ဆိုးသြမ္း

ေဂ်ာ္နီ

သားငယ္ ေဂ်ာ္နီ ရွိရာ ကေလးထိန္း ဌာနသို႕ ေဂ်ာ္နီအေမ ေရာက္လာသည္။ ပထမဆံုး သားငယ္ကို လာၾကိဳျခင္း ျဖစ္သည္။ ပထမအထပ္ကို ၾကည့္လိုက္ေသာ အခါ “ လိမ္မာေသာ ကေလးမ်ား ” ဟူေသာ ဆုိင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေဂ်ာ္နီကို သူမ ရွာသည္။ မေတြ႕ေခ်။ သို႕ျဖင့္ ဒုတိယထပ္သုိ႕ တက္ခဲ့သည္။ “သာမာန္ကေလးမ်ား ” ဆိုင္းဘုတ္ကိုေတြ႕ရသည္။ ဤအထပ္တြင္လည္း ေဂ်ာ္နီမရွိ။ တတိယအထပ္ သို႕ တက္ခဲ့ျပန္သည္။ “ ကေလးဆုိးမ်ား ” ဟုေရးထားျပန္သည္။ ထုိေနရာတြင္လည္း ေဂ်ာ္နီကိုမေတြ႕ေခ်။ စတုတၳအထပ္သုိ႕ ထပ္တက္ခဲ့ျပန္သည္။ “ အလြန္ဆိုးေသာ ကေလးမ်ား ” ဆိုင္းဘုတ္ ေအာက္တြင္လည္း ေဂ်ာ္နီကို မေတြ႕။ ေနာက္ဆံုး အထပ္သို႕ တက္သည္။ ေလွကားထိပ္တြင္ “ ေဂ်ာ္နီ ” ဆိုေသာ ဆိုင္းဘုတ္ကို အထင္သား ျမင္ရေလသည္။

အေဖ့အေပၚ မူတည္တယ္

“ ေမေမ အျပင္သြားရင္ သား အိမ္မွာ ဘာလုပ္ က်န္ရစ္ မလဲကြဲ႕ ”

“ အိမ္ေဖာ္ မခင္ပု နဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ေမာ္ေတာ္ကားနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ ကစားမွာေပ့ါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ နွစ္ခုအနက္ ေဖေဖ ဘာကို ေရြးမယ္ဆိုတာ မူတည္ပါတယ္ ”

မျဖစ္ဘူး

“ ေဒါက္တာ ကၽြန္ေတာ္ အျမဲတမ္း စိတ္အားငယ္သလို ျဖစ္ေနတယ္ ၊ ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ အၾကံေပးပါအုန္း ”

“ လြယ္လြယ္ေလးပဲ ၊ အလုပ္ထဲမွာ ေခါင္းျမဳပ္ထားလိုက္ေပ့ါဗ်ာ ”

ဟာ....ဒါေတာ့ မျဖစ္ဘူး ဆရာ ၊ ကၽြန္ေတာ္က ဘိလပ္ေျမ ေဖ်ာ္တဲ့သူ ။

ေရြးခ်ယ္မႈ

ပါေမာကၡ က ေက်ာင္းသားအား ေနာက္ဆံုး စာေမးပဲြအတြက္ လူေတြ႕ စစ္ေမးေနသည္။

“ ေရႊ နဲ႔ အသိဥာဏ္ နွစ္ခုယွဥ္လာရင္ မင္းဘာကို ေရြးခ်ယ္ မလဲ ”

“ ေရႊကို ယူမွာေပ့ါ ”

“ ဆရာကေတာ့ အသိဥာဏ္ကို ယူမယ္ ၊ ဘာေၾကာင့္လဲ သိလား ”

“ သိပါတယ္ ၊ မိမိမွာ မျပည့္စံုတာကို ယူခ်င္ၾကတာဟာ လူ႕သဘာ၀ပဲ ဥစၥာ ”

ကမၻာဦး အစကတည္းက
ခဲြပစ္ခဲ့ၾကတဲ့
ခႏၵာကိုယ္ေတြ ....ေတြ႕ဆံုၾကေတာ့

ေပ်ာ္ရႊင္ၾကတယ္ ၊ ငိုေၾကြးၾကတယ္
သစၥာမဲ့ၾကတယ္ ၊ အရိုးသားဆံုး ခ်စ္ၾကတယ္
ေဖာက္ျပန္ၾကတယ္ ၊ အသက္ထက္ဆံုး ေပါင္းသင္းသြားတယ္

သံသယေတြ မာနေတြနဲ႔
ပကာသနေတြ နိမ့္ပါးျခင္းေတြနဲ႔
လူလူျခင္း စည္းျခားထားၾကေလရဲ႕

ဒါနဲ႔မ်ား ဧဒင္ေရ
ခင္ဗ်ားဥယ်ာဥ္ထဲက ေၾကြက်ခဲ့တဲ့ ပန္းသီးဟာ
အပုပ္တစ္လံုးပဲ ျဖစ္သင့္တယ္ ။ ။

ရင္မခုန္ေတာ့တဲ့
မင္းမ်က္၀န္းေတြထဲ.....သူစိမ္းဆန္တဲ့
အနံကို ငါခပ္ပါးပါးေလး ရေနတယ္

မတြယ္တာေတာ့တဲ့
ၾကင္နာျခင္းေတြထဲ ဆံုးရႈံးျခင္းေတြ
ေပ်ာ္၀င္ေနသလိုပဲ

ဘာလို႕လည္း ေကာင္မေလးရယ္
အခ်စ္မွာ အနီးအေ၀းရွိရင္
ငါတို႕ဟာ မွန္ဘီလူး တစ္လက္ပဲ ျဖစ္သင့္တယ္ကြယ့္

နီးသထက္ နီးလာမွ
ငါတို႕က ပိုေ၀းေနရသလိုျဖစ္
တဖက္ေတာ့ တဖက္တည္းပါပဲ

ဒါေပမယ့္
ငါ့ ဘက္ကၾကည့္ေတာ့ အနီးၾကည့္
မင္းဘက္ကၾကည့္ အေ၀းၾကည့္တဲ့

ခ်စ္ရတဲ့ မင္းနဲ႔ငါ ၾကား
မွန္ဘီလူး တစ္ခုပဲ ျခားတယ္

မွတ္ျပီလား

တစ္ေန႕ လူတစ္ေယာက္ေနမေကာင္းျဖစ္သျဖင္႕ ဆရာဝန္ထံသြားျပရာ......

ဆရာဝန္- ခင္ဗ်ားကဘာျဖစ္တာလဲ

လူနာ - က်ေနာ္ ကိုယ္လက္မအီမသာနဲ႕ အားျပတ္ေနသလုိပဲဗ်ာ။

ဆရာဝန္- အင္း..ခင္ဗ်ားအစားကိုမွန္မွန္စားဗ်ာ၊ အဆီအဆိမ္႕ကိုေလွ်ာ႕စား
အသီးအႏွံ ေတြမ်ားမ်ားစားေပးဗ်။ အသီးအႏွံစားရင္လဲ
အခြံေတြကိုခ်န္မထားနဲ႕ဗ်၊ အခြံေတြကလဲအားရွိတယ္
ဒါနဲ႕ ခင္ဗ်ားဘာသီးအႀကိဳက္ဆံုးလဲဗ်။

ထုိအခါ လူနာေျဖလုိက္ေသာအေျဖေၾကာင္႕ ဆရာဝန္ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိျဖစ္သြားေလသည္။
လူနာေျပာလုိက္သည္မွာကား....

လူနာ - အုန္းသီး။

သူဘယ္မွာလဲ....

ကိုလွ - ေဟး ကိုျမ၊ ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာကလဲဗ်ာ၊ ႐ွဳံ႕မဲ႕ေနတာပဲ
ဘာျဖစ္ေနတာလဲဗ်။

ကိုျမ - သြားကိုက္လို႕ပါဗ်ာ။ သြားဆရာဝန္ေကာင္းေကာင္းတစ္ေယာက္ေလာက္ခင္ဗ်ားသိလား။
ႏႈတ္ပစ္မလို႕ အဲဒီသြားကို။

ကိုလွ - ဟာ.ႏႈတ္ပစ္စရာမလုိပါဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ႕လိုလုပ္ပါလား။
ဟုိေန႕ကက်ေနာ္လဲသြားကိုက္တာ၊ အဲဒါက်ေနာ႕မိန္းမကိုေခၚၿပီး
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ၿပီးနမ္းလိုက္တာ ေကာင္းသြားေရာဗ်။
ခင္ဗ်ားလည္းစမ္းၾကည္႕ပါလား။

ကိုျမ - ဟာ...အဲဒါဆိုမဆိုးဘူးဗ်။ က်ေနာ္စမ္းၾကည္႕မယ္ဗ်ာ။
ဘယ္မွာလဲ ခင္ဗ်ားမိန္းမ။

မကၠဆီကို ႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း ၿမ့ဳိငယ္ကေလးျဖစ္ေသာ ေအာက္(စ္)ဆာကာမွ အီဗာဆိုသည့္ အမ်ဳိးသမီးေလးမွာ သူ႔ေဒသတြင္ လုပ္ခလစာ နည္းပါးလြန္းသည့္အတြက္ မိသားစု စားဝတ္ေနေရး မေျပလည္၍ အေမရိကန္နယ္စပ္ ခ်ီယူဒါဟူရပ္(ဇ္)ႏွင့္ ခ်ီဟြာဟြာၿမ့ဳိရွိ စက္႐ံုမ်ားတြင္ တစ္ေန႕လုပ္စာ ( ၅ ) ေဒၚလာျဖင့္ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရေလသည္။ ထိုအခ်ိန္က သူမ၏ အသက္မွာ ( ၁၆ ) နွစ္။

ေျမာက္အေမရိက လြတ္လပ္စြာ ကုန္သြယ္မႈ သေဘာတူညီခ်က္အရ အေမရိကန္-မကၠဆီကို နယ္စပ္တြင္ မာကီြေလဒိုရာ ဟုေခၚသည့္ စက္႐ံုေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာ တည္ေဆာက္ထားၿပီး လက္တင္ အေမရိက ႏိုင္ငံမ်ားမွ အလုပ္သမားမ်ား၊ အထူးသျဖင့္ မကၠဆီကို ႏိုင္ငံတဝန္းမွ လုပ္ခလစာနည္း အမ်ဳိးသမီးမ်ားမွာ ထိုစက္႐ံုမ်ားတြင္ လာေရာက္ လုပ္ကုိင္ၾကသည္။ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္ရၿပီး လုပ္ခမွာ အနည္းငယ္သာ ရရွိေသာ္လည္း အလုပ္သမား အမ်ားစုသည္ သူတို႔၏ ေနရင္း ႏိုင္ငံမ်ားထက္ လုပ္ခေငြ ပိုမိုရရွိသျဖင့္ ထိုနယ္စပ္ေဒသသို႔ စြန္႔စားကာ လာေရာက္ လုပ္ကိုင္ရျခင္း ျဖစ္သည္။

ထိုစက္႐ံုမ်ား တည္ရွိရာ ေဒသသည္ နယ္စပ္ၿမ့ဳိ ျဖစ္သည့္အတြက္ လူမ်ဳိးေပါင္းစံုႏွင့္ စ႐ိုက္မ်ဳိးစံု ရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ မိန္းမသားတို႔ ဘဝမွွာ မလံုျခံဳလွေပ။ ရာဇဝတ္မႈမ်ား ထူေျပာလွသည္။ လူတဦး အသက္ကို သတ္ရသည္မွာ အသက္ရွဴသေလာက္ပင္ မခက္ခဲလွသည့္ ေဒသမ်ား ျဖစ္သည့္အတြက္ မိန္းမသားတို႔အတြက္ ပို၍ပင္ မလံုျခံဳေပ။ ခ်ီယူဒါဟူရက္(ဇ္) ေဒသသည္ စက္႐ံုမ်ားရွိ၍ ေက်ာ္ၾကားသည့္ ေဒသျဖစ္သလို ရာဇဝတ္မႈမ်ား၊ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းဝယ္ ေဖာက္ကားမႈမ်ား၊ မုဒိမ္းမႈမ်ားျဖင့္ ကမၻာေက်ာ္ေနသည့္ ေဒသလည္း ျဖစ္သည္။


တစတစျဖင့္ မတရားမႈႏွင့္ ရာဇဝတ္မႈမ်ား မ်ားျပားလာသည့္ မကၠဆီကို သြားေရာက္ သတင္းယူရန္အတြက္ အေမရိကန္ နယ္စပ္သို႔ အေမရိကန္ အေျခစိုက္ ခ်ီကာဂိုဆန္တီနယ္(လ္) သတင္းစာတုိက္မွ တိုက္ပိုင္ရွင္ ေဂ်ာ(ခ္)ေမာ္ဂန္က သတင္းေထာက္ ေလာ္ရင္းေအဒရီယန္းအား တာဝန္ေပးေလသည္။ ေလာ္ရင္း ကိုယ္တိုင္မွာလည္း မကၠဆီကန္ မိဘႏွစ္ပါးမွ ေမြးဖြားလာၿပီးေနာက္ အေမရိကန္တြင္ ေျပာင္းေရႊ႕အေျခစိုက္ ေနထိုင္သူ ျဖစ္သည္။

အီရတ္ စစ္ေျမျပင္တြင္လည္း သြားေရာက္ သတင္းယူခဲ့ဖူးသည့္ ေလာ္ရင္းသည္ ခ်ီယူဒါဟူရက္(ဇ္)သို႔ သြားေရာက္ သတင္းယူရာတြင္ သူႏွင့္ လြန္ခဲ့သည့္ ၆ ႏွစ္ခန္႔ ကတည္းက အတူ အလုပ္လုပ္ခဲ့ဖူးသည့္ အယ္(လ္)ဆိုဒီဟူရက္(ဇ္) သတင္းစာတိုက္ကို တည္ေထာင္သူႏွင့္ ဂ်ာနယ္လစ္ ျဖစ္သူ အယ္(လ္)ဖြန္ဆိုဒီယာ(စ္)၏ အကူအညီကို ရယူခဲ့သည္။ အယ္(လ္)ဖြန္ဆို ကိုယ္တိုင္လည္း အီဗာ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရသလို မာကြီေလဒိုရာ စက္႐ံုမ်ားတြင္ အလုပ္လုပ္သည့္ အျခားေသာ မိန္းမမ်ား၏ ဘဝကို “အမ်ဳိးသမီးမ်ား ကူညီကယ္တင္ေရး အသင္း” ကို တည္ေထာင္ခဲ့သူ ဆယ္ရီဇာမွတဆင့္ ၾကားသိခဲ့ၿပီး ျဖစ္သျဖင့္ သူလည္းပဲ လိုက္ပါ သတင္းယူရန္ စိတ္ဝင္စားလ်က္ ရွိသည္။ ေလာ္ရင္းသည္ မကၠဆီကိုသို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ အီဗာကို ေတြ႔ဆံုၿပီး၊ အီဗာ့ အျဖစ္ဆိုးႀကီးကို သိရွိၿပီးေနာက္တြင္ သူမအတြက္ အေကာင္းဆံုး သတင္းတပုဒ္ ရရွိခဲ့သလုိ၊ အီဗာအတြက္ မိန္းမသားခ်င္း စာနာသည့္အေနႏွင့္ အမႈမွန္လည္း ေပၚေပါက္ေစခ်င္သည္။

၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွစ၍ မတရား အႏိုင္က်င့္မႈမ်ား ရွိခဲ့သည့္အျပင္ အမ်ဳိးသမီး ၄ဝဝ ေက်ာ္ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ အသက္ ဆံုး႐ႈံးခဲ့ရသည္။ ခ်ီယူဒါရက္(ဇ္) ရွိ အီဗာ အလုပ္လုပ္ခဲ့သည့္ စက္႐ံုတြင္ ေလာ္ရင္းက အလုပ္သမား အေယာင္ေဆာင္ကာ အလုပ္ဝင္လုပ္ရင္း အလုပ္ရွင္၏ သားျဖစ္သူ ဒီေရဂိုေဘာ္တို႔၏ မသမာမႈမ်ားႏွင့္ ေျခေတာ္တင္မႈမ်ားကို သိရွိခဲ့ရသည္။ စက္႐ံုထဲတြင္ လုပ္ခလစာ တိုးေတာင္းသည့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ အလုပ္သမား အခြင့္အေရးအတြက္ တုိက္ပြဲဝင္သူ အခ်ဳိ့မွာလည္း ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္ဆံုး သြားရသည္ကို ေလာ္ရင္း သိရွိခဲ့ရသည္။ အယ္(လ္)ဖြန္ဆိုႏွင့္ အီဗာတို႔၏ ကူညီမႈေၾကာင့္ သူမအတြက္ သတင္း အရင္းအျမစ္မ်ား ရရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ ၾကံဳရာ ဘတ္(စ္)ကားႏွင့္ မကၠဆီကို စီးတီးသို႔ ျပန္လာသည္။ တခ်ိန္က အီဗာကို ႏိုင့္ထက္စီးနင္း ေစာ္ကားကာ သတ္ျဖတ္ခဲ့ဖူးသည့္ ဘတ္(စ္)ကားကိုမွ စီးနင္းလာခဲ့မိေသာ ေလာ္ရင္းသည္ အီဗာလို အျဖစ္ဆိုးမ်ဳိးကိုပင္ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရျပန္သည္။ အယ္(လ္)ဖြန္ဆို၊ အီဗာတို႔ႏွင့္ ခ်ိန္းဆိုထားသည့္ ေနရာသို႔ မေရာက္ေသးခင္ ကားအသြားအလာ က်ဲေသာ အေဝးေျပး လမ္းမတေနရာ၌ ကားသမားႏွစ္ဦးက ေလာ္ရင္းကို အဓမၼျပဳက်င့္ရန္ ၾကံစီစဥ္မွာပင္.......

ေလာရင္း အျဖစ္ - မင္းသမီး ဂ်နီဖာလိုပက္(ဇ္)
အယ္လ္ဖြန္ဆို အျဖစ္ - အန္တိုနီယို ဘန္ဒါရက္(စ္)

မိမိရပ္ရြာ ေဒသတြင္ စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းႏွင့္ ေငြေၾကး ရွာေဖြရန္အတြက္ ခက္ခဲလွေသာေၾကာင့္ အရပ္တပါးတြင္ သြားေရာက္အေျခခ်ကာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ရင္း ဘဝ ပ်က္သြားၾကရသည့္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားမွာ အေမရိကန္ နယ္စပ္တြင္သာ မဟုတ္ေခ်။ အာရွတိုက္တြင္မူ ပို၍ပင္ မ်ားျပားေသးသည္။ ေဆာ္ဒီအာေရးဗီးယားတြင္ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ရင္း ဘဝပ်က္ၾကရသည့္ ဖိလစ္ပိုင္ အိမ္ေဖာ္မေလး၊ စကၤာပူတြင္ ၾကံဳရာလုပ္ရင္း ေဆာင္ၾကာၿမိဳင္ (ျပည့္တန္ဆာခန္း) သို႔ အပို႔ခံခဲ့ရသည့္ ျမန္မာ မိန္းကေလးမ်ား၊ ျမန္မာျပည္တြင္းက အထည္ခ်ဳပ္ စက္႐ံုမ်ားတြင္ လုပ္ခလစာ ေခါင္းပံုျဖတ္ ခံရေသာေၾကာင့္ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္တြင္ သြားေရာက္ လုပ္ကိုင္ရင္း အသက္ႏွင့္ ဘဝပါ စေတးခဲ့ရသည့္ ျမန္မာ မိန္းကေလးမ်ား၏ မြန္းက်ပ္စြာ ညည္းတြားေနသံမ်ားသည္ မကၠဆီကို-အေမရိကန္ နယ္စပ္ရွိ စက္႐ံုမ်ားမွ အမ်ဳိးသမီးမ်ားထက္ပင္ နာၾကည္းခံျပင္းမႈမ်ား ပိုေနလိမ့္မည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ copyright @by Mizzima

ဆရာသစၥာနီက
မေတာ္တဆ အသည္းကဲြရင္း
ကဗ်ာဆရာ ျဖစ္လာတာလို႕ ေျပာတယ္

ရင္နင့္ေအာင္ဆူးလို႕
ဘ၀ကူးတဲ့အထိ ယူသြားခ်င္တဲ့
ခ်ီရႊန္ကို မ်က္လံုးျပဴးနဲ႔ ေငးမိတယ္

“ မီးေတာက္ရစ္သမ္ ” ကဗ်ာေၾကာင့္
ေမာဒန္ဆန္ဆန္ ကဗ်ာေတြ
ေရးခ်င္ခဲ့တဲ့ တည္ျငိမ္းကိုေရ

ဘ၀အေမာကို သရုပ္ေဖာ္တက္တဲ့
ညိမ္းညိဳက
နုတ္ဆက္ေနေလရဲ႕

ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒသ
ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္အခါ ေရာက္ေရာက္
ကဗ်ာ ဆိုတဲ့ အနုပညာမိုး
ဒီထက္မက ရြာသြန္းျဖိဳးနိင္ပါေစလို႕

ဆုိိးသြမ္း ကဆုေတာင္း
ခင္ဗ်ားတို႕ ကဗ်ာေတြ ဖတ္ေကာင္း
ခံစားလို႕ ေကာင္းေနဦးမယ္။ ။

ဆက္သြယ္မႈ စနစ္ေကာင္းေလ ရိုးသားမႈ ၊ ေျဖာင့္မက္မႈ ၊ အရည္အေသြးရွိမႈ တို႕သည္ ပို၍ လိုအပ္ လာမည္ျဖစ္သည္။ မရိုးေျဖာင့္ျခင္း ၊ အရည္အေသြး မရွိျခင္းတို႕ကို ဆက္သြယ္ေရး ကြန္ယက္မ်ားမွ တဆင့္ လုတိုင္း သိရွိနိင္မည္ ျဖစ္ကာ မိမိတခ်က္မွား ယံုျဖင့္ ထိုအမွားသည္ ခ်က္ခ်င္း ဆက္သြယ္ေရး ကြန္ယက္မွ တကမၻာလံုးသို႕ ပ်ံနွံသြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုအခါ မိမိ၏ ေဖာက္သည္ သည္လည္း နာရီပိုင္းအတြင္း အဆက္အသြယ္ ျပက္ေတာက္ စရာရွိေန၏။

ေရွးအခါက ေငြေၾကး ရင္းနွီးျမဳပ္နွံမႈမ်ား ျပဳလုပ္ၾကရာတြင္ ေငြေၾကး ၊ ပစၥည္း ၊ အိမ္ရာ ၊ ေျမ စသည္တို႕သည္ အေရးၾကီးေသာ ရင္းနွီးျမဳပ္နွံမႈ ပစၥည္းမ်ား ျဖစ္သည္။ ၂၁ ရာစု၌ ရင္းနွီးျမဳပ္နွံမႈ ျပဳရာတြင္ ေငြ၊ပစၥည္း၊အိမ္ရာ၊ ေျမ တို႕ထက္ ပို၍ ေရွ႕တန္းသို႕ ေရာက္လာေသာ အရာမ်ား ရွိပါ၏။ ယင္းတို႕မွာ ရိုးသားမႈ ၊ အရည္အေသြးနွင့္ အသင္းအခ်က္ အလက္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။

ယေန႕ကမၻာၾကီးသည္ တနပ္စား ျပဳ၍ ရေသာ ကမၻာၾကီး မဟုတ္ေတာ့။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာနိင္ငံသည္ ယခုမွ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး စနစ္ကို က်င့္သံုးစ နိင္ငံျဖစ္သည္။ ျမန္မာသည္ ကမၻာေစ်းကြက္တြင္ ေျမွာက္ျမားစြာ တြက္က်ယ္မႈ မရွိေသးေပ။ ထိုေၾကာင့္ ပန္းတိမ္ မတက္ခင္ကပင္ ေရႊခိုးသင္ေနေသာ အျဖစ္မ်ိဳးကို ေရွာင္ရွားသင့္သည္။ ေလာက စီးပြားရွာရာတြင္ ရိုးသားမႈကို အေျခခံရမည္ ဆိုသည့္အေၾကာင္းကို လြန္ခဲ့ေသာ္ အနွစ္တစ္ရာေက်ာ္ လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီးသည္ တပည့္ဒါယကာ ဒါယိကာမ တို႕အား အေလးအနက္ထား ဆံုးမခဲ့သည္။

ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ စီးပြားေရး လုပ္ရာတြင္ ဆီထဲတြင္ ေရေႏြးေရာ ၊ ေဆးရြက္ထဲလည္း ရြက္ေျခာက္ညွပ္ ၊ ေရနံတြင္ ေရစြတ္ ၊ လက္ဖက္တြင္ ေရထိုးျပီး ပါးစပ္ကေတာ့ ပါးစပ္ကေတာ့ မိမိတို႕ ေရာင္းခ်သည့္ကုန္ တကယ္ေကာင္း အဟုတ္ေကာင္း က်ိန္တြယ္၍ ေျပာတက္ၾကသည္။ ထိုသို႕ လိမ္လည္ က်ိန္တြယ္ ေျပာဆိုသူမ်ားသည္ အပလီဥာဏ္ေလာဘနွင့္ အစီကံေစာရမ်ား ျဖစ္သည္ဟု လယ္တီဆရာေတာ္ၾကီးက ရိုးရိုးနွင့္ ဆံုးမခဲ့၏။

၂၁ ရာစုတြင္ နိင္ငံတာနွင့္ ဆက္ဆံရာတြင္ အျပန္အလွန္ ရိုးသားၾကမွ အစြမ္းကုန္ အရည္အေသြး တည္ေဆာက္မွ အလုပ္ျဖစ္နိင္ၾကမည္ ျဖစ္သည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေတာ့ ျဖစ္ရပ္မ်ားစြာ အနက္ ဥပမာ နွစ္ခုကို ေဖာ္ျပရလွ်င္ တခါက လူငယ္တစ္စုသည္ နိင္ငံျခား ကုမၼဏီတစ္ခုသုိ႕ ငရုတ္သီးအမႈန္႕မ်ား တင္ပို႕ေပးရသည္။ ထို႕ေၾကာင္ နိင္ငံျခားေငြ မ်ိဳးမ်ိဳးျမက္ျမက္ရၾကသည္။ တစ္နွစ္ေလာက္ေနေတာ့ ထိုနိင္ငံျခား ကုမၼဏီက ငရုတ္သီးမႈန္႕မ်ား မ၀ယ္ေတာ့ဟု သိရ၏။ အေၾကာင္းရင္းကို ေမးၾကည့္ေတာ့ လူငယ္မ်ားက ပထမအပိုင္းတြင္ အရည္အေသြးရွိ ငရုတ္သီးမႈန္႕မ်ားကို ေပးသြင္းေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ငရုတ္သီး ဖလံျဖဴ ၊ ငရုတ္သီးအညွာနွင့္ အရိုးမ်ားကိုပါ ၾကိတ္ထည့္၍ အရည္အေသြး မမွီေသာေၾကာင့္ မ၀ယ္ေတာ့ဟု ဆို၏။

ေနာက္ျဖစ္ရပ္တစ္ခုကား ျမန္မာျပည္မွ ပဲမ်ိဳးစံုကို ကိုရီးယားသို႕ တင္ပို႕သည့္လုပ္ငန္းျဖစ္သည္။ ထိုလုပ္ငန္းသည္ အစက အေျခအေန ေကာင္းေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေပးပို႕လိုက္ေသာ ပဲမ်ားတြင္ ခဲမ်ား ၊ အမိႈက္မ်ား မစင္၍ ပစၥည္းမ်ားကို ျမန္မာျပည္သုိ႕ ျပန္ပို႕သည္။ သန္႕စင္ေအာင္ လုပ္ျပီးမွ ကိုရီးယားသို႕ ျပန္ပို႕ရန္ ျဖစ္၏။ ျပန္ပို႕သည့္ စရိတ္ကိုမႈ တစ္ေယာက္တစ္၀က္ က်ခံရမည္ျဖစ္သည္။ ထိုျဖစ္ရပ္ကေတာ့ လံုး၀ မိတ္မပ်က္သြား ေသာ္လည္း နွစ္ဦးနွစ္ဖက္ စရိတ္ကုန္ျခင္း ၊ အခ်ိန္ကုန္ျခင္းမ်ား ျဖစ္ရသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ ရိုးသားရမည္ ၊ အရည္အေသြးေကာင္း ျဖစ္ရမည္။ သို႕မဟုတ္ပါက ေဖာ္ျပပါအတိုင္း ေဖာက္သည္ ဆံုးရႈံးမႈ ကိစၥ မလဲြမေသြ ၾကံဳေတြ႕ရမည္ ျဖစ္သည္။ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရး စနစ္တြင္ ေဖာက္သည္ ဆံုးရႈံးျခင္းသည္ စီးပြားပ်က္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ ေဖာက္သည္ကို တည္ေဆာက္ရာတြင္ ရိုးသားမႈ ၊ အရည္အေသြးရွိမႈနွင့္ တည္ေဆာက္ရမည္ ျဖစ္သည္။

၂၁ ရာစုတြင္ လူသားမ်ားသာ အသိဥာဏ္ရွိၾက သည္မဟုတ္ ၊ လူသားတို႕ ေနထိုင္ေသာ အေဆာင္အအံုးမ်ား ပင္လွ်င္ အသိဥာဏ္ရွိ ၾကသည္။ ေခတ္သစ္ လူသားသည္ Intelligent Building ေခၚ အသိဥာဏ္ ရွိေသာ အေဆာက္အအံုးမ်ား တြင္သာ ေနၾကမည္ ျဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မိမ္တို႕ ေနထိုင္ေသာ အေဆာက္အအံု မ်ားတြင္ တယ္လီဖုန္း ၊ ဖက္(စ္) ၊ အင္တာနက္ ၊ တီဗီလိုင္းမ်ား တပ္ဆင္ထားၾကမည္ ျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္လည္း ကမၻာသည္ ရြာအဆင့္သို႕ ေရာက္ရွိသြားျခင္းဟု တင္စားေျပာဆိုၾကသည္။

၁၉၉၀ ျပည့္နွစ္က ကမၻာေပၚတြင္ အင္တာနက္ တပ္ဆင္မႈ႕သည္ တစ္သန္းခန္႕သာ ရွိေသာ္လည္း ၂၀၀၀ ျပည့္နွစ္တြင္ သန္း ၇၀ မွ် ရွိခဲ့ျပီး ၂၁ ရာစုတြင္ သန္း ၇၀၀ မွ် ရွိလာမည္ဟု ခန္႕မွန္းၾက၏။ ကြန္ျပဴတာ တယ္လီေဗးရွင္းျဖင့္ ေစ်း၀ယ္ျခင္း ၊ ေဆးကုျခင္း ၊ စည္းေ၀းျခင္း ၊ ေက်ာင္းသင္ခန္းစာ ပို႕ခ်ျခင္း ၊ ေဟာေျပာျခင္းတို႕ကို ျပဳလုပ္လာၾကသည္။ အစည္းအေ၀းမ်ားကို လူခ်င္းေတြ႕စရာ မလိုဘဲ ဗီဒီယုိ ဖန္သားျပင္ေပၚတြင္ ကြန္ဖရင့္ဇင္းမ်ား ျပဳလုပ္လာၾကသည္ ျဖစ္ရာ မိမိ ကုမၼဏီက အမွားတခ်က္ ျပဳလုပ္မိရံုျဖင့္ ထိုဆက္သြယ္မႈ ကြန္ယက္မ်ားေၾကာင့္ ကမၻာအရပ္ရပ္က ခ်က္ျခင္းသိကာ ထိုကုမၼဏီ ေကာ္ပိုေရးရွင္းကို မည္သူမွ် ဆက္သြယ္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေပ။

ဆက္သြယ္မႈ စနစ္ေကာင္းေလ ရိုးသားမႈ ၊ ေျဖာင့္မက္မႈ ၊ အရည္အေသြးရွိမႈ တို႕သည္ ပို၍ လိုအပ္လာမည္ျဖစ္သည္။

ဆက္ရန္ -

ျမန္မာ့ စာေပေလာကတြင္ေရာ ၊ ကမာၻစာေပ ေလာကတြင္ပါ စာေရးသားရာ၌ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ေရးသားၾကသည္။ ေဆာင္းပါး ၊ ၀တၱဳတို ၊ ၀တၱဳရွည္ ၊ အခန္းဆက္ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေရးသားရာတြင္ ကၽြန္ေတာ္၏ အၾကိဳက္ဆံုး နွင့္ ခံစားမႈ အေပးစြမ္းနိင္ဆံုး ၊ ထိထိမိမိ အရွိဆံုးမွာ ၀တၱဳတို ျဖစ္ပါသည္။ ၀တၱဳတုိ ဆိုသည့္အတိုင္း တိုတိုနွင့္ လိုရင္းကို ခံစားသူ ရင္ထဲ ေရာက္သြားေစရန္ အထိမိဆံုး စကားလံုးမ်ား ကိုသံုးစဲြနိင္ဖို႕ အေရးၾကီးေၾကာင္း ထင္ျမင္မိပါသည္။ ၀တၱဳတို တပုဒ္ကို ေလ့လာၾကည့္ရာတြင္ အလြန္ဆံုး စာမ်က္နွာ ငါးမ်က္နွာ ေလာက္သာပါ၀င္သည္။ သို႕ေသာ္ ထို၀တၱဳတိုေရးေသာ စာေရးဆရာမ်ားသည္ ခဏေလး အတြင္းမွာပင္ စာဖတ္သူကို ဆဲြေဆာင္သြားနိင္သည္။

မ်ားေသာ အားျဖင့္ ၀တၱဳတိုေရးေသာ အေၾကာင္းအရာသည္ ဘ၀ဇာတ္ခံုေပၚတြင္ ကျပေနေသာ ဆင္းရဲသား မိသားစုတို႕၏ ျပႆနာမ်ား ကိုဦးစားေပး ေဖာ္ျပေလ့ရွိၾကသည္ဟု ထင္ျမင္မိသည္။ ဒါမွ မဟုတ္ အေတြးတစ္စံုတခုကို ေဖာ္ျပလို၍ လွည့္ကြက္လုိ သေဘာထားကာ ေရးၾကသည္။ မည္သို႕ပင္ ျဖစ္ေစ ၀တၱဳတိုဇာတ္လမ္းမ်ားသည္ ဖတ္ရႈ႕ရာ၍ အခ်ိန္မကုန္ျခင္း ၊ ဆဲြေဆာင္မႈ႕ရွိျခင္း ၊ ဇာတ္ေကာင္နည္းပါးစြာ ပါ၀င္လာေသာ္လည္း ထိထိမိမိ ေရးသားနိင္ျခင္းေၾကာင့္ ၀တၱဳတိုေရးျခင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကိဳက္နွစ္သက္ပါသည္။

သို႕ေသာ္ မည္သူကိစၥမဆို ၾကာၾကာလုပ္လွ်င္ ရိုးသြားတက္သကဲ့သို႕ ၀တၱဳတိုတြင္ အားနည္းခ်က္မွာ ၀တၱဳရွည္ကဲ့သို တပုဒ္ျပီးသည္နွင့္ စဥ္းစားခန္း ၀င္ေနစရာ မရွိေအာင္ အခ်ိန္မရွိပါဟု ထင္ျမင္မိသည္။ ၀တၱဳတို ထုတ္သူမ်ားသည္ တစ္အုပ္ထဲ ဘယ္ေတာ့မွ မထုတ္ၾကေသာေၾကာင့္ စုစည္းမႈမ်ားျဖင့္လာေသာ အခါ ၀တၱဳတိုဖတ္သူသည္ တပုဒ္ျပီး တပုဒ္ဆက္တိုက္ဖတ္ရေသာေၾကာင့္ ပ်င္းရိသြားနိင္ပါသည္။

တီထြင္ ဆန္းသစ္ျခင္း ဆိုသည္မွာ ေကာင္းေသာ အလုပ္တစ္ခုျဖစ္သည္။ သို႕ေသာ္ အေျခခံမပါေသာ တီထြင္ဆန္းသစ္မႈသည္ မည္သည့္အခါမွ ျပီးျပည့္စံုနိင္ျခင္း ရွိမည္မဟုတ္။ ဥပမာ - ျမန္မာစာေပရဲ႕ အေျခခံဟာ ဗ်ည္းသံုးဆယ့္သံုးလံုး ကစပါသည္။ တျဖည္းျဖည္းနွင့္ လူတို႕သည္ စကားေျပာဟန္ ၊ စာေပအေရးအသား ဆန္းသစ္ျခင္းမ်ား ရွိလာေသာ္လည္း အေျခခံၾကေသာ္ ထို သံုးဆယ့္သံုးလံုးကို မပါ၀င္ဘဲ မေရးနိင္သကဲ့သို႕ ၊ အဂၤလိပ္စာေပတြင္လည္း A .B.C.D စသည့္ အေျခခံ အကၡရာမ်ား မပါ၀င္ဘဲနွင့္ အီဒီယန္မ်ား ဘယ္ေလာက္ ေခတ္စား ေခတ္စား လာေသာ္လည္း ေရးသားနိင္မည္ မဟုတ္ေပ။

ရူပေဗဒ ပညာရပ္တြင္လည္း စက္၏ အေျခခံမ်ားျဖစ္ေသာ ၀က္အူ ၊ ေခြးသြားစိပ္ ၊ ဘီး ၊ သပ္တုိ႕ မပါ၀င္ဘဲ ယေန႕ေခတ္တြင္ အဂၤါၿဂိဳလ္ေပၚသို႕ သြားေနေသာ ယာဥ္ ၊ ကြန္ပ်ဴတာ က အစ ထိုပစၥည္းမ်ား မပါ၀င္ဘဲ တည္ေဆာက္နိင္ျခင္း မရွိ။

ဆိုလိုခ်င္သည္မွာ ဘယ္တီထြင္မႈ၌ မဆို အေျခခံကို ပစ္ပယ္လို႕ မရသလို ၊ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈရဲ႕ အေျခခံဟာ ရိုးရာ အစဥ္အလာ ဓေလ့ထံုးစံမ်ား ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ ေခတ္အေလ်ာက္ ေနထိုင္ပံုမ်ား ၊ ၀တ္စားဆင္ယဥ္မႈမ်ား ၊ ဆံပင္ပံုစံမ်ား ေျပာင္းလဲလာခဲ့ၾကသည္။ ေခတ္စကားအရ တီထြင္ဆန္းသစ္ လာၾကသည္။ ေမာ္ဒန္ ဆန္လာၾကသည္။ သို႕ေသာ္ ရိုးရာ ဓေလ့မ်ားကို လိုက္နာၾကရမည္။ လူငယ္ပီပီ ေဘာင္းဘီရွည္၀တ္ ေတာင္ေအာ္ ေျမွာက္ေအာ္ ေအာ္ဟစ္နိင္သည္။ ဒါေပမယ့္ လူၾကီးသူမမ်ား ၊ ဆရာသမားမ်ား အေရွ႕က ျဖက္အေလွ်ာက္တြင္ ေခါင္းငံုသြားရမည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕သည္ တမလြန္လို႕ ေခၚေသာ ေနာင္ဘ၀ကို ယံုၾကည္ခ်င္မွ ယံုၾကည္ၾကမည္။ သို႕ေသာ္...ကၽြန္ေတာ္ တို႕သည္ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ႕ ျပဳၾကရမည္။ ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း ဘုရားရွစ္ခိုးခ်င္မွ ရွစ္ခိုးမည္။ သို႕ေသာ္ မဂၤလာတရားေတာ္ကို အျမဲတမ္း က်င့္သံုးၾကရမည္။

ထိုေၾကာင့္ ၀တ္စားဆင္ယင္ပံု ၊ စကားေျပာဆိုမႈ အသံုးအနႈန္း ဘယ္လိုပဲ ေျပာင္းေျပာင္း ၊ ရိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံရဲ႕ အနွစ္သာရကို မပစ္ပယ္ၾကဘူးဆိုလွ်င္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႕၏ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈသည္ မေျပာင္းလဲ မပ်က္စီးဘဲ အစဥ္တည္တံေနလိမ့္မည္ ျဖစ္ပါသည္။

မီးကမလာ မိုးကရြာ
အိမ္ျပင္ထြက္ခိုက္...ေခြးကိုက္လိုက္
လမ္းျဖက္ကူးခိုက္...ကားလည္းတိုက္
ခ်စ္သူကမုန္း....ဖဲကရႈံး

နွစ္လံုးလည္းကြဲ...ခ်ဲလည္းမဲြ
ေဘာပဲြလည္းရႈံး....အိမ္လည္းဆံုး
အလုပ္လည္းျပဳတ္...ေက်ာင္းလည္ထုတ္
ခလုတ္တိုက္လဲ...နဖူးကဲြ
ေခ်းပံုတက္နင္း....ဆံုးရႈံးျခင္း

ေၾသာ္...ဘ၀ ဘ၀

ကဲ.....မၾကာမီ အခ်ိန္အတြင္းမွာ ကမၻာတစ္၀ွမ္းလံုးက ေဘာလံုး၀ါသနာရွင္မ်ား စိတ္၀င္တစား ၊ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း ရင္ခုန္ ၾကည့္ရႈ႕ ခ်င္ေနၾကတဲ့ ပရီးမီးယားလိဂ္ ေဘာလံုးျပိဳင္ပဲြၾကီး လာေတာ့မွာ ျဖစ္သလို www.premierleague.com ကေနျပီးေတာ့ ျပဳလုပ္ေပးေနၾကျဖစ္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ေဘာလံုးအသိအျမင္ ေတြကို ဆန္းစစ္ေပးဖို႕ အတြက္ အေပ်ာ္သေဘာ ျပဳလုပ္ေပးထားတဲ့ www.fantasy.premierleague.com က႑ဟာ ျပန္လည္အသက္၀င္လို႕လာပါျပီ။ ဒါေၾကာင့္ အကယ္၍ ၀ါသနာပါတယ္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ အျမန္ဆံုးသာ အေကာင့္ေဖာက္ေစခ်င္ပါတယ္။ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ကို ကၽြန္ေတာ္တင္ထားခဲ့တဲ့ ဒီမွာ ျမန္မာလို ဖတ္ရႈနိင္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အလုပ္ၾကီး အကိုင္ၾကီး အေပ်ာ္ေဆာ့လိုက္ပါဦးမယ္။

ေမွ်ာ္ေနမယ္ဗ်ာ။ ကစားျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေထာင္ထားတဲ့ League ေလးမွာ ၀င္ပါေစခ်င္ပါတယ္။ ေမးလ္သာ ထားခဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ အင္ဗိုက္လိုက္ပါ့မယ္။

ေလးစားျခင္းျဖင့္...

ေနွာင္တြယ္ရစ္ငင္....သံေယာဇဥ္ကို
မအိုမေဟာင္း...ဘ၀ေျပာင္းထိ
ျငိစဲြျမဲခိုင္.....ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေၾကာင္း

စိတ္မွာရည္စူး....လက္စံုဖူးကာ
ျမတ္ဘုရားထံ...ေတာင္းဆုပန္၍
ျပဳသည့္ကုသိုလ္....အဖို႕ဖို႕ကို
ေပးေ၀မွ်ရင္း...ညတိုင္းဆုေတာင္း
ခ်ည္ေနွာင္ခဲ့သည္......

စိုးရိမ္စရာဆိုလို႕ မင္းဘ၀အတြက္
ငါ့မွာ နွစ္ခုပဲ ရွိပါတယ္
ဖ်ားေနမလား ၊ ေနေကာင္းရဲ႕လား တဲ့

တကယ္လို႕
ေနေကာင္းေနမယ္ ဆိုရင္ေတာ့
ဒါဟာ ငါ့အတြက္ စိုးရိမ္စရာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး

ဒါေပမယ့္
ဖ်ားနာ ေနမယ္ဆိုရင္ေတာ့
ငါ့မွာ မင္းအတြက္ ေနာက္ထပ္ နွစ္ခုတိုးလာလိမ့္မယ္
မင္းေဆးေသာက္လိုက္လို႕ ျပန္လည္က်န္းမာလာမလား ၊ ေသဆံုးသြားမလား တဲ့

တကယ္လို႕
ေဆးေသာက္လို႕ ျပန္လည္ က်န္းမာလာရင္ေတာ့
ဒါဟာ ငါ့အတြက္ စိုးရိမ္စရာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး

ဒါေပမယ့္
ေသဆံုးသြားမယ္ ဆိုရင္ေတာ့
ငါ့မွာ မင္းအတြက္ ေနာက္ထပ္ နွစ္ခုတိုးလာလိမ့္မယ္

ေသးဆံုးသြားတဲ့ အခါ
ေကာင္းကင္ဘံု ေရာက္မလား ၊ ငရဲျပည္ေရာက္မလား တဲ့

တကယ္လို႕
ေကာင္းကင္ဘံု ေရာက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့
ဒါဟာ င့ါအတြက္ စိုးရိမ္စရာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး.......