ ) နဲ႔  တပ္ခဲြ ( ၄ ) ပါ။ ဟိုဘက္တန္းခဲြကေတာ့ ( ၁  ) နဲ႔ ( ၂ ) ေပ့ါ။  က်ေနာ္ပါ၀င္တာကေတာ့ တပ္ခဲြ ( ၃ ) ေပ့ါ။

ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္တို႕ တပ္ျပင္ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ၾကတာေပ့ါ။ ေျမပံုေပၚမွာ  ျဖစ္စဥ္အဖြင့္ေတြ ဖြင့္ျပီး ရန္သူရွိတယ္လို႕ ယူဆရတဲ့ ေနရာေတြကို က်ေနာ္တို႕ေတြက ကိုယ့္မွာ ရွိတဲ့ အင္အား  ၊ လက္နက္အေျခအေနနဲ႔ တိုက္ၾကရတာေပ့ါ။
အဲဒီလို ေလ့က်င့္ခန္းေပါင္း မ်ားစြာ လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။  အဲဒီလို ေလ့က်င့္ခန္းထဲက တစ္ေန႕ေပ့ါ......

က်ေနာ္တို႕ သင္တန္းသားေတြ အဲဒီေန႕က သိပ္ကို ပင္ပန္းေနၾကရပါတယ္။ ေက်ာပိုးအိတ္မွာ  ကိုယ့္အတြက္ လုိအပ္တဲ့ ရိကၡာေတြ ၊ က်ည္ေတြ ၊ အ၀တ္အစား ၊ ညအိပ္ရင္ လုိအပ္မယ္ အရာေတြနဲ႔ ေသနတ္ေတြ ကိုင္ျပီး  ေတာင္ေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား တက္လုိက္ရတယ္။ လူေတြကလည္း ေရမခ်ိဳးရတာ ၃ ၊ ၄ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ နံေဟာင္ေနပါျပီ။  အဲဒီေန႕က ညေန ( ၆ ) နာရီေလာက္ ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႕  စခန္းခ်ရမယ့္ ေတာင္ ၂ ခု နားကို ေရာက္လာပါတယ္။ စခန္းမခ်မွီ..ယေန႕ညမွာ ညတိုက္ပဲြ ျပဳလုပ္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ တဖက္နဲ႔ တဖက္ အျပန္အလွန္ ကြန္မန္ဒိုနည္းနဲ႔ ပစၥည္းမ်ား မသိေအာင္ ယူေဆာင္ၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း နဲ႔ ရလာတဲ့ ပစၥည္းမ်ားကို မနက္ျဖန္ၾကလွ်င္ ျပန္လည္ အပ္နွင္းျပီး ပစၥည္းအမ်ိဳးအမည္အလိုက္ အမွတ္မ်ား ျဖက္ကာ...ရံႈးနိမ့္သူက မုန္႕၀ယ္ေကၽြးရမည္ ျဖစ္တယ္လို႕ သင္တန္းမႈးက ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕ တစ္ေတြအတြက္ မုန္႕ေကၽြးရတာဟာ ဘယ္သူအတြက္မွ
အဓိက မက်ေပမယ့္ သင္တန္းသား သက္တူ ရြယ္တူခ်င္း ရံႈးနိမ့္တာကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မခံခ်င္ပါဘူး။

သင္တန္းမႈး မွာၾကားျပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႕ သင္တန္းသားေတြလည္း ကိုယ္စတည္းခ်ရမယ့္ ေတာင္ေတြဆီ ဆက္တက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္က ေပ ၃၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိမယ္ ထင္တယ္။ ဒါမွ မဟုတ္
ဒီထက္လည္း မ်ားဖို႕မ်ားပါတယ္။ ေတာင္ေပၚမတက္ခင္ တပ္ခဲြမႈးက က်ေနာ္တို႕ ယခုစခန္းခ်ရမယ့္ ေတာင္က
အစဥ္အဆက္ ဟိုဘက္ ေတာင္ ၂ ခုအေက်ာ္မွာ ရွိတဲ့ ေတာင္ေပၚမွာ တည္းေနတဲ့ တပ္ခဲြေတြကို ေျမမ်က္နွာ သြင္ျပင္
အေနအထားအရ အျမဲ အရႈံးေပးေနရတာ ၾကာျပီျဖစ္တဲ့အတြက္ မင္းတို႕ အပတ္စဥ္မွာ အနိင္တိုက္ခ်င္တယ္လို႕
ေျပာပါတယ္။

သူလိုအပ္တာေတြ မွာၾကားျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႕လည္း  တပ္စုလုိက္ သက္မွတ္ထားတဲ့ ေနရာေလးေတြမွာ စခန္းခ်ေပ့ါ။
ေတာင္ရဲ႕ ေဘးပတ္ပတ္လည္ကို က်ေနာ္တို႕ ေနရာယူျပီး စခန္းခ်ၾကပါတယ္။ သေဘာကေတာ့ ပတ္လည္ခံစစ္ေပ့ါ။
ဒီခံစစ္ရဲ႕ သေဘာသဘာ၀က တျခားေသာ ခံစစ္ေတြထက္ အားသာခ်က္မ်ားလို႕ပါ။  ေန၀င္ျပီဆိုေတာ့ ေတာထဲ ေတာင္ထဲ ေရာက္ေနေတာ့ ေမွာင္ျပီေပ့ါ။  ည ၉ း ၀၀ ေလာက္က်ေတာ့ တန္းစီမယ္လုိ႕ အခ်က္ေပးပါတယ္။ ဗထူးေဆာင္းကလည္း ေသေလာက္ေအာင္ က်ေနာ္တို႕ကို နွိပ္စက္လြန္းပါတယ္။ အေႏြးထည္ မလံုေလာက္မႈ  ၊ ခရီးလမ္း ပင္ပန္းမႈနဲ႔ ရာသီဥတုဒဏ္ေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး ခံထားရေတာ့ အကုန္လံုးက အိပ္ခ်င္ေနၾကပါျပီ။

တပ္ခဲြမႈးက ဆဲဆို တန္းစီျပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႕ကို ဟိုဘက္ ေတာင္ကုန္းမွာ တည္းေနတဲ့ တန္းခဲြက ပစၥည္းေတြကို သြားယူၾကမယ္ေပ့ါ။ အဲဒီမွာ ၀ါသနာပါတဲ့ ကြန္မန္ဒိုလုပ္မယ့္သူေတြ ထြက္ခဲ့ဆိုေတာ့ ၁၅ ေယာက္မွာ ၁၁ ေယာက္ေလာက္ပဲ ထြက္လာတယ္။ ကြန္မန္ဒိုသာဆိုတယ္ သေဘာက်ေတာ့ သူမ်ားပစၥည္းခိုးရမွာပါ။ ဒါနဲ႔ ေနာက္ ၄ ေယာက္လိုေသးတယ္။ ထြက္က်ေပ့ါ။ သာမန္ခ်ိန္ဆို ထြက္ၾကမွာပါ။ အခုက အရမ္းပင္ပန္းလို႕ နားခ်င္ေနၾကတာကိုး။
အဲဒီမွာ ကံဆိုးသူ ေမာင္ဆိုးသြမ္းပါ။ က်ေနာ္က ဖိနပ္ေပ်ာက္ေနတာနဲ႔ တန္းစီတာ ေနာက္က်လို႕ ေနာက္ဆံုးမွာ
ျဖစ္သြားတယ္။ တပ္အေခၚအေ၀ၚဆို ဘယ္ထိပ္စီးေရာက္သြားတာေပ့ါ။

တပ္ခဲြမႈးက ( ေအး...မင္းတို႕မထြက္ခ်င္ရင္ ၊ ဘယ္ထိပ္စီးေနာက္ဆံုးက လူေတြထြက္ခဲ့ဆိုေတာ့ ) က်ေနာ့္မွာ မ်က္နွာ
ငယ္ေလးနဲ႕။ ဒါနဲ႕ ထြက္မယ္လည္း လုပ္ေရာ...က်ေနာ္တို႕ တပ္စုက ဒႆာ ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက  ( မင္း...မထြက္နဲ႔ ငါထြက္မယ္...ေရာ့ ငါ့ေသနတ္ယူထား ) ဆိုျပီး ထြက္သြားပါေလေရာ။ အဲဒီေတာ့မွ ရင္ထဲ အလံုးၾကီး က်သြားေတာ့တယ္။ ဒါနဲ႔ တပ္ခဲြမႈးလည္း သြားမယ့္ ၁၅ ေယာက္ကို ေသခ်ာမွာျပီး က်န္တဲ့သူေတြကို တန္းျဖဳတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။ တန္းျဖဳတ္ခါနီး...မနက္ျဖန္မနက္ အာရုဏ္တက္မွာ သြားတိုက္မယ့္ တပ္ခဲြကို ေရြးေတာ့
က်ေနာ္တို႕ တပ္ခဲြက မဲေပါက္ပါေလေရာ။ သူတန္းစီျပီးတာက ၁၁ နာရီ။ က်ေနာ္တို႕ကို မနက္ ၃ နာရီအတိမွာ သြားတိုက္ဖို႕ တန္းအပ္ျပီး ျဖစ္ရပါမယ္တဲ့။

က်ေနာ္တို႕လည္း တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ရင္ထဲကဟာေတြ အံထုတ္ျပီး အိပ္ရာ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ သက္မွတ္ထားတဲ့ အခိ်န္မေရာက္မွီ အျပည့္အ၀..အနားယူေနတုန္း...ျဗဳန္းဆို


ဆက္ရန္