Sunday, November 11, 2007

ခဲြခြာေနရတာဟာ ဆံုေတြ႕ေနရတာထက္ ပိုေကာင္းတယ္တဲ့ ၊ ေ၀းေနရေတာ့
တေန႕ေန႕ ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ရမွာပဲ ဆိုျပီး ေမွ်ာ္လင့္ေနလို႕ရတယ္။ အတူတူ
ရွိေနတာက ခဲြခြာျခင္းအျဖစ္ အခ်ိန္မေရြး ေျပာင္းလဲသြားနိင္တယ္။ ဒီလိုပါပဲ
မခ်စ္ဘဲ ေနလိုက္တာက သက္သာခြင့္ ရနိင္ေသးတယ္။ ခ်စ္မိျပီဆိုရင္ေတာ့
ဘယ္ေတာ့မ်ား မုန္းသြားမလဲလို႕ တထိတ္ထိတ္ စိုးရိမ္ပူပန္ ေနရတယ္တဲ့...။

အဲဒီလို ေျပာတာ ၾကားဖူးခဲ့ေလရဲ႕။

2 comments:

Chaos said...

အင္း
ကိုဆိုးသြမ္းေျပာတာ
မွန္ပါတယ္
ဒါေပမယ္႔ အျမဲေ၀းေနလို႔လဲမွ မေကာင္းတာ ဟုတ္တယ္မလား

တာတူး(၀ါ) အေမ့ခံလူတစ္ေယာက္ said...

ကိုဆိုးကလည္း ခ်စ္မိတယ္ဆိုတာ ၾကိဳတင္ၾကံစည္မွဳ႕ မွမပါပဲ ။သူ႔အလိုလိုျပဳတ္က်တဲ့အျဖစ္ကိုး ။ ဒီေတာ့ စိုးရိမ္ေနရျခင္ဟာလည္း ခ်စ္ျခင္း၏ အျခားစာမ်က္ႏွာ တစ္ခုေပါ့။ ျပဳတ္က်ျပီးမွေတာ့ ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ စိုးရိမ္ေနရံုပဲေပါ့ဗ်ာ ။