Monday, September 10, 2007



ဒီလိုညပါပဲ........


ကၽႊန္ေတာ္နဲ႔ သူမ စေတြ ့
ခင္မင္မႈေတြနဲ႔
အျပံဳးခ်င္းဖလွယ္လို႕ နွလံုးသားတစ္ေနရာမွာ တိုးတိက္စြာ
ခိုလႈံသြားခဲ့တဲ့ည။


ဒီလိုညပါပဲ.........

ရင္းနွီးမႈေတြ မွ်ေ၀ရင္း
အမည္မသိ
ေ၀ဒနာတစ္ခုကို
စတင္သိလာရတဲ့ည။

ဒီလုိညပါပဲ..........


နားလည္မႈ႕ ကို ခုတုံးလုပ္

သူမရင္ခုန္သံတခ်ိဳ႕ ၊ တိတ္တဆိတ္
ခိုးယူဖို႕
ၾကိဳးစားရင္း
အခ်စ္ေတြ ရင္၀ယ္ပိုက္ခဲ့တဲ့ ည။

ဒီလုိညပါပဲ.........

သူမနဲ႔အတူ ၊ မဆံုးနိင္တဲ့
အိမ္မက္ေတြ မက္ရင္း
မျပီးဆံုးခ်င္တဲ့
ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ကို
ႏွစ္ဦးသား လက္တဲြနဲ႔ ေရးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ည။

ဒီလိုညပါပဲ..........

အလုပ္မအားလို ့၊ အခ်ိန္တန္
အိမ္ျပန္မေရာက္လာတဲ့ ည။
ညလံုးေပါက္နီးပါး သီခ်င္းေတြ နားေထာင္ရင္း
လြမ္းေနခဲ့ဘူးတယ္။


ဒီလိုညပါပဲ...........


အစ္မတစ္ေယာက္ရဲ ့ စိတ္ဓာတ္မိ်ဳးန႔ဲ

ဘ၀ကို တိုးတက္ေအာင္၊ ၾကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း

သူမ သြန္သင္ခဲ့တဲ့ည။

ဒီလိုညပါပဲ............

အခ်စ္ထက္ ဘ၀ကို ဦးစားေပးဖို ့
ျဖစ္သင့္ေၾကာင္း ေျပာျပတက္တဲ့
သူမဆီက “ လြမ္းတယ္” ဆိုတဲ့ စကားတခြန္း
တိတ္တဆိတ္ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဘူးတဲ့ ည။

ဒီလိုညပါပဲ..........

မထင္မွတ္တဲ့ အခ်ိန္လည္း
ေျပာျပလာတက္တဲ့ သူမဆီက စကားသံေတြေၾကာင့္လည္း
ကၽႊန္ေတာ္အိမ္မက္ေတြ တည္ေဆာက္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ည။

ဒီလိုညပါပဲ..........

သူမနဲ႔ ကၽႊန္ေတာ္ နားလည္မႈ ့ေတြလဲြ
နွလံုးသားေတြ နာမက်န္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ည။

ဒီလိုညပါပဲ........

သူမက်န္းမာေအာင္
ဆုေတာင္းေပးခဲ့ဘူးတဲ့ည။

ဒီလိုညေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ ကၽႊန္ေတာ္နဲ႔သူမ ( ကၽႊန္ေတာ္အေခၚအားျဖင့္လည္း “မ” ) မတူညီတဲ့ ဘ၀နွစ္ခုကို
ျဖတ္သန္းရင္း ..............




0 comments: