2 years ago
Tuesday, March 11, 2008
တိမ္ညိဳေတြ ေ၀ရင္ေတာင္
ငါက ၀မ္းနည္းတက္သူပါ အခ်စ္ရယ္......
ငါတို႕ေ၀းတဲ့အခါ
မင္း အိမ္အျပန္ ညေပါင္းမ်ားစြာ
ငါ မၾကိဳလင့္နိင္ေတာ့ဘူး
ငါတို႕ေ၀းတဲ့အခါ
အေမာေျပ ရယ္စရာ ဟာသပံုျပင္စကား
ငါမေျပာျပနိင္ေတာ့ဘူး
ငါတို႕ေ၀းတဲ့ အခါ
အခ်စ္ကို တန္ဖိုးထား......မင့္ျမတ္နိးရတဲ့ ကဗ်ာေတြ
ငါမေရးေပးနိင္ေတာ့ဘူး
ငါတို႕ေ၀းတဲ့အခါ
တယုတယ “ ေမာင္ ” လို႕ေခၚတဲ့ အသံ
ငါ မၾကားနိင္ေတာ့ဘူး
ငါတို႕ေ၀းတဲ့အခါ
ေပ်ာ္ရႊင္ ၊ ၀မ္းနည္းျခင္း အတြက္
နားခိုးရာ ဒီရင္ခြင္ ငါမခင္းက်င္းေပးနိင္ေတာ့ဘူး
ငါတို႕ေ၀းတဲ့အခါ
ဘာေတြမ်ား နွစ္သိမ့္ေပးနိင္ၾကမလဲ....အခ်စ္ရယ္
ေအာ္....ငါတို႕ေ၀းတဲ့အခါ ။ ။
ငါတို႕ေ၀းတဲ့အခါ
တယုတယ “ ေမာင္ ” လို႕ေခၚတဲ့ အသံ
ငါ မၾကားနိင္ေတာ့ဘူး
ငါတို႕ေ၀းတဲ့အခါ
ေပ်ာ္ရႊင္ ၊ ၀မ္းနည္းျခင္း အတြက္
နားခိုးရာ ဒီရင္ခြင္ ငါမခင္းက်င္းေပးနိင္ေတာ့ဘူး
ငါတို႕ေ၀းတဲ့အခါ
ဘာေတြမ်ား နွစ္သိမ့္ေပးနိင္ၾကမလဲ....အခ်စ္ရယ္
ေအာ္....ငါတို႕ေ၀းတဲ့အခါ ။ ။
Labels: ကဗ်ာ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
အနာဂတ္ ကိုၾကိဳေတြး မေဆြးနဲ႕ေလဗ်ာ၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေန ပါဗ်၊ ဘဝဆို တာ တိုတိုေလး ရယ္။
ဒီကဗ်ာေလးႀကိဳက္တယ္
Post a Comment