ဆိုးသြမ္း

ဟိုေန႕က....မင္းသိခ်င္တဲ့အေၾကာင္းေတြကို
ငါေျပာျပမယ္...ဒ႑ာရီ
ဘယ္ရယ္လို႕ေတာ့ ထည္ထည္၀ါ၀ါ
ေျပာင္းလဲသြားတာ မဟုတ္ပါဘူး

လမ္းထဲက ေရစက္ပိုင္ရွင္ ေဒၚငယ္ေလးေသေတာ့
သူ႕သားက ရပ္ကြက္ထဲကို စဥ္ဆက္မျပက္
ေရလိုက္ထည့္တယ္

အေၾကာ္သည္ ေဒၚပူစူးမက
သူ႕သား ဖိုးတာ ၅ တန္းကတည္းက အခု ၁၀ တန္းအထိ
အေၾကာ္ေရာင္းေနတုန္းပါပဲ

အရင္လို တပတ္တခါ ခ်က္တဲ့ဟင္းက
အခုဆို ၁ လကုိ ၁ ခါေလာက္ပဲ
အေမက ခ်က္ေတာ့တယ္

အေဖက အရင္လို
အိမ္အျပန္မုန္႕မ၀ယ္လာနိင္ေတာ့ဘူး
အမမ်က္နွာက တစ္စံုတခုကို
ပူပန္ေနတဲ့အတိုင္း ျဖစ္ျဖစ္ေနတက္တယ္

မင္းခဲြထားခဲ့တဲ့ ( ၇ ) နွစ္တာ ကာလေလးမွာ
အသက္ၾကီးသူေတြနဲ႔ ငယ္သူေတြ ဆံုးပါးကုန္တယ္
အိမ္ေရွ႕က ကတၱရာလမ္းေပၚ
ေရအိုင္ေလးေတြ ျဖစ္ေနတယ္

ေအာ္ အခုဆို လမ္းထိပ္မွာ
ညေရာ ေန႕ပါ ဆိုင္ေလးေတြခင္းလို႕
စည္ကားသလိုလိုနဲ႔
ဘ၀ကို သရုပ္ေဖာ္ေနၾကတယ္ ဒ႑ာရီ

ျမန္မာ့ရိုးရာ အစားအစာၾကိဳက္တဲ့ မင္းအတြက္ေတာ့
အနီးအနားမွာတင္ ၀ယ္စားလို႕ ရျပီေပ့ါ

ဒီတခါလည္း...ဒီေလာက္ပါပဲ ဒ႑ာရီ
အစစ အရာရာ အဆင္ေျပပါေစ
သတိရတဲ့......