Monday, December 15, 2008

အဟဲဟဲ။ ၄ ၊ ၅ ရက္ေလာက္ ဘေလာ့ဂ္ေလာကနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ျပက္သြားတယ္။ ဘာအေၾကာင္းမွေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေမြးေန႕ ၀ိုင္းကူခ်က္ေပးေနတာနဲ႔ ေလွ်ာက္သြားေနတာေၾကာင့္ပါ။ အေဆာင္ကေန ထြက္ေတာ့ လက္ထဲမွာ စာအုပ္တစ္အုပ္။ စာေရးဆရာ ျမတ္ျငိမ္း ဘာသာျပန္ဆုိထားျပီး “ Spencer Johnson ” ေရးသားတဲ့ “ Who Moved My Cheese ” ဆိုတဲ့ စာအုပ္ေလးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္သြားသြား ရထားေပၚေရာက္ရင္ စာအုပ္ဖတ္ျဖစ္တယ္။ စာေပလိုက္စားတယ္လို႕ မထင္ၾကပါနဲ႔။ ရထားေပၚမွာ ေတာင္ၾက့ည္ေျမာက္ၾကည့္နဲ႔ မၾကည့္ခ်င္လို႕ပါ။ း) ဒီကလူေတြက သူတို႕ကို ၾကည့္ရင္ ၾကိဳက္တာ မဟုတ္ေတာ့ အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္ေနရတယ္ေလ။ ေနာက္တာပါ။ အိမ္သာတက္လည္း စာအုပ္ဖတ္တယ္ ၊ အိပ္ခါနီးလည္း ဖတ္တယ္ ။ ရန္ကုန္မွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္လည္း ဖတ္တယ္။ ၈ တန္းေလာက္နဲ႔ ေဖျမင့္ေတြ ၊ ေဒးလ္ကာနက္ခ်ီေတြ ေလွ်ာက္ဖတ္ေနေတာ့ ရြယ္တူေတြ ၊ အသက္နည္းနည္းၾကီးသူေတြက ၾကည့္မရဘူး ။ :D ။

ဒါနဲ႕ ေစာနက ေျပာတဲ့ စာအုပ္ေလးဖတ္ရင္း ကၽြန္ေတာ္လည္း ျပန္လည္ေ၀မွ်စရာေလး ေတြ႕လို႕ ျပန္ေရးလိုက္တာပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒီစာအုပ္ထဲက ေျပာသြားတဲ့ အတိုင္းပဲ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ အနာဂတ္အတြက္ ၾကိဳတင္ေတြးေတာ စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြ မ်ားေနတယ္ဆိုတာ သိလုိက္တယ္။ ပညာေရး ၊ ဘ၀ အနာဂတ္ ၊ မိသားစု ၊ ကိုယ္တည္ေထာင္မယ့္ မိသားစု ၊ စီးပြားေရး အစရွိသည္ျဖင့္ေပ့ါ။ ဒီစာအုပ္ေလးက လက္ရွိပစၥဳပၸန္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဘယ္လုိေပ်ာ္၀င္ေနထိုင္သင့္တယ္ ဆိုတာကို ေျပာျပထားတာပါ။ ဒါမွ တျဖည္းျဖည္း အနာဂတ္ကို ပံုေဖာ္နိင္မယ္ေပ့ါ။ စာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့ အဓိက အခ်က္ေလး စာေရးသူေျပာခ်င္တာကေတာ့......





သင္၏ ပစၥဳပၸန္ကာလမ်ားကို အသံုးခ်နည္း ( ၃ ) သြယ္

၁ ။ သင္စိတ္ခ်မ္းသာျပီး ေအာင္ျမင္သူ ျဖစ္လိုတဲ့အခါ

ပစၥဳပၸန္မွာ ေမြ႕ေပ်ာ္ေနထိုင္ပါ
ပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ကို အာရံုျပဳပါ
သင့္ရည္မွန္းခ်က္ကို အာရံုျပဳျပီး ေလာေလာဆယ္ အေရးၾကီးေနတဲ့
ကိစၥ ( အလုပ္ ) ကို တံု႕ျပန္ေဆာင္ရြက္ပါ ။

၂ ။ ပစၥဳပၸန္ကို အတိတ္ထက္ပိုျပီး သာလြန္ေကာင္းမြန္လိုတဲ့အခါ

အတိတ္ကေန သင္ခန္းစာ ထုတ္ယူပါ
အတိတ္ျဖစ္ရပ္ေတြကို ေလ့လာဆန္းစစ္ပါ
အဲဒီျဖစ္ရပ္ေတြထဲက တန္ဖိုးရွိတဲ့ သင္ခန္းစာ ထုတ္ယူပါ
ပစၥဳပၸန္မွာ အတိတ္တုန္းကနဲ႔ မတူေအာင္ ေဆာင္ရြက္ပါ ။

၃ ။ အနာဂတ္ကို ပစၥဳပၸန္ထက္ သာလြန္ ေကာင္းမြန္ေအာင္ ဖန္တီးခ်င္တဲ့အခါ

အနာဂတ္အတြက္ စီမံကိန္းခ်ပါ
သာယာေ၀စည္တဲ့ အနာဂတ္ ပံုရိပ္ကို ျမင္ေယာင္ၾကည့္ပါ
အဲဒီပံုရိပ္တကယ္ျဖစ္လာေအာင္ အေထာက္အကူျပဳမယ့္ အစီအစဥ္ေတြ ခ်မွတ္ပါ
သင့္စီမံကိန္းကုိ ပစၥဳပၸန္မွာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ပါ။........ တဲ့


တကယ္လည္းပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႕ အနာဂတ္ကို စိုးရိမ္ပူပန္ေနတာနဲ႔ပဲ လက္ရွိ ပစၥဳပၸန္မွာ လုပ္ရမယ့္ ၊ ဂရုစိုက္ရမယ့္ ၊ အလုပ္ကိစၥ ၊ လူမႈေရး ၊ က်န္းမာေရး ၊ စီးပြားေရးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နစ္နာကုန္တယ္လုိ႕ သံုးသပ္မိပါတယ္။ ကဲ ဒီေန႕ကစျပီး စာဖတ္သူေရာ ၊ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ပစၥဳပၸန္မွာ ေပ်ာ္၀င္ၾကရေအာင္လား....။





7 comments:

Dr. Yi Yi Win said...

အဲဒီမွာပဲရိွေနေသးတယ္ေပ့ါေလ။ မျပန္ရေသးဘူးလား။ ဒီအခ်ိန္ဆို ကြတ္ခိုင္မွာေတာ္ေတာ္
ေအးခဲေနေလာက္ၿပီထင္တယ္ေနာ္။ သတိမရဘူးလား အဟား။ လာလည္တာေက်းဇူး။

ဟန္လင္းထြန္း said...

က်ေနာ္လည္း အဲ့ဒိီစာအုပ္ေလးကုိ ႀကိဳက္တယ္

khin oo may said...

ထပ္ဖတ္သြားသည္။

ေနရီႏြယ္ said...

လက္ေဆာင္မြန္ ဖတ္သြားပါတယ္

ရႊန္းမီ said...

who moved my cheese? ကို ညီမလည္း ၾကိဳက္တယ္..

Anonymous said...

မဂၤလာပါ ေမာင္ေလး ေရ..
မယု မင္းရဲ ့ဘေလာ့ေလး ကို လာဖတ္သြားတယ္..။ မင္းရဲ ့ဒိန္ခဲေလးကို လာၿမည္းသြားတယ္... ။ ေနရာေတာ့မေရႊ ့ခဲ့ဘူး ..။ ေတာ္ၾကာၿပန္လာရင္ ရွာမေတြ ့ပဲ ေနမွာစိုးလို ့ေနာ္..။
သတိယေနပါတယ္
မယု

Unknown said...

အင္းဒါ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ႕စာအုပ္ေလးပါ
ေပ်ာ္ရႊင္လာေအာင္ေနတတ္ေစဖို႔တကယ္
အေထာက္ကူျပဳပါတယ္