Sunday, November 25, 2007

ကာရံမဲ့


ဘယ္သူျမင္...ဘယ္သူသိမွာလည္း
အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ
သတိရစိတ္ကို “အလြမ္း” ဆိုတဲ့
ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ထိုးမသြင္းခ်င္ပါဘူး....။

ျဖဴစဥ္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားကို
အေရာင္ဆိုးဖို႕
အေၾကာင္းျပခ်က္ ျဖစ္ေနမွာ ဆိုးလို႕...။

2 comments:

Anonymous said...

Nice poem !!
ႈ I was here, soe thwan.
Yu Yu

ထြန္း said...

လူမသိေအာင္လုပ္တာ အလြမ္းအျပင္ ေနာက္တခု ရိွေသးတယ္
ေအာင္မ်ိဳးဟန္ရဲ့ထြက္ေပါက္လို ့လဲေျပာလို ့ရတယ္ တိုးတုိးတိတ္တိတ္ေလး ထုတ္ရတာ ဒါေပမဲ့ အနံ က တုိးတိတ္လို ့မရဘူး....လူေတာ့သိတယ္