5 years ago
Monday, September 10, 2007
ဒီလိုညပါပဲ........
ကၽႊန္ေတာ္နဲ႔ သူမ စေတြ ့ခင္မင္မႈေတြနဲ႔
ခိုလႈံသြားခဲ့တဲ့ည။
ဒီလိုညပါပဲ.........
ရင္းနွီးမႈေတြ မွ်ေ၀ရင္း အမည္မသိ
ေ၀ဒနာတစ္ခုကို စတင္သိလာရတဲ့ည။
ဒီလုိညပါပဲ..........
နားလည္မႈ႕ ကို ခုတုံးလုပ္
သူမရင္ခုန္သံတခ်ိဳ႕ ၊ တိတ္တဆိတ္ ခိုးယူဖို႕
ၾကိဳးစားရင္း အခ်စ္ေတြ ရင္၀ယ္ပိုက္ခဲ့တဲ့ ည။
ဒီလုိညပါပဲ.........
သူမနဲ႔အတူ ၊ မဆံုးနိင္တဲ့ အိမ္မက္ေတြ မက္ရင္း
မျပီးဆံုးခ်င္တဲ့ ပန္းခ်ီကား တစ္ခ်ပ္ကို
ႏွစ္ဦးသား လက္တဲြနဲ႔ ေရးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ည။
ဒီလိုညပါပဲ..........
အလုပ္မအားလို ့၊ အခ်ိန္တန္ အိမ္ျပန္မေရာက္လာတဲ့ ည။
ညလံုးေပါက္နီးပါး သီခ်င္းေတြ နားေထာင္ရင္း
လြမ္းေနခဲ့ဘူးတယ္။
ဒီလိုညပါပဲ...........
အစ္မတစ္ေယာက္ရဲ ့ စိတ္ဓာတ္မိ်ဳးန႔ဲ
ဘ၀ကို တိုးတက္ေအာင္၊ ၾကိဳးစားသင့္ေၾကာင္း
သူမ သြန္သင္ခဲ့တဲ့ည။
ဒီလိုညပါပဲ............
အခ်စ္ထက္ ဘ၀ကို ဦးစားေပးဖို ့
ျဖစ္သင့္ေၾကာင္း ေျပာျပတက္တဲ့
သူမဆီက “ လြမ္းတယ္” ဆိုတဲ့ စကားတခြန္း
တိတ္တဆိတ္ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဘူးတဲ့ ည။
ဒီလိုညပါပဲ..........
မထင္မွတ္တဲ့ အခ်ိန္လည္း
ေျပာျပလာတက္တဲ့ သူမဆီက စကားသံေတြေၾကာင့္လည္း
ကၽႊန္ေတာ္အိမ္မက္ေတြ တည္ေဆာက္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ည။
ဒီလိုညပါပဲ..........
သူမနဲ႔ ကၽႊန္ေတာ္ နားလည္မႈ ့ေတြလဲြ
နွလံုးသားေတြ နာမက်န္းျဖစ္ခဲ့တဲ့ည။
ဒီလိုညပါပဲ........
သူမက်န္းမာေအာင္
ဆုေတာင္းေပးခဲ့ဘူးတဲ့ည။
ဒီလိုညေပါင္းမ်ားစြာနဲ ့ ကၽႊန္ေတာ္နဲ႔သူမ ( ကၽႊန္ေတာ္အေခၚအားျဖင့္လည္း “မ” ) မတူညီတဲ့ ဘ၀နွစ္ခုကို
ျဖတ္သန္းရင္း ..............
Labels: ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment