Friday, October 31, 2008

“ ႏြယ္ ”


တစ္ပင္တည္း ( ထဲ )
ရင္ထဲကႏြယ္

ခက္ညႊန္႕သန္ နသစ္လို႕
ရစ္ပတ္ေနွာင္တြယ္

သံေယာဇဥ္ ဆိုတာရယ္
ႏြယ္ကေလး တစ္ပင္ေပ့ါ

ရာသီေတြ ဘယ္လိုေျပာင္းေပမယ့္
ေခါင္းေထာင္လို႕ေၾကာ့ ။ ။

ဆရာေမာင္စိန္၀င္း



Wednesday, October 29, 2008


သည္တစ္ခါေတာ့ျဖင့္ ၂၀၀၈ ခုနွစ္အတြက္ The Time ကထုတ္ေ၀တဲ့ သူတို႕သက္ဆိုင္ရာ နယ္ပယ္ အသီးသီးက ထိပ္သီးလူပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ႕ စာရင္းကို တင္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။ သူတို႕ေတြကေတာ့


( Leaders & Revolutionaries )

Dalai Lama


သတင္းအျပည့္အစံု



( Scientists & Thinkers )

Michael Bloomberg


အျပည့္အစံုသို႕



( Builders & Titans )

Indra Nooyi


အျပည့္အစံုသို႕

( Artists & Entertainers )

Lorne Michael


အျပည့္အစံုသို႕



( Heroes & Pioneers )

Brad Pitt & Angelina Jolie


အျပည့္အစံုသို႕






Tuesday, October 28, 2008


ဗုဒၶဘာသာ သာသနာအက်ဳိး ေဆာင္ရြက္သည့္ ထင္ရွားေသာ ရွင္သူျမတ္မ်ားအား ေပးအပ္သည့္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေဒါက္တာဘဲြ႔တခုကို အိႏၵိယႏိုင္ငံ နာလန္ဒါ ဗုဒၶတကၠသိုလ္က သီတဂူဆရာေတာ္ ဦးဉာဏိသရအား ယေန႔ ေပးအပ္ခ်ီးျမွင့္လုိက္သည္။

နာလန္ဒါ ဗုဒၶတကၠသိုလ္ ဒုတိယအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ေဒါက္တာပက္တို႔က သက္ေတာ္ ၇၂ ႏွစ္၊ ၀ါေတာ္ ၅၂ ႏွစ္ရွိ ဆရာေတာ္ ဦးဉာဏိသရသို႔ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ေဒါက္တာဘဲြ႔ ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

''ဒီဘဲြ႔ဟာ ဘယ္လိုပုဂိၢဳလ္မ်ဳိးကို ခ်ီးျမွင့္တာလဲဆိုရင္ ကိုယ့္တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ဳိးအတြက္ သာသနာအက်ိဳး၊ ဘာသာအက်ိ္ဳး ေဆာင္ရြက္တဲ့၊ ႏိုင္ငံတကာမွာလည္း သိတဲ့ ပုဂိၢဳလ္မ်ဳိးေတြကို ခ်ီးျမွင့္တာပါ။ ဒီဘဲြ႔ကို ပထမဆံုး ေပးတာပါ။ သီတဂူဆရာေတာ္ရယ္၊ ဗီယက္နမ္က ဆရာေတာ္တပါးရယ္နဲ႔ ၂ ပါးကို ခ်ီးျမွင့္တာပါ။ ဆရာေတာ္က ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ ဆရာေတာ္အျဖစ္ ရၿပီး၊ ဗီယက္နမ္ ဆရာေတာ္ကေတာ့ မဟာယနဗုဒၶဘာသာအျဖစ္ ရတာပါ'' ဟု နာလန္ဒါတကၠသိုလ္မွ စာသင္သား သံဃာေတာ္တပါးျဖစ္သူ ဦးဉာေနာဘာသ က မဇၥ်ိမကို မိန္႔ၾကားသည္။

''သီတဂူဆရာေတာ္္ ဘုရားႀကီးက ႏိုင္ငံတကာမွာ ေဟာတယ္၊ ေျပာတယ္။ အိႏၵိယမွာ ေရာက္ေနတဲ့ စာသင္သား ရဟန္းေတာ္ေတြကိုလည္း ႏွစ္စဥ္ ေဒၚလာ ၁၀၀ စီ လွဴတယ္။ ျပည္တြင္းမွာလည္း သာသနာျပဳၿပီး လူေတြအက်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္ေနတာဆိုေတာ့ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဒီဘဲြ႔ကို ေပးတာပါ'' ဟု သူက ထပ္ေျပာသည္။ အျပည့္အစံုသို႕

CoypRight@Mizzimzburemese

ဒီသတင္ေလး ဖတ္ရေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ထဲမွာ အတိုင္းမသိ ေၾကနပ္မိပါတယ္။ ငါစဲြမခၽြတ္နိင္ေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕လို လူပုဂၢိဳလ္ေတြ အေနနဲ႔ ကိုယ့္ဆရာေတာ္ ဆုခ်ီးျမင့္ခံရတာ ၀မ္းသာမိတာေပ့ါ။ တကယ္ေတာ့ အားလံုးဟာ သာသနာေတာ္ တိုးတက္ျပန္႕ပြားျပီး နိဗၸာန္ေရာက္ေအာင္ လွဳဳံေဆာ္တဲ့ ဆရာေတာ္တိုင္းဟာ ေက်းဇူးရွင္ေတြမဟုတ္လား။ အစဲြဆိုတာ မရွိသင့္တာ သိေပမယ့္လည္း ကၽြန္ေတာ္ကေတာ္ သီတဂူဆရာေတာ္ တရားေတြကုိပဲ နာျဖစ္မိတယ္။ ျဖစ္နိင္မယ္ဆိုရင္ ဆရာေတာ္ကို ေနာက္ထပ္ အနွစ္ ၂၀ ေလာက္ျပန္ငယ္ ေစခ်င္ပါေသးတယ္။ ဒါမွ သာသနာအက်ိဳးကို ပိုျပီး ထမ္းေဆာင္နိင္မွာ မဟုတ္လား။

ဒီတရားေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အနာျဖစ္ဆံုး တရားေတာ္ထဲမွာပါတဲ့ တရားေတာ္ပါ။ တရားေတာ္ ေခါင္းစဥ္က

“ လူမိုက္တို႕သြားရာလမ္း ”

Download

ဆရာေတာ္ရဲ႕ တရားေတာ္မ်ား အားလံုးကို ဒီဆိုက္ဒ္မွာ သြားေရာက္ေဒါင္းလုပ္ခ်နိင္ပါတယ္။

http://www.dhammadownload.com/UNyanissara-Burmese.htm

Sunday, October 26, 2008

Bangkok _Dangerous

ဒီဇာတ္လမ္းမွာ Joe ဆိုတဲ့ နာမည္အျဖစ္နဲ႔ Nicolas Cage က ပရိုဖက္ရွင္နယ္ ေၾကးစားလူသတ္သမား အျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ထားပါတယ္။ ဘ၀တစ္ခုလံုးမွာ လူသတ္ရမွာက လဲြလို႕ တျခားဘာခံစားခ်က္မွ မရွိခဲ့ဘူးတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ၊ လူတစ္ေယာက္ကို သတ္ဖို႕ အဆင့္ ၁ ဘာလုပ္ရမယ္ ၊ အဆင့္ ၂ ဘာဆက္လုပ္ရမယ္ ၊ အေျခအေနက ရန္သူက ကုိယ့္ရဲ႕ေနရာ ၊ ကိုယ့္ရဲ႕ ေနာက္ေၾကာင္းကို သိသြားရင္ ဘာေတြကို အရင္ဖ်က္ဆီးရမယ္ ၊ ဘာဆက္လုပ္သင့္တယ္ ဆိုတာကို ဓတ္ခဲြခန္းထုတ္ေဖာ္တဲ့ ပံုေသနည္းလို႕ အလြတ္မွတ္ထားတဲ့ လက္မရြံလူသတ္ သမားအျဖစ္ - ဂ်ိဳး





ထိုင္းနိင္ငံ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕က ေမွာင္ခိုလုပ္ငန္းရွင္ၾကီး တစ္ဦးက ပိုက္ဆံနွင့္ ငွား၍ ထိုင္းနိင္ငံရဲ႕ လူဆိုးဂိုဏ္းေခါင္းေဆာင္ျခင္း သတ္ခိုင္းရာမွ ေနာက္ဆံုး ထိုင္းနိင္ငံ႐ဲ႕ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို ျပန္သတ္ခိုင္းခဲ့ရာတြင္ ျပည္သူေတြ၏ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္အေပၚ ၾကိဳဆိုေနသည့္ မ်က္နွာအေနအထားေၾကာင့္ မသတ္ျဖစ္ခ့ဲ ၊

တခါမွ အခ်စ္နဲ႔ မေတြ႕ခဲ့ဘူးသည့္ လူသတ္သမားၾကီး ဂ်ိဳးဟာ ဒဏ္ရာေၾကာင့္ေဆးခန္းသြားရင္ ေဆးခန္းမွ အေရာင္းေဆး၀န္ထမ္းမေလး ၊ စကားမေျပာတက္သူ အျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ထားသည့္ ထိုင္းမင္းသမီးေလး၏ ၾကင္နာမႈမ်ားေအာက္တြင္ ေပ်ာ္၀င္သြားခဲ့ပံု

ေနာက္ဆံုး မေကာင္းတာ လုပ္သူတို႕၏ ထံုးစံအတိုင္း ဘ၀ဇာတ္သိမ္းမေကာင္းခဲ့ေသာ ဂိ်ဳး စသည့္ သရုပ္္ေဆာင္ခ်က္မ်ားျဖင့္

Bangkok Dangerous





Saturday, October 25, 2008


လူကုိ အားလံုးမတူ ယူဆေသာ္ လဲြေခ်ာ္ေနပါျပီ။ တူသည္ဟု ပံုေသ ယူဆျပန္ေသာ္ လဲြေခ်ာ္မႈ တစ္မ်ိဳး ထပ္ျဖစ္ျပန္ျပီ။ လူ႕တန္ဖိုးကို သတ္မွတ္ရာတြင္ သေဘာၾကီး နွစ္မ်ိဳးရွိပါသည္။

( ၁ ) ေငြေၾကးနွင့္ အရိွန္အ၀ါ


အေပၚယံ ပကာသနတို႕ကို အေၾကာင္းခံလ်က္ လူ႕တန္ဖိုး သက္မွတ္ျခင္း သေဘာျဖစ္ပါသည္။ လူတစ္ေယာက္ကို ေငြေၾကးၾကြယ္၀ ခ်မ္းသာရံုမွွ်ျဖင့္ ၊ အရွိန္အ၀ါ အေပၚယံ ပကာသန အားေကာင္းရံုမွ်ျဖင့္ တန္းျပီး ဦးညႊတ္ေသာ သေဘာျဖစ္သည္။ ခင္မင္သြားသည္ ၊ အထင္ၾကီးသြားသည္။ ပတ္သက္ ရင္းနွီးခ်င္မိသည္။ ဒီေတာ့ စကားပံုက ဒီလို ထြက္လာသည္။ “ မ်က္နွာၾကီးရာ ဟင္းဖက္ပါ ” တဲ့။ ထိုလူေတြနွင့္ ေပါင္းသင္းမိသည့္ လူမ်ားကိုလည္း အခ်င္းခ်င္းက “ အက်ိဳးလိုလို႕ ေညာင္ေရေလာင္း ” တဲ့။ ထိုအရာေတြ အားနည္းသေလာက္ တန္းျပီး အထင္ေသးေသာ သေဘာျဖစ္သည္။ အနွစ္ကို မၾကည့္ ၊ အကာကိုၾကည့္လ်က္ ေအာက္ေျခလြတ္ေနေသာ စရိုက္ပ်က္ ၊ စရိုက္ဆိုးမ်ိဳး ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္မ်ိဳးက




( ၂ ) အနွစ္ကို အေၾကာင္းခံေသာ သတ္မွတ္မႈ


လူတစ္ေယာက္သည္ ကိုယ္က်င့္တရား ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းမြန္သလဲ ၊ ဘ၀တူ လူသားခ်င္း အေပၚ ဘယ္ေလာက္ ေမတၱာထားနိင္သလဲ ( ဆင္းရဲသူ အခ်င္းခ်င္း ၊ ခ်မ္းသာသူ အခ်င္းခ်င္းေပၚ ထားသည့္ စိတ္ဓတ္မဟုတ္ ၊ လူဆိုသည့္ သက္ရွိအခ်င္းခ်င္းအေပၚ ထားသည့္စိတ္ထားကို ဆိုလိုပါသည္ ) ၊ ကိုယ့္နိင္ငံ ကိုယ့္ကမၻာအတြက္ ဘယ္ေလာက္ စြမ္းေဆာင္ ၾကိဳးစားသလဲ ၊ ဘ၀ အျမင္မွန္ကန္မႈ ဘယ္ေလာက္ စြမ္းရည္ရွိသလဲ ၊ ကိုယ္နွင့္ သက္ဆိုင္ရာ ပညာရပ္ကို ဘယ္ေလာက္ ကၽြမ္းက်င္သလဲ ဒီအေပၚ မူတည္လ်က္ လူ႕တန္ဖိုးကို သတ္မွတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုသတ္မွတ္မႈ မ်ိဳးသည္ ေမတၱာနွင့္ပညာ ေပါင္းစပ္ေသာ သေဘာျဖစ္သည္။ ျဗဟၼစိုရ္တရားနွင့္ အသိဥာဏ္ အလင္းေပါင္းစပ္ေသာ သေဘာျဖစ္သည္။ ေလာက၏ ေကာင္းမႈကုိ တည္ေထာင္ေသာ ၊ ေ၀ဆာေစေသာ ၊ ေလာက၏ ဆိုးက်ိဳးကို ကာကြယ္ေသာ စရိုက္မ်ိဳး ျဖစ္ပါသည္။


Thursday, October 23, 2008

ေနာက္ဆက္တဲြအေနနဲ႔ သတင္းေဖာ္ျပရမည္ ဆိုလွ်င္ျဖင့္



ေအာက္ပါ သီလရွင္ၾကီးမ်ားက စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္တဲ့


၀ဲဘက္က သီလရွင္ဆရာၾကီး ေဒၚနႏၵေထရီ (နာယက)(မႏၱေလး ) ပါ
အလယ္ကသီလရွင္ဆရာၾကီးက ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားၿပီလို႔ သိရပါတယ္။ ယာဘက္က သီလရွင္ဆရာၾကီးက ေတာင္ငူေက်ာင္းက နာယက ပါတဲ့။

ဒီကေန႕လာေရာက္လွဴဒန္းတဲ့ အလွဴရွင္ပါ


အလွဴေတာ္မွတ္တမ္းပံုစံပါ



ဒါက ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသူေလးေတြစာလုပ္ေနတာပါ


အခုလိုလည္း ကစားေနၾကပါတယ္



လွဴဒန္းနိင္မည့္ေနရာကို အခုလို ျမင္နိင္ပါတယ္



ကမၻာအရပ္ရပ္က ျမန္မာနိင္ငံသူနိင္ငံသား ေတြရဲ႕ ေမတၱာနဲ႔ေစတနာကို ယံုၾကည္မိပါတယ္။ ကဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ရဲ႕ အပိုအလွ်ံေငြေၾကးေလးေတြနဲ႔ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကို ထမင္း ၁ နပ္ ၊ အ၀တ္ ၁ ထည္္ေလာက္ လွဴဒန္းၾကရေအာင္လား....

လိပ္စာက

ဧရိပ္မြန္အမ်ဳိးသၼီးေစာင့္ေရွာက္ေရးေက်ာင္း (မႏၱေလး )

၂၂လမ္း ၆၃လမ္းေထာင့္၊ နန္းေရွ႕ ။ မႏၱေလး။

ဖုန္း - 02-61214


Wednesday, October 22, 2008

လွဴၾကမယ္

ဘယ္ဘာသာ ဘယ္လူမ်ိဳးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ တဖက္သားအေပၚ ကူညီရိုင္းပင္းတဲ့ စိတ္ေတာ့ ရွိတက္ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာနိင္ငံသားေတြမွာ ဆိုရင္ ပိုရွိတက္တယ္ မဟုတ္လား။ ဖိတ္ခ်င္းဖိတ္ ကိုယ့္အိတ္ထဲဖိတ္ ၊ ေလွနံနွစ္ဖက္ နင္းမဲ့နင္း ကုိယ့္ဘက္သာ ရဲရဲၾကီး နင္းလုိက္စမ္းပါလို႕ ေျပာေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ အလွဴေရစက္ လက္နဲ႔မကြာ ဆိုတဲ့ စကားေတာင္ ရွိတယ္ေလ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ စာဖတ္သူတို႕ဟာ နိင္ငံရပ္ျခားမွာ လတ္တေလာ ေနထိုင္ၾကတယ္ ၊ စီးပြားဥစၥာရွာၾကတယ္ ။ ရလာတဲ့ ၀င္ေငြနဲ႔ မိမိဘ၀ အဆင့္အတန္းျမင့္မားေရး ၊ ေနာက္ေတာ့ မိမိ ေဆြးမ်ိဳးေတြကို ေပးကမ္းစြန္႕ၾကဲျခင္း စတဲ့ အသီးသီး အသံုးျပဳၾကတယ္။ တခါတေလ ေတာ့လည္း အေပ်ာ္အပါးေပ့ါ။ အဲဒီလုိ ၀င္ေငြကို အသံုးျပဳေနၾကသလုိ တခါတေလ ေတာ့လည္း ကိုယ့္ရဲ႕၀င္ေငြထဲက အပိုအလၽွံေလာက္ ရွိမဲ့ ေငြေလးနဲ႔ ဘ၀မ်ားစြာကုိ ထမင္း ၁ နပ္စာပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ အ၀တ္အစား ၁ စံု ၁ ထည္စာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လွဴဒန္းခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့......

ဒီလိပ္စာေလးကို ဆက္သြယ္နိင္ပါတယ္

ဧရိပ္မြန္အမ်ဳိးသၼီးေစာင့္ေရွာက္ေရးေက်ာင္း (မႏၱေလး )

၂၂လမ္း ၆၃လမ္းေထာင့္၊ နန္းေရွ႕ ။ မႏၱေလး။


သီလရွင္ဆရာၾကီး ေဒၚနႏၵေထရီ (နာယက)
ေဒၚေဟမာေထရီ




အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က မိဘမဲ့ မိန္းခေလးငယ္ေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ျပဳစုထားတာပါ။

တစ္ေန႕တာအတြက္ ကုန္ၾကမည့္ စရိတ္


ပညာသင္ၾကားေနသည့္ လူဦးေရ




ေစတနာရွင္ ျမန္မာနိင္ငံသား နိင္ငံသူမ်ား တက်ပ္တျပား အျမတ္မထားဘဲ လွဴဒန္းနိင္ၾကပါေစ။ ဒါေလးကို ခင္မင္ရတဲ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ဆီက သတင္းရတာပါ။ မႏၱာေလးသား မဟုတ္ေတာ့ ဘယ္နားမွန္းေတာ့ မသိပါဘူး။ အထက္ပါ လိပ္စာနဲ႔ ဆက္သြယ္လွဴဒန္းနိင္ဖို႕ လံုေလာက္မယ္လို႕ ထင္ပါတယ္။ စာဖတ္သူတို႕ရဲ႕ ေခၽြးနဲစာနဲ႔ ရွာလို႕ရတဲ့ ေငြေၾကးနဲ႔ တနပ္စာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၁ ရက္စာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ လွဴဒန္းရင္း ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကို ကယ္တင္နိင္ပါတယ္။

Tuesday, October 21, 2008

ပန္းေ၀တံခါးပိတ္




အလြမ္းေတြရွိထားေၾကာင္း......'ပန္းေ၀' သိလား ေမးခ်င္တယ္
လမ္းေတြ႕ရင္ေခၚခြင္႔မပိုင္ပါဘူး
ကၽြမ္းေျမ့ခ်င္......ေမွ်ာ္လင္႔ႏုိင္မွာလားရယ္လို႔


ခိုး၀ွက္ကာ အၾကည္႔ပုန္းေတြနဲ႕......
တိုးရွက္ကာ မခ်ိဆံုးပါပဲ
ၿငိထံုးလာ အလြမ္းေတြေ၀ေတာ႔....ပန္းေ၀ သိမယ္
ကိုယ္မ်က္ရည္ကိုယ္မေတြ႔ရွာဘူးတဲ႔
ညိွဳ႕ခ်က္ေတြ အငိုေ၀့ပါရင္


ကမၻာခ်ဥ္းေအာင္ ပန္းေတာ္ပြင္႔မယ္

သခင္အတြက္ ပန္းေတြရယ္

ႏြမ္းေလတယ္....ကၽြန္ေတာ္မ်က္ေျဖရူး
(ေအာ္.....တို႔ဘ၀က တမ္းမေၿပတယ္ေနာ္ မ်က္ရည္ဦး)

ေႏွာင္တြယ္တာ ခက္တာပဲ....ပန္းရယ္လို႔
ေရွာင္ဖယ္ကာ မ်က္ႏွာလႊဲ စမ္းခ်င္တာေပါ႔
ေက်ာင္းခန္းဆီ ေၿခလွမ္းေတြ အေရာက္ယူဆဲမွာပဲ
တစ္ေယာက္သူ ေနာက္လူေတြ႕ေနႏွင္႔ၿပီမို႔

ရင္႔နင္႔စြာ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္ေပမယ့္..

ျမင္ခြင္႔မွာ အေဖၚသစ္ေတြနဲ ပန္းေ၀ရယ္
(တို႔ေလ.............)

မေခၚ ၿဖစ္ပါဘူး....။


တာရာမင္းေ၀


Monday, October 20, 2008



ဒီတညေတာ ့~~~ ေကာင္မေလးရာ သံစဥ္ေလးနဲ႔ နင္အိပ္ဖို႕ရာ ~~~ဂစ္တာေလးတလက္
ကိုယ္ထမ္းလို႕လာ ~~~~ မင္းေလး အိပ္ျပီလား
မအိပ္ေသးတဲ့ ေကာင္မေလးရာ ~~~~ ဒီသီခ်င္းေလး ခံစားေပးပါ ~~~ ေကာင္မေလးအတြက္
ကိုယ္ေရးထားတာ ~~~~~ မီးေလးဖြင့္ပါဦး

ေကာင္မေလးရဲ႕ အိမ္အျပင္ဘက္မွာ ~~~~~ ေလေျပေလးနဲ႔ ကိုယ္သီခ်င္း
ညည္းတာ ~~~~ အေဖအေမၾကားလို႕ စိတ္ဆိုးမိလာ ~~ မင္းေလး ေျပာကူဦး

တညလံုးပဲ ဆိုေနဦးမွာ ~~~~ သံစဥ္ညည္းလို႕ ကိုယ္ေမာတဲ့အခါ ~~~~~ အသံမၾကားလို႕ အိပ္မသြားနဲ႔ကြာ
ဒီတခ်က္ေတာ့ ေတာင္းပန္တယ္ ~~~~ ကေလးေလးရယ္

မင္းအတြက္နဲ႔ သီခ်င္းေလးေရးတာ သိပ္ခ်စ္လို႕ပါကြာ ~~~~~ အျမဲတမ္းပဲ မင္းေလးအတြက္ပါ
ကေလးရာ

( ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ေျပာလိုက္ပါရေစကြာ ~~~~~ ကေလးေလးနား ေရာက္ခဲ့တဲ့အခိုက္မွာ
လြမ္းတယ္ လြမ္းတယ္ လြမ္းတယ္ အျမဲတမ္းလြမ္းေနမယ္
အေျခအေနေပးခဲ့ရင္ ေန႕တိုင္း
ေတြ႕ခ်င္တယ္ )


Download By

Zshare



Sunday, October 19, 2008



အလာေကာင္းေပမယ့္
အခါေနွာင္းတဲ့ အထဲမွာ
မင္းအေမလည္း ပါတယ္ သူငယ္ခ်င္း

ဘ၀ေျပာင္းေပမယ့္
ေကာင္းရာမြန္ရာ ဘ၀ကိုေရာက္ပါေစ

မင္းထားခဲ့ ကမၻာၾကီး
မင္းမ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့တဲ့ ျမန္မာနိင္ငံၾကီး
ကိုယ္တိုင္တည္ေဆာက္ခ်င္တဲ့ မင္းစိတ္ကူးေတြ
ေနာင္ဘ၀ ေနာင္အခါ
ျပန္ရပါေစ

သူငယ္ခ်င္း........
ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ
ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ
ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ




မိသားစုနွင့္အတူ ထပ္တူ၀မ္းနည္းလွ်က္ :(

နာမည္ - ေက်ာ္ထင္လင္း
အသက္ - ၂၅ နွစ္
ေရာဂါ - ဦးေနွာက္တြင္အၾကိတ္ေပါက္
၁၉.၁၀.၂၀၀၈ ခုနွစ္တြင္ ဆံုးပါးသည္။



Saturday, October 18, 2008

ဒ႑ာရီသို႕......




ဟိုေန႕က....မင္းသိခ်င္တဲ့အေၾကာင္းေတြကို
ငါေျပာျပမယ္...ဒ႑ာရီ
ဘယ္ရယ္လို႕ေတာ့ ထည္ထည္၀ါ၀ါ
ေျပာင္းလဲသြားတာ မဟုတ္ပါဘူး

လမ္းထဲက ေရစက္ပိုင္ရွင္ ေဒၚငယ္ေလးေသေတာ့
သူ႕သားက ရပ္ကြက္ထဲကို စဥ္ဆက္မျပက္
ေရလိုက္ထည့္တယ္

အေၾကာ္သည္ ေဒၚပူစူးမက
သူ႕သား ဖိုးတာ ၅ တန္းကတည္းက အခု ၁၀ တန္းအထိ
အေၾကာ္ေရာင္းေနတုန္းပါပဲ

အရင္လို တပတ္တခါ ခ်က္တဲ့ဟင္းက
အခုဆို ၁ လကုိ ၁ ခါေလာက္ပဲ
အေမက ခ်က္ေတာ့တယ္

အေဖက အရင္လို
အိမ္အျပန္မုန္႕မ၀ယ္လာနိင္ေတာ့ဘူး
အမမ်က္နွာက တစ္စံုတခုကို
ပူပန္ေနတဲ့အတိုင္း ျဖစ္ျဖစ္ေနတက္တယ္

မင္းခဲြထားခဲ့တဲ့ ( ၇ ) နွစ္တာ ကာလေလးမွာ
အသက္ၾကီးသူေတြနဲ႔ ငယ္သူေတြ ဆံုးပါးကုန္တယ္
အိမ္ေရွ႕က ကတၱရာလမ္းေပၚ
ေရအိုင္ေလးေတြ ျဖစ္ေနတယ္

ေအာ္ အခုဆို လမ္းထိပ္မွာ
ညေရာ ေန႕ပါ ဆိုင္ေလးေတြခင္းလို႕
စည္ကားသလိုလိုနဲ႔
ဘ၀ကို သရုပ္ေဖာ္ေနၾကတယ္ ဒ႑ာရီ

ျမန္မာ့ရိုးရာ အစားအစာၾကိဳက္တဲ့ မင္းအတြက္ေတာ့
အနီးအနားမွာတင္ ၀ယ္စားလို႕ ရျပီေပ့ါ

ဒီတခါလည္း...ဒီေလာက္ပါပဲ ဒ႑ာရီ
အစစ အရာရာ အဆင္ေျပပါေစ
သတိရတဲ့......


Thursday, October 16, 2008

အခန္း ( ၂ )

တကယ့္ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူတို႕ကို ပံုမွန္ဆက္ဆံတာပါ။ ဘယ္သူဘယ္၀ါ ရယ္လို႕ေတာ့ ေထြေထြ ထူးထူး အေရးေပးရမယ္လို႕လည္း စိတ္ထဲမထားခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူဆိုတာက သိတယ္မဟုတ္လား ညီအစ္ကိုခ်င္း ေမာင္နွမခ်င္းေတာင္မွ ကိုယ့္အေပၚ မေကာင္းဘူးလို႕ ထင္ရင္ မွန္တယ္မွားတယ္ မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒါေတာင္ ေမာင္နွမခ်င္းေနာ္။ တစိမ္းတရံဆို ပိုဆိုးပါတယ္။ လူေတြက ကိုယ့္အေပၚသာ သူမ်ားက ေကာင္းေစခ်င္တာ ကိုယ္ကေရာ သူမ်ားကို ေကာင္းရဲ႕လားဆိုတာ မစဥ္းစားတက္ၾကဘူး။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေနလာလုိက္တာ။ တျဖည္းျဖည္း အေပ်ာ္အပါးကေန အရက္သမား ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာတယ္။ ညေနဆို အရက္မေသာက္ရ မေနနိင္ေတာ့ဘူး။ လက္ေတြ တုန္လာတယ္။



အရင္တုန္းကလို ပိုက္ဆံက ရွာခ်င္တိုင္း ရွာလို႕ရေပမယ့္ စီးပြားေရး က်ပ္တည္းလာတဲ့ အခါ ဆိုင္ရွင္ကလည္း တျခားကို ေရာင္းပစ္မွာမို႕ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္း မသိဘူး။ ဒါနဲ႔ မိန္းမက တဖက္တလွမ္းက ရွာတဲ့ အိမ္ဆိုင္ေလးကို အမွီျပဳျပီး ေျပလည္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနရတယ္။ အစကေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ သိတဲ့အတိုင္း ဘယ္အလုပ္မွ အဆင္မေျပျဖစ္လာတယ္။ အရင္းေတာင္ မနည္းျပန္ရွာေနရတဲ့ ေခတ္ၾကီးမွာ အရက္ကလည္း ပံုမွန္မေသာက္ရရင္ မေနနိင္ေတာ့ ညေနဆို စိတ္ညစ္ညစ္နဲ႔ အရက္ပဲ ေသာက္ေနမိတယ္။ အိမ္ျပန္မအိပ္ ၊ ျပန္လာေတာ့လည္း ေယာကၡမနဲ႔စကားမ်ားနဲ႔ ေနာက္ဆံုး သူတို႕က လက္မခံနိင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေနစရာဆိုလုိ႕ အေဖ့အိမ္ပဲရွိေတာ့တာေၾကာင့္ မ်က္နွာပူပူနဲ႔ပဲ အိမ္ေပၚျပန္တက္ခဲ့ရတယ္။ ညီ၊ညီမေတြကေတာ့ စိတ္နာေပမယ့္ ေသြးရင္းဆိုတာေၾကာင့္ ဘာမွေတာ့ မေျပာပါဘူး။ စားဖို႕အတြက္ အျမဲပဲ ခ်န္ခ်န္ထားတယ္။ အ၀တ္ေတြ ေလွ်ာ္ေပးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေသာက္ေကာင္းတုန္း။ အရင္က ကိုယ္ေခၚတိုက္ခဲ့တဲ့သူေတြက ကိုယ့္ကို နုတ္ဆက္ေဖာ္ေတာင္မရဘူး။

အခ်ိန္တန္ေတာ့လည္း မေသာက္ရမေနနိင္နဲ႕ ညီေတြညီမေတြဆီမွာ သူတုိ႕လုပ္ခေလးေတြထဲက မုန္႕ဖိုးေခၚ အရက္ဖိုးျပန္ေတာင္းရင္း ဒီလုိပဲ ေပေနလာခဲ့မိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း လူသားေပပဲဗ်ာ။ သူတို႕က ေစတနာရွိလို႕ေပးေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ရွက္လာမိတယ္။ ျပီးေတာ့ လူတကာေျပာေနၾကတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲက တီးတိုးတီးတိုး အတင္းအဖ်င္းေတြကိုလည္း ခဏခဏ ၾကားေနရတယ္။ ဒီၾကားထဲ ကိုယ့္အိမ္ေရွ႕မွာ ေနတဲ့ မိန္းမနဲ႔သားေလး မ်က္နွာကိုလည္း ျမင္သာျမင္ မၾကင္ရနဲ႔ ။ စိတ္ညစ္လို႕ အရက္ေသာက္ ၊ အရက္ေသာက္ေတာ့ မူးေမွာက္ ၊ နိးလာေတာ့ ျပန္ေသာက္နဲ႔။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တစ္ညေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ကားတစ္စီးနဲ႔ ေခၚသြားၾကတယ္ဗ်ာ။

ဘယ္သူေတြမွန္းမသိဘူး။ မ်က္နွာေတြကလည္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ အရက္ေသာက္ခ်င္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို ေမ်ာက္အုပ္ၾကီး လာေနတယ္။

“ အား လုပ္ပါဦး။ ကယ္ၾကပါဦး။ လာေနၾကျပီ။ ၊ ဟာ ညီေလး ေအာင္မ်ိဳး ၊ အစ္ကို႕ကို ကယ္ပါဦးကြာ။ ဟိုမွာ ေမ်ာက္ေတြ ၊ တင့္ကားေတြလည္း ပါတယ္ ”

အမွန္က ကၽြန္ေတာ္ ေန႕မအိပ္ ညမအိပ္နဲ႔ အရက္ေၾကာင္ ေၾကာင္သြားခဲ့တာပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၈ မိုင္မွာ ရွိတဲ့ တံတားေလးစိတၱဇေဆးရံုကို ေခၚသြားၾကတယ္။ အဲဒီမွာ အရက္လည္းျပက္ေအာင္ ၊ ေဆးလည္း ကုရင္းနဲ႔ေပ့ါ။ ကိုယ္ပိုင္အခန္းေလး ငွားျပီး ထားရွာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အခန္းေနာက္မွာေတာ့ တကယ့္ရူးေနတဲ့ သူေတြကို ထားတာပါ။ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး ေအာ္ၾက ဟစ္ၾကနဲ႔။ တကယ့္ကို ေၾကာက္ဖို႕ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္ေဆးရံုမွာ ေနလာျပီး ၁ ပတ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ပံုမွန္လုိလုိ ျပန္ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ ၃ရက္ေလာက္ ေနရင္ ဆင္းလို႕ရပါျပီ ဆိုတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၀မ္းသာသြားခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ မရူးသြားေပမယ့္ သူတို႕ကိုယ္ ျမင္လုိက္တဲ့အခါ ရူးခ်င္စိတ္လည္းေပါက္ ၊ သနားစိတ္လည္း ေပါက္နဲ႔။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆံုးျဖက္ခ်က္ ခ်လိုက္တယ္။ ငါအရက္ျပန္မေသာက္ေတာ့ဘူးလို႕။

အရက္ေသာက္လို႕ မၾကည္ျဖဴခဲ့တဲ့ မိန္းမနဲ႔ေယာကၡမ ၊ အေပါင္းအသင္းအလယ္မွာ သိကၡာက်ခဲ့ရဲတဲ့ အျဖစ္ ၊ ကိုယ္ေမြးထားတဲ့ ကေလးကိုေတာင္ လူလူသူသူမျဖစ္ေအာင္ မထားနိင္ခဲ့တဲ့ဘ၀ကို ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ခဲ့ရပါျပီ။ ေယာက်ၤားရင့္မာၾကီး တန္မဲ့ အရက္ဖိုးကို သူမ်ားဆီမွာ လက္ျဖန္႕ေတာင္းေနရတဲ့ဘ၀ကို ကၽြန္ေတာ္ အခုေတာ့ သိပ္ကိုရွက္တက္ခဲ့ပါျပီ။ ဒါေၾကာင့္ စာဖတ္သူတို႕အေနနဲ႔ “ အရက္ကို ၀ါသနာပါလို႕ပဲ ေသာက္ေသာက္ ၊ ေပ်ာ္လို႕ပဲ ေသာက္ေသာက္ တန္ေဆးလြန္ေဘးဆိုတဲ့ အတိုင္း ” မေသာက္လို႕မျဖစ္မေန ဆိုရင္ေတာင္ အလြန္အကြ်ံမျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး။ အေပ်ာ္ေသာက္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ စြန္႕လႊတ္သင့္တယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀နဲ႔ ရင္းျပီးေတာ့ အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္။

ယေန႕ကမၻာ အရက္ေတြ ထုတ္ေနၾကတယ္။ အမ်ိဳးအစားလုိက္ အရသာအလိုက္ အစရွိသည္ျဖင့္ေပ့ါဗ်ာ။ အရက္ေသာက္တိုင္း လူဆိုးတယ္ ၊ ဘ၀ပ်က္မယ္ရယ္လို႕ေတာ့ မဆိုလုိခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လူေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက အရက္ေသာက္ျပီးတိုင္း မျဖစ္သင့္တဲ့ အမွားေတြ လုပ္တက္ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀နဲ႔ ရင္းျပီးေတာ့ ဒီေစတနာစကားေလးကို ေျပာၾကာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ...ခင္ဗ်ာ


Wednesday, October 15, 2008

ကၽြန္ေတာ္ နာမည္ စိုးလြင္ပါ။ လက္ရွိေတာ့ နီးရက္နဲ႔ ေ၀းေနတဲ့ မိန္းမနဲ႔သားေလး တစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေျပာလုိက္လို႕ မ်က္စိရႈပ္သြားလား မသိဘူး။ ဒီလုိပါ။ အရင္တုန္းက အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လို႕ ေပါင္းခဲ့ၾကေပမယ့္ အေၾကာင္းမညီညႊတ္တဲ့ အခါၾကေတာ့ မေပါင္းၾကေတာ့ဘူးေပ့ါ။ ဘာေၾကာင့္နီးေနရတာလဲ ဆိုေတာ့ကာ ကၽြန္ေတာ့္ ဇနီးနဲ႔သားက ကၽြန္ေတာ္တို႕ အိမ္ေရွ႕မွာ ေနတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ နီးလ်က္နဲ႔ေ၀းေနတာေပ့ါ။ ဘာေၾကာင့္ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိေတြ ျဖစ္လာသလဲ ဆိုေတာ့..........

ကၽြန္ေတာ့္တို႕ မိသားစုမွာ ေမာင္နွမ ကၽြန္ေတာ္အပါအ၀င္ စိုးလြင္ ၊ ခင္ေအးလြင္ ၊ ညႊန္လြင္ ၊ ခင္ေလးလြင္ ၊ ေအာင္မ်ိဳးလြင္ ဆိုျပီးေတာ့ ေမာင္နွမ ငါးေယာက္ရွိပါတယ္။ အေမဆံုးပါးျပီးကတည္းက ဒီေအာက္က ၄ ေယာက္ကို အေဖနဲ႔အတူ မိဘေနရာ ယူျပီး မေကာင္းတာ တားျမစ္ ၊ ေကာင္းရာညႊန္ျပခဲ့ရတာေပ့ါ။ မိသားစု ၆ ေယာက္ဟာ အေဖ့လုပ္စာ ၁ ခုတည္းနဲ႔ ရန္ကုန္စီးပြားေရးကို ေျခစံုမကန္နိင္ဘူး မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း တဖက္က ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ၁၀ တန္းကို ထြက္ျပီး အေဖ့ရဲ႕ ေဗဒင္ေဟာေနတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ မေလာက္တဲ့ အိမ္မိသားစု အေရးကုိ ၀င္ကူရေတာ့တာေပ့ါ။ ၁၀ တန္းထြက္တယ္ဆိုတာက လူကလည္း စာမသင္ခ်င္တာရယ္ ၊ တျခားမိသားစု ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး စိတ္ညစ္တာေၾကာင့္ ၁၀ တန္းက်ျပီး ေက်ာင္းမဆက္တက္ ျဖစ္ေတာ့တာပါ။



ဒါနဲ႔ အလုပ္အတြက္ ဘာဆုိ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ ဟိုေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္ပါပဲ။ တစ္ညေနေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ စက္ဘီးေရာင္း၀ယ္ေရး လုပ္ေနတဲ့ ဦးေကာက္ဆိုတဲ့ သူနဲ႔ စကားစပ္မိၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အရပ္က ၅ ေပ ၁၀ လက္မေလာက္ ရွိတဲ့အျပင္ လူေကာင္ကလည္း ၾကီးၾကီးဆိုေတာ့ ဦးေကာက္ကလည္း တလမ္းထဲ သားလည္း ျဖစ္ျပန္ ၊ သူ႕ဆိုင္ပစၥည္း အတင္အေရႊ႕ေတြမွာ အားကိုးရေလာက္တာရယ္ ၊ လူပ်ိဳလူလြတ္လည္း ျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိစၥရွိလို႕ အေ၀းေျပးသြားရတဲ့ ခရီးေတြဆို အားကိုးရနိင္တာရယ္ေၾကာင့္ ကၽြန္႕ေတာ္ကို အလုပ္ေပးဖို႕ သေဘာတူခဲ့ပါတယ္။

အလုပ္လုပ္တဲ့ ေနရာကေတာ့ အရင္အေ၀းေျပး ကားေတြရွိတဲ့ ရန္ကုန္ ဆင္မလုိက္ ( အေ၀းေျပး ကား၀န္းထဲက ) စက္ဘီးေရာင္းတဲ့ ဆိုင္မွာပါ။ ျမန္မာနိင္ငံေအာက္ပိုင္းေရာ ၊ အနီးအနား ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကပါ စက္ဘီးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အသစ္ ၊ အေဟာင္း ၊ အပိုပစၥည္းက အစ ဒီမွာပဲ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လာ၀ယ္ၾကပါတယ္။ မ်ားေသာ အားျဖင့္ စက္ဘီး၀ယ္သူေတြဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနျပီး ေရာင္းသူဆိုင္ရွင္ေတြကေတာ့ ကုလား ၊ တရုတ္ ေတြမ်ားပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆို ေပါက္တယ္ေနာ္။ :) အလုပ္သမားေတြကေတာ့ ကုလားနဲ႔ ျမန္မာေတြ မ်ားပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို ေျပာရင္ ခင္ဗ်ားကို ေနာက္ထပ္ ၂ ရက္ေလာက္ ေျပာရလိမ့္မယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲဒီဆိုင္ေလးမွာ အလုပ္လုပ္ေပ့ါ။ အစတုန္းကေတာ့ သူမ်ားခိုင္းတာလုပ္ ၊ ပိုင္ရွင္ေပးတဲ့ လခကို ယူျပီး ၊ တခါတေလ ကိုယ့္ထက္ ဆုိင္ကိုေရာက္ေနတဲ့သူေတြ ဂြင္ရုိက္ေနတာေလးေတြ ေတြ႕ရင္ ပညာယူရတာေပ့ါ။ သူတို႕ဂြင္ တခုေလာက္မိလုိက္ရင္ ကိုယ္ပါ အခ်င္းခ်င္း အာရေက ရျပီေလ။ ဒါေလးေတြကလည္း သင္ယူထားရတယ္ မဟုတ္လား။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၂ နွစ္ ၃ နွစ္ေလာက္ လုပ္စရာမရွိလို႕ ဒီဘက္မွာ အားစိုက္လိုက္တာ ေနာက္ဆံုး စိုးလြင္ဆို အားလံုးက ေရွာင္ပဲ။ အေကာင္လည္း ၾကီးတယ္ ဇလည္းျပင္းတယ္ ။ ဆုိင္ရွင္သူေဌးေအာက္က ေနရာကို ရျပီး ကိုယ္က လိုအပ္ရင္ ယိုးဒယားဘက္ တက္ျပီး ဆိုင္ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ရတဲ့အထိ ယံုၾကည္စိတ္ခ်မႈရလာခဲ့ပါတယ္။

ဒီေတာ့ လက္ထဲမွာလည္း ေငြကရႊင္လာျပီေလ။ ကိုယ့္လက္ကိုယ့္ေျခခ်ည္းပဲဆုိေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲ။ ပိုက္ဆံအေတာ္အတန္ေလး စုမိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္နဲ႔ အခုမေပါင္းေတာ့တဲ့ မိန္းမကိုယူလိုက္တယ္။ သူ႕ဘက္က ေမာင္ေတြ အမေတြ ၊ ေယာကၡမေတြကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္က အ၀တ္အစား ၊ အစားအေသာက္ကအစ ေပးထား ေကၽြးထားတာ။ သူတို႕ကလည္း ကၽြန္ေတာ္ ထမင္းမစားရေသးရင္ေတာင္ “ ဟဲ့ အဲဒါ ကိုစုိးဖို႕ ခ်န္ထားတာ ” အဲဒီလိုေတြကို ျဖစ္လို႕။ ရပ္ေ၀းက ျပန္လာတိုင္း သူတို႕အတြက္ လက္ေဆာင္ပါေနၾက။ အဲဒီအခ်ိန္ က်ေနာ္ သတိမထားမိတာက ကၽြန္ေတာ့္ ညီနဲ႔ညီမေလးေတြရဲ႕ ကၽြန္ေတာ္အေပၚထားတဲ့ စိတ္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္က ပိုက္ဆံေလးကလည္း ရလာ ၊ အေပါင္းအသင္းေတြကလည္း စံုလာဆိုေတာ့ အရက္ကို ေသာက္တက္ လာတာပါပဲ။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္ပါလာတဲ့ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြကို ေယာကၡမဘက္က မိန္းမရဲ႕ ေမာင္ေတြ ညီမေတြပဲ ေပးမိတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ညီအရင္း ညီမအရင္း ၊ အေဖအရင္းေတြကို ၅ ပံုရမွ ၁ ပံုေလာက္ ေပးျဖစ္တာပါ။ ေနာက္ဆံုး ရပ္ကြက္ထဲမွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ေနရင္ေတာင္ ညီေတြ ညီမေတြ ေတြ႕ရင္ မေခၚမိဘူး။ ေယာက္ဖေတြကိုပဲ ေခၚမိတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႕ကလည္း အစ္ကိုၾကီးဆိုေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို စျပီးခ်ဥ္လာၾကတယ္ေလ။

ဆက္ရန္.....

Tuesday, October 14, 2008


သီတင္းကၽြတ္ဆိုသည္မွာ

ျမန္မာလ ၁၂ လတြင္ သတၱမေျမာက္လ ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာရာသီခြင္တြင္ တူရာသီျဖစ္သည္။ စန္းျပည့္နကၡတ္ မွာ အႆ၀ဏီနကၡတ္ျဖစ္၍ ယွဥ္ေသာတာရာမွာ က်ီးတာရာ ျဖစ္သည္ဟု ဆုိပါသည္။ ရာသီရုပ္မွာ ခ်ိန္ခြင္ကိုင္ ကုန္သည္ရုပ္ျဖစ္ျပီး ရာသီပန္းမွာ ၾကာပန္းျဖစ္ပါသည္။

သီတင္းကၽြတ္လတြင္ ရာသီပဲြေတာ္အျဖစ္ ဆီမီးထြန္းပဲြေတာ္ကို ျပဳလုပ္ေလ့ရွိျပီး မီးျမင္းမိုရ္ပဲြ ( ၀ါ ) တာ၀တိ ံသာ ပဲြဟုလည္း ေခၚဆိုေလ့ရွိၾကပါသည္။ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႕သည္ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္၌ မယ္ေတာ္ ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ သႏၱဳႆီတနတ္သားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ အလိဓမၼာခုနွစ္က်မ္းကို ေဟာေတာ္မူျပီးေနာ္ လူ႕ျပည္သို႕ ျပန္လည္ၾကြခ်ီေတာ္ မူသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ အဘိဓမၼာေန႕ဟုလည္း ေခၚဆိုကာ က်င္းပေလ့ရွိပါသည္။

ကိုးကားခ်က္



ဒီလုိေန႕မ်ိဳးဆို ျမန္မာက ကေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကရပါတယ္။ ကုသုိလ္လည္းရ ၀မ္းလည္း၀ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ ဘယ္သူကို ကန္ေတာ့ရမယ္ ၊ ဘယ္သူက မုန္႕ဖိုးဘယ္ေလာက္ေပးတက္တယ္ ဆိုတာ သူတို႕စိတ္ထဲမွာ အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ေနတက္ၾကပါျပီ။ ရလာတဲ့ မုန္႕ဖိုးနဲ႔ ကစားစရာ၀ယ္မယ္ ၊ အက်ီ၀ယ္မယ္ ၊ မုန္႕၀ယ္စားမယ္ နဲ႔။ အေဖနဲ႔အေမ ခ်ဳပ္ေပးတဲ့ အ၀တ္အစားအသစ္ေလးေတြကို ထုတ္၀တ္ရင္း ဟိုေျပးလႊား ဒီေျပးလႊားနဲ႔ ေက်ာင္းကလည္း ပိတ္ထားတာဆုိေတာ့ သူတို႕အတြက္ေတာ့ တကယ့္ကို ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေန႕ေတြပါပဲ။

ညဖက္ေတြမွာဆို မိသားစုတိုင္းကို ၾကည့္မယ္ဆိုလွ်င္လည္း အ၀တ္အစား ေကာင္းေကာင္းေလးေတြ ၀တ္လို႕ လက္ထဲမွာလည္း ပန္းသီး ၊ မုန္႕ဗူးေတြနဲ႔ ကိုယ္ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတြထဲက သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြကို တေလးတစား လိုက္ကန္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာနိင္ငံက ျဖစ္စဥ္ေလးေတြကို ျမင္ေယာင္မိပါတယ္။ ကိုယ္က ပိုက္ဆံခ်မ္းသာသူ မဟုတ္ေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲက ျဖစ္အင္ေတြကို သိေနျမင္ေန ရတာပဲေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္တုန္းကလည္း ဒီလုိပါပဲ။ အေဖနဲ႔အေမကို ဒီနွစ္မွာေတာ့ျဖစ္ ဘယ္သူကို ကန္ေတာ့ရေအာင္ေနာ္ ၊ သားတို႕အတြက္ အ၀တ္အစားေလးေတြ ခ်ဳပ္ေပးပါဦး။ အစရွိသည္ျဖင့္ အေဖနဲ႔အေမကို အပူကပ္တက္ၾကတယ္။ ဒါေတာင္ ကိုယ္ကန္ေတာ့တဲ့သူက မုန္႕ဖိုးမေပးဘဲ ဆုေတြပဲ ေပးေနရင္ ဆိုးသြမ္းတို႕ မ်က္နွာက စူပုပ္ေနျပီ။ ကေလးပီပီ ဆုမလိုခ်င္ဘူး မုန္႕ဖိုးပဲ လုိခ်င္တယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီတုန္းက ၁၀၀ ေလာက္ေပးရင္ကို ဘ၀ၾကီးလိုထင္ေနခဲ့တာပါ။ မုန္႕အၾကီးဆံုး ၊ တန္ဖိုးအရွိဆံုးက ၅ က်ပ္တန္ မုန္႕ပဲ ရွိတာကိုး။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ထက္ အသက္အရြယ္ၾကီးတဲ့ အစ္ကိုေတြ အမေတြ ၊ ဦးေလးေတြ ေခတ္မွာလည္း ဒီထက္တန္းဖိုးနည္းခဲ့မွာပါ။ ေျပာရင္းနဲ႔ စကားက ေဘးေခ်ာ္ေနေတာ့မယ္။

မုန္႕ဖိုးအမ်ားၾကီးရတဲ့ လူေတြဆို ဆိုးသြမ္းတို႕က သိပ္ကို ကန္ေတာ့ခ်င္တာပါ။ အခုလည္း ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြထဲက အစ္ကိုေတြ အမေတြ မုန္႕ဖိုးေပးရင္ လာကန္ေတာ့မယ္ဗ်ာ။ :) အ၀တ္အစား အသစ္ေလး၀တ္ ၊ လက္ထဲမွာလည္း တျခားဆီက ရထားတဲ့ ပုိက္ဆံေလးေတြနဲ႔ ေျမွာက္ၾကြေျမွာက္ၾကြနဲ႔။ ပိုက္ဆံေတြက ၄၀၀ ေလာက္ ၅၀၀ ေလာက္ျဖစ္လာရင္ အေမက ေျပာျပီ။ သာေလး အေမ သိမ္းေပးထားမယ္ ၊ အေမ့ကိုေပးန႔ဲ။ အေမနဲ႔ အေဖက စုိးရိမ္လို႕လည္း ေျပာတာမွန္း သိေပမယ့္ သူတို႕ဆီ ေပးလိုက္ရင္ ကိုယ္စားခ်င္တာ ကိုယ္ကစားခ်င္တာ ဘာမွလုပ္လို႕မရေတာ့ဘူးေလ။ ဒီေတာ့မ်က္နွာက ဆူပုပ္ပုပ္နဲ႔။

၁၂ လရာသီမွာ ဘယ္လိုပဲ ပဲြေတာ္ေတြ ရွိခဲ့ရွိခဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သီတင္းကၽြတ္ကို အေတာ္ေပ်ာ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းလည္း ရက္ရွည္ပိတ္ ၊ မုန္႕ဖိုးေတြလည္း ရနဲ႔။ ငယ္တုန္းက အေတြးေပ့ါ။ အခုလည္း ကေလးဘ၀ေနရာေလးကေန ျပန္လည္ ခံစားၾကည့္တာပါ။ စာဖတ္သူ ငယ္ငယ္တုန္းကေရာ....


Monday, October 13, 2008

Goal II : Living The Dream

ဒီတပတ္အတြက္ ရုပ္ရွင္လက္ေဆာင္အေနနဲ႔ ကေတာ့ ဟိုအရင္ ၂၀၀၅ ခုနွစ္မွာ တစ္ကား က်န္ခဲ့တာ ၂၀၀၇ ခုနွစ္မွာ တစ္ကား ထြက္ရွိခဲ့တဲ့ Goal ရုပ္ရွင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၅ ခုနွစ္မွာ Goal : The Dream Begins နဲ႔စတင္ခဲ့ျပီး ၂၀၀၇ ခုနွစ္မွာေတာ့ Goal II : Living The Dream လို႕အမည္ေပးထားပါတယ္။



ေဘာလံုးသမားတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ကို အေျခခံ ရိုက္ကူးထားျပီး ဒီဇာတ္လမ္းမွာ မင္းသားဟာ နယူးကာဆယ္ကေန ကမၻာေက်ာ္ ရီရဲလ္မက္ဒရစ္ကလပ္ ကိုေျပာင္းေရႊ႕သြားခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီမွာ တစ္ခ်ိန္တုန္းက သူ႕အေဖနဲ႔ သူ႕ကိုေမြးခဲ့တဲ့ မိခင္နဲ႔ ညီကို ျပန္လည္ေတြ႕ရွိရာကေနစျပီး ၊ ဖိအားမ်ိဳးစံုနဲ႔ တိုက္စစ္မႈးေနရာ အတြက္ ၾကိဳးစားရတဲ့ ဘ၀ကို ဘက္ခမ္း ၊ ရိုနယ္လ္ဒို ၊ ဇီဒန္း ၊ ကားလို႕စ္ ၊ ရာအူးလ္အစရွိတဲ့ ေဘာလံုးသမားမ်ားစြာနဲ႔ အတူတကြ ရိုက္ထားတဲ့ ေဘာလံုးခ်စ္ေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားအတြက္ ၾကည့္ရႈေစခ်င္တဲ့ ဇာတ္ကားေကာင္းေလး ျဖစ္ပါေၾကာင္း။

http://rapidshare.com/files/36916813/LAOG2.part1.rar
http://rapidshare.com/files/36917971/LAOG2.part2.rar
http://rapidshare.com/files/36918725/LAOG2.part3.rar
http://rapidshare.com/files/36919546/LAOG2.part4.rar
http://rapidshare.com/files/36920425/LAOG2.part5.rar
http://rapidshare.com/files/36921252/LAOG2.part6.rar
http://rapidshare.com/files/36922007/LAOG2.part7.rar




Friday, October 10, 2008

“ ငါ့ကိုယ္ငါ ေလးစားမႈ ရွိေနေသးသ၍ သူမ်ား ဘယ္လိုထင္တယ္ဆိုတာကို
ေၾကာင့္က်စိုးရိမ္ေနဖို႕ မလိုဘူး ”

“ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္မေသးတဲ့ သူဟာ သူမ်ား ကိုယ့္ကုိ အထင္ေသးတာကို
ဂရုမစိုက္ဘူး ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေက်နပ္ေနတဲ့သူဟာ သူမ်ား ဘာေျပာေျပာ ခံနိင္တယ္ ”

“ သူမ်ားကုိ ဘယ္လိုလူစားလုိ႕ ေျပာတာဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဘယ္လိုလူစားလို႕
ေဖၚျပေနတာနဲ႔ တူတယ္ ”

“ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ မေနနိင္တဲ့သူဟာ သူမ်ားကို
စိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ အေထာက္အကူ မေပးနိင္ဘူး ”

“ စိတ္ဓတ္က်သြားရင္ စိတ္အိုသြားတယ္ ”


ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ( မဟာျမိဳင္ေတာရ )

Thursday, October 9, 2008

ဘယ္ေတာ့ရပ္မလဲ


စႏၵရား စသင္တယ္ ဆိုပါစို႕။ ခင္ဗ်ား သင္ေနရင္းနဲ႔ ေတြးမိလိမ့္မယ္။ “ စႏၵရားတီး သင္တာထက္ ငါဂစ္တာတီး ပိုသင္တာကမွ လြယ္ဦးမယ္ ” ဒါမွ မဟုတ္ ေဆာ့ဖ္၀ဲတစ္ခုခုကို ခင္ဗ်ား စတင္စမ္းသံုးၾကည့္မယ္ ၊ အေရာင္းအ၀ယ္ တစ္ခုခုကို ခင္ဗ်ား စတင္လုပ္ေဆာင္ၾကည့္မယ္ ဆိုပါစို႕။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္လုပ္တာေတြက အဆင္မေျပဘူး။

“ ဒီလုပ္ငန္း ၊ ဒီေဆာ့ဖ္၀ဲလ္က ငါနဲ႔ အဆင္မေျပဘူး ၊ ငါမလုပ္တက္ဘူး ၊ တျခားဟာ ေျပာင္းလုပ္ၾကည့္ရင္ ေကာင္းမလား ” ခင္ဗ်ား အေနနဲ႔ ရပ္ပစ္ဖို႕ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ကေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈ႕ရျပီးမွ ရပ္ပစ္တာ အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။



ဘာေၾကာင့္လဲ ။ ေအာင္ျမင္မႈ႕ဆိုတာ ပင္ကုိ စြမ္းရည္ထက္ ဇဲြေကာင္းေကာင္းနဲ႔ လုပ္တာက အဓိကက်ပါတယ္။ က်င့္သားရလာရင္ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ လုပ္စရာေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားကို အေတာ္ေလး ေကာင္းေအာင္ လက္ခံနိင္ေအာင္ လုပ္နိင္ဖြယ္ရွိပါတယ္။ ကၽြမ္းက်င္သူ တစ္ေယာက္လိုေတာ့ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္ခံနိင္ဖြယ္ ရွိေလာက္ေအာင္ ေကာင္းလာမွာပါ။ တစ္ခုခုကို လက္ခံနိင္ဖြယ္ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ မလုပ္နိင္မခ်င္း ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းမွန္း သိမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႕ တစ္ခုခုကို အခ်ိန္ယူလုပ္ပါ။ ေနာက္မွ ဆက္လုပ္သင့္ မလုပ္သင့္ ဆံုးျဖက္ပါ။ ဘယ္အရာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေအာင္ျမင္ျပီးေျမာက္သြားတဲ့အခါ နွစ္မ်ိဳး ေတြ႕ရွိရပါလိမ့္မယ္။

၁ ။ တခုခုကုိ စမလုပ္ခင္ ေသခ်ာစြာ စဥ္းစားသံုးသပ္မယ္
၂ ။ ေအာင္ျမင္မႈ အက်င့္ရလာမယ္

“ သင့္ေတာ္တဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ တစ္ခုထားပါ ၊ ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ပါ။
ေအာင္ျမင္မႈ အေသးေလးက ခင္ဗ်ားစိတ္ကို ဘယ္လို ေျပာင္းလဲနိင္တယ္ဆိုတာ အံၾသဖြယ္ ေတြရပါလိမ့္မယ္ ”




Wednesday, October 8, 2008

:P :D :)





ဖိုရမ္တခုမွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။