ဆိုးသြမ္း

သခင္...သခင္ ၊ ေခၚလိုက္စဥ္က
လွည့္ပင္မၾကည့္ ထြက္သြား၏။
သခင္...သခင္ ၊ ေစာင့္ေစခ်င္၏။
သခင္၏နား သိပ္မၾကားထင့္
တအားေအာ္ဟစ္ ၊ ေနာက္ဆံုးေခၚမွ
ၾကည့္ေဖာ္ရခဲ့ ၊ ေနာက္သို႕လွည့္၏။
သို႕ရာ သို႕ေစ
ေခၚေနသူမွာ ၊ ရွက္စိတ္ျဖာ၍
နီးရာသစ္ပင္ ၊ ပုန္းခို၀င္ေသာ္
သခင္မျမင္နိင္ခဲ့ေပ။
ေခၚသူမသိ ၊ မျမင္မိ၍
ခ်စ္သည့္ သခင္ ၊ ေျခလွမ္းျပင္ေသာ္
ျမင္ေနသူမွာ မေနသာ၍
ေခၚပါေတာ့မယ္ ၊ စိတ္ၾကံရြယ္မွ
ေရွ႕မယ္အသင့္ ၊ ေစာင့္ၾကိဳလင့္သူ
သခင္အတြက္ ၊ ရွိနွင့္ေလျပီ။
ဦးနွင့္သူက ၊ ရွိေနမွေတာ့
ေနာက္ကစိုက္စိုက္ ၊ မလိုက္သင့္ပါ
ေဆြးစိတ္ျဖာ၍ ၊ နာက်င္ေၾကကဲြ
ေၾကြအသည္းနွင့္ အံခဲ၍သာ ျပန္ရမွာ။
လာရာလမ္းမွန္ ၊ လွည့္မျပန္မီ
ကံၾကမၼာမဲြ အံု႕ပုန္းစဲြသည့္
သဲထဲက်န္ရစ္ ၊ ေျခရာသစ္ကို
ခ်စ္သက္ကိုယ္စား ၊ တန္ဖုိးထား၍
ပါးနွင့္အပ္ကာ ၊ ေစာင့္ၾကည့္ကာျဖင့္
ရင္နာေနရပါျပီ...သခင္။
ေျခရာေလးေၾကာင့္ အသည္းေထာင့္မွာ
စိုးေနွာင္ဗ်ာေ၀ ၊ ေျဖမေျပမို႕
ေျခရာျပန္ဖ်က္ ေပးလွည့္ပါ။