ဆိုးသြမ္း

မွတ္မိေသးတယ္...အေမ
အေမက..အေမ့အမ်ိဳးေတြဆို
စားစရာ မရွိရင္ေတာင္ အန္ေကၽြးတက္တဲ့..လူ

လက္ထဲမွာ ၁၀၀၀ ရိွရင္
 အမ်ိဳးအတြက္ လမ္းစရိတ္ခ်န္ျပီး
၉၀၀ ဖို႕ေလာက္ ၀ယ္သြားခဲ့ေပမယ့္

အေမ့အမ်ိဳးေတြက
အေမ့အတြက္ဆုိ ေရႊမ်က္နွာနဲ႔မွ
လာပါ..ထိုင္ပါ ခံုခင္းေပးတက္..သူေတြပါ

ေခတ္ပ်က္ၾကီးမွာ
သူတပါး ထမင္းကို
အေခ်ာင္လုစားတဲ့ ေငြတိုးေခ်းအလုပ္နဲ႕
အဆင္ေျပလာတဲ့ ..အေမ့အမ်ိဳးေတြက

အေမ ပိုက္ဆံရွိတုန္းက
အတိုးမဲ့ ပိုက္ဆံကို
ျပန္မဆပ္ဘဲ ေခ်းၾကေပမယ့္

အေမ အခုပိုက္ဆံမရွိေတာ့
လူၾကံဳနဲ႔ေတာင္
အေမ့ က်န္းမာေရးအတြက္
ေမးေဖာ္မရၾကဘူး
 
ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ နွစ္ေက်ာ္က
အေမ...ေထာင္က်ေတာ့
အေမ့..သားသမီးေတြအတြက္
ဘယ္အမ်ိဳးကမွ
လာမၾကည့္ခဲ့ပါဘူး...အေမ
ဒါကိုလည္း အေမမသိဘူး...

အေမ့သမီး...အၾကီးမ
ေစ်းေရာင္းေကၽြးတဲ့...ထမင္းနဲ႔ ဟင္းကို
က်ေနာ္တို႕ မ၀ေရစာ စားရင္း
၁၆ နွစ္သား က်ေနာ္ သြားနဲွ႕ေအာင္ အံၾကိတ္တက္ခဲ့တယ္

အေမ့သမီးအလတ္မကို
ခါးထစ္ခြင္ရင္း...အေမခဏမဲ့ေနတဲ့
က်ေနာ္တို႕ ေမာင္နွမေတြကို
အေမ့အမ်ိဳးေတြက ဆူလားေဟာက္လားနဲ႔

မေမ့ဘူး....အေမ
က်ေနာ္ ဆယ္တန္းစာေမးပဲြအတြက္
ေထာင္ထဲက..အေမ့ လက္ေရးတိုေလးေတြဟာ
ဒီဘ၀ ဒီအထိ တက္လွမ္းထားနိင္ခဲ့တဲ့
အားေဆးေတြပါ

အခု..အေမ့အမ်ိဳးေတြကို
က်ေနာ္က စကားမေျပာေတာ့
အေမ့အမ်ိဳးေတြက...က်ေနာ့္ကို မာနၾကီးတယ္တဲ့လား
ေတာ္ၾကာ
ပခံုးေပၚက ဟာေတြေၾကာင့္လို႕
အေမ့အမ်ိဳးေတြက အတင္းေျပာေနဦးမယ္

က်ေနာ္ ေတာင္းစားရရင္ေတာင္
သူတို႕ကို အေမအတြက္နဲ႔ ထာ၀ရ
ေခါင္းမငံုဘူးဆိုတာရယ္
အေမ့ ေရႊမ်ိဳးေတြနဲ႔ပက္သက္လို႕
က်ေနာ္ ဆြံအသြားတဲ့ အေၾကာင္း

အေမ့သားက...အာဏာမရူးေပမယ့္
မာနေတာ့ ရူးတယ္ဆိုတာ
သူတို႕သိေအာင္
ေျပာျပလိုက္ပါ....အေမ