ဆိုးသြမ္း

ငိုစမ္း.....
မင္းက...ေမြးကတည္းက
မ်က္ရည္က်ဖို႕ လူျဖစ္လာခဲ့တာ

မင္း...ငိုတာ
သူမ်ားေတြ အတြက္...ေန႕စဥ္လာေနၾက
ရုပ္သံသတင္းေတြလိုပဲ
ရင္လည္း မခုန္ဘူး...ထူးလည္းမထူးဆန္းဘူး
သမားရုိးက်.....စိတ္၀င္စားဖုိ႕ မေကာင္းတဲ့ ျဖစ္စဥ္ၾကီး

မင္း...ကသာ
စိတ္ညႊန္ၾကားရာ....ခံစားမႈခြက္ထဲ
ေ၀ဒနာေတြ ထည့္ထည့္ေသာက္ျပေနတာ
သူတို႕က...သူတို႕အိမ္က
အိမ္ေမြးတိရိစာၦန္ေလာက္ေတာင္...မင္းကို ဂရုမစိုက္ဘူး

လာမရပ္နဲ႔ကြာ
ျဖစ္နိင္ရင္....ငါနဲ႔လည္း ေ၀းေ၀းသြားေန
မင္းကို နွစ္သိမ့္ဖို႕အတြက္....ငါရင္ဘတ္ ငါသနားတယ္

မင္းဘ၀ေတာ့...မင္းနာလည္သင့္တယ္
မင္းဘယ္သူလည္း...မင္းဘာလုပ္လည္း
မင္းဘယ္က လာသလည္း...မင္းဘာေတြ လုပ္ဦးမလည္းဆိုတာ
သူတို႕အတြက္....ေရေသာက္တာေလာက္ေတာင္ သတိမရဘူး

ဘာလည္း...ငိုခ်င္ေသးတယ္ “ဟုတ္လား”
အင္း....ေကာင္းျပီေလ
ဒီတစ္ခါလည္း ငါမၾကားခ်င္ေပမယ့္
မင္းက ငါ့ကို ပိုင္ေတာ့..ငါဆိုတဲ့ ဒီကိုယ္ၾကီးက
“ မင္း ” ဆိုတဲ့ စိတ္ညႊန္ၾကားတဲ့ အတိုင္း
မ်က္ရည္ေတြ က်ျပရဦးမွာေပ့ါ

ဒါေပမယ့္
ဒီတစ္ခါေတာ့ ေနာက္ဆံုး ျဖစ္ပါေစကြာ
နားလည္ေပးနိင္ေပမယ့္...ငါ့ကိုယ္ငါလည္း သနားတယ္
ကဲ...ေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ ရိႈက္လိုက္ဦး
ေနာက္တစ္ၾကိမ္တစ္ခါေတာ့
မင္းအတြက္..ငါဘယ္ေတာ့မွ မရွင္သန္ေစရဘူး