Wednesday, November 26, 2008

စာေမးပဲြနီးလာတာနဲ႔ ဟုိအရင္လိုေတာ့ စိတ္ေတာ့ သိပ္မလႈပ္ရွားမိေတာ့ပါဘူး။ ဒါဆို စာရေနျပီလား ဆိုေတာ့လည္း စာက ေျဖသာ ေျဖရေတာ့မွာ စာသင္တာက မျပီးေသးပါဘူး။ ဒီနိင္ငံရ႕ဲ ပညာေရးစနစ္ကလည္း သူေမးတာကို ေျဖရံုတင္ မဟုတ္ဘဲ ၊ ဆရာနဲ႔ ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ ရေသးတာဆိုေတာ့ ကိုယ္အေျဖလႊာထဲမွာ အေျဖကို ေရးနိင္ရင္ေတာင္မွ သူေမးတဲ့အခ်ိန္ “ အီး...အီ...အ....အ ” နဲ႔ ုျပာပန္းခက္ေနပါေတာ့တယ္။

လြန္ခဲ့ေသာ္ ၆ လေလာက္တုန္းက စာေမးပဲြေျဖရတဲ့ ဘာသာတစ္ခုမွာ ထံုးစံအတိုင္း ကၽြန္ေတာ္တို႕ စာေမးပဲြ ေျဖၾကတာေပ့ါ။ စေျဖေတာ့ စာရတဲ့ သူေတြကလည္း ထျပီး ဆရာကိုျပ ၊ ဆရာက တခါတည္းေမး ၊ တခါတည္း အေအာင္အရႈံးေပးလုိက္တာ။ အဆင့္ပါ အပါအ၀င္ေပ့ါ။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရတာရွိသလို မရတာလည္း ရွိေတာ့ ဟိုလိုလို ဒီလိုလုိနဲ႔။ ( စာမွ သိပ္မၾကည့္တာ ၊ ဘေလာ့ဂ္ပဲ ေရးေနတာကိုးလို႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ဆံုးမခဲ့ဘူးပါတယ္ း( ) ဒါနဲ႔ ေဘးနားက ေကာင္မေလးက တပုဒ္မွ မရဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ကို မ်က္နာရိပ္ မ်က္နွာကဲနဲ႔ ။ ဒီအပုဒ္သိလားတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူျပတဲ့ ပုဒ္စာကို တခါမွ မျမင္ဘူးပါဘူး။ ဒါနဲ႔ မသိဘူးေပ့ါ။ ဒီေတာ့ ဆရာမက ပါးစပ္က ပြစိပြစိနဲ႔ ( စိတ္ထဲက ဆဲေနလားေတာ့ မသိပါဘူး ) ။

ဒါနဲ႔ ေဘးနားက သူတို႕လူမ်ိဳးတူ တစ္ေယာက္ကို ေမးၾကည့္တာေပ့ါ။ မင္းမွာ အဲဒီလုိ ပုဒ္စာမ်ိဳးပါလားဆိုေတာ့ ဟိုကလည္း ဆင္တူေတာ့ ရွိတယ္။ ေမးတာတူမွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ ေနာက္ဆံုး အဲဒီေကာင္ေလး ေပးတဲ့ စာရြက္ကို ၾကားထဲကေန ဟိုေကာင္မေလးကို ျပန္ေပးျပီး သူ႕ဟာသူ သိမွာပါေလဆိုျပီး လႊတ္ထားလိုက္တယ္။

အမယ္ တစ္ေအာင့္ေနေတာ့ ဒင္းက အေျဖလႊာေလးကိုင္ျပီး ဆရာဆီကို မရဲတရဲနဲ႔ သြားကပ္တယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဆရာက သူေျဖထားတဲ့ အေျဖကို ခ်ျပီး ေမးတာေပ့ါ။ ဘယ္ဟာက ဘာလဲ ၊ ဘာေတြေရးလာလဲ ၊ ဘာေတြ တြက္လာလဲနဲ႔။ စာပိုဒ္ပိုင္းက ျပႆာနာ မရွိေပမယ့္ အတြက္ပုဒ္စာၾကေတာ့ သူက မတြက္ထားဘူး။ ဒီေတာ့ ဆရာက ေမးလည္း ေမးေရာ။ ျဖဳန္းဆို ဆရာမက ငိုမဲ့ ငိုမဲ့ ထလုပ္ပါေလေရာ။

ကၽြန္ေတာ္လည္း စာမေျဖနိင္အားဘူး။ သူတို႕ကို ထုိင္ၾကည့္ေနတာ။ င့ါအလွည့္ၾကရင္လည္း ဘာေျပာရင္ ေကာင္းမလဲေပ့ါ။ း) ။ ဒါနဲ႔ ဆရာက ဆူပါေလေရာ။ စာမၾကည့္ဘူးလား ၊ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္နဲ႔။ နင့္ကုိ အေအာင္မေပးနိင္ဘူးလည္း ဆိုေရာ မ်က္ရည္က က်လာလိုက္တာ။ ေအာ္....သနားပါဒယ္ေပ့ါ။ ဆရာကလည္း ဆူဖို႕မေကာင္းပါဘူးဆိုျပီး ထင္ေနတုန္း ။ “ ေအး....ေနာက္တခါ စာၾကည့္ထား အခု နင့္ကို ၃ မွတ္ေပးလိုက္မယ္ ” လည္း ဆိုေရာ ခ်က္ခ်င္းအငိုတိတ္ ၊ ေစာနက မ်က္ရည္ေတြၾကေနတာ သူမဟုတ္တဲ့ အတိုင္းပဲ။ ျပီးေတာ့ စာအုပ္မွာ လက္မွတ္လည္း ထုိးျပီးေရာ တေလာက လံုးကို ေအာင္နိင္တဲ့ မ်က္နွာေပးနဲ႔ ထြက္သြားလိုက္တာဗ်ာ။

ဒါေၾကာင့္ေျပာတာ စာေမးပဲြနားနီးရင္ မိန္းခေလး ျဖစ္သြားခ်င္တယ္လို႕။ ဒါမွ ဆရာက စာလည္း သိပ္မေမး ၊ ေမးရင္လည္း မ်က္ရည္ေလး ၀ဲျပလိုက္ရင္ အနိမ့္ဆံုးေအာင္မွတ္ေတာ့ ရလို႕ေလ။ ဒီလိုေျပာေတာ့ ဆရာေတြကို မေလးစားတာၾကေနမယ္ဆို ကန္ေတာ့ ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စာေမးပဲြနီးရင္ မိန္းခေလးပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္။ :D


12 comments:

ဟန္လင္းထြန္း said...

ျဖစ္ေစဗ်ာ။ ျဖစ္ေစဗ်ာ

Anonymous said...

မိန္းခေလးပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္ တဲ့...ဟုတ္မွလဲ လုပ္ေနာ္...က်ားက်ားေလးျပန္မျဖစ္ရင္ ဘယ္နဲ႔ လုပ္မလဲ...

thonn thonn said...

အဟိ။ :)

ၾကယ္ျပာ said...

မိန္းခေလးျဖစ္တိုင္း ငိုတိုင္းလည္းအမွတ္ရခ်င္မွ ရမွာပါ ဆိုးသြမ္းရယ္ …
ဆရာရဲ႕ စိတ္ထားေပၚလဲမူတည္ပါေသးတယ္ … ေတာ္ၾကာ ရုပ္ၾကမ္းႀကီးနဲ႕ႏြဲ႕ေနတယ္ထင္သြားမွျဖင္႕ ဒုကၡ ဟီး ဟီး ….

Anonymous said...

ဟဟ တကယ္လားဗ်ိဳ႔... :P

ၿဖိဳးငယ္ said...

ေခါင္းစဥ္ၾကည့္ၿပီး ေတာ္ေတာ္ ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္သြားတယ္ .. ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလ ငါ့အကိုရယ္

မီးငယ္ said...

အစ္ကိုၾကီးကေတာ႔လုပ္ပီ....ဟီး

လင္းဒီပ said...

ေတာ္ၾကာ ျပန္ေျပာင္းလို႕မရေတာ့ရင္ ဒြတ္ခ...:P

Anonymous said...

စာေမးပဲြေၾကာင့္ပါ။ တျခားဘာမွ မဟုတ္ဘူးေနာ္။

အားေပးၾကတယ္။ ရပ္ကြက္ကလည္း း)

ဆိုးသြမ္း

Unknown said...

စာေမးပြဲနီးရင္ ငါ့စီအလည္လာစမ္းပါနယ္သားရာ ... အားေပးခ်င္လြန္းလို႔ပါ ... တစ္မ်ိဳးမထင္ပါနဲ႔ကြာ ... အားေပးစကားေျပာခ်င္လို႔လို႔ေျပာတာပါ ... ဟီးဟီး
:P

khin oo may said...

ၿဖစ္ေစသတည္.း ေယာက္က်ားဘဝကို ကိုးလ ၿကာမွ ၿပန္ေရာက္ေစသတည္. :P

Anonymous said...

ဟားဟား ကိုဆိုးသြမ္း မိန္းကေလးျဖစ္ခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းက ဆန္းသကိုး ... အျခားေတာ့ မ႐ွိပါဘူးေနာ္ ... အဟုတ္ ??? :D :D :D

ခင္မင္ေလးစားမႈမ်ားစြာျဖင့္