2 years ago
Tuesday, January 22, 2008
ေၾသာ္ လူ႕ျပည္ေလာက ၊ လူ႕ဘ၀တည္း
အိုရ နာရ ၊ ေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည့္
သို႕ျပီးတကား သင္ေသသြားေသာ္........
သင္ဖြားေသာေျမ ၊ သင္တို႕ေျမသည္
အေျခတိုးျမင့္ က်န္ေကာင္းသင့္၏
သင္၏ အမ်ိဳးသား စာစကားလည္း
ၾကီးပြားတိုးျမင့္ က်န္ေကာင္းသင့္၏
သင္ဦးခ်၍ အမွ်ေ၀ရာ
ေစတီသာနွင့္ သစၥာအေရာင္
ညဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လ်က္…၀င္းလ်က္ က်န္ေစသတည္း ။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
2 comments:
ေအာ္...
ဂလို စာေတြလဲ ေကာင္းပါ၏...:)
ကိုဆိုးေရ ကဗ်ာထဲက ေျမ ဆိုတာကို အေကာက္အယူလြဲေနၾကတာလည္းရွိတယ္။ ၾကည္႕တဲ့ ေနရာအရပ္ေပၚမွာ မူတည္ျပီး ေျမ ဆိုတာေျပာင္းသင့္တယ္ထင္တာပါပဲ ။ ခဏလာလည္ရတဲ့ ေလာကကို တာ၀န္ေက်ပါလို႕ ဆရာေဇာ္ဂ်ီက ဆံုးမသြားတယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္တယ္ ။
Post a Comment